Αναλυτικά όσα δήλωσε:
«Άκουσα για εκείνον όταν έπαιζε στους Πέισερς, επειδή παρακολουθούσα αγώνες του ΝΒΑ. Τον γνώρισα στην Αθήνα, δεν ήξερα τίποτα για το μπάσκετ στην Ευρώπη, αλλά μου είπαν ότι αυτός ο τύπος είχε κερδίσει παντού. Ήταν μεγαλύτερος, πιο έμπειρος και πραγματικά με “διέλυε” σε κάθε προπόνηση. Φώναζε, έκανε διάφορα. Οπότε, μπορώ να σου πω ότι δεν ήμουν και ο μεγαλύτερος θαυμαστής του όταν ήμουν 20 ετών. Κάποια στιγμή γίναμε φίλοι. Κέρδισα τον σεβασμό του ως παίκτης. Την τρίτη χρονιά μαζί του γίναμε φίλοι, ήμασταν καλοί συμπαίκτες“.
“Ήξερα ότι θα γίνει προπονητής, δεν μου προκάλεσε έκπληξη αυτό. Ξέρει το παιχνίδι, έχει γνώσεις, χρησιμοποιεί το IQ του με βάση την εμπειρία του ως παίκτης. Έκανε απίστευτα πράγματα στην Ζαλγκίρις. Ήξερες από πριν ότι αυτό το παιχνίδι θα ήταν δύσκολο, επειδή πάντα έκαναν το σωστό. Επίσης, ρωτά τους παίκτες του και αυτό είναι κάτι που θυμίζει τον Ομπράντοβιτς. Αν δεν κάνεις το σωστό, θα σου δείξει αμέσως την λεπτομέρεια που έχασες. Περιμένει τα καλύτερα από τους παίκτες του. Είναι ένας προπονητής των παικτών του. Μπορείς να πας και να τον ρωτήσεις, να του πεις τι σκέφτεσαι, αν θέλεις κάτι διαφορετικό. Είναι πολύ σημαντική η επικοινωνία σε αυτό το επίπεδο. Ξέρει πως νιώθουμε σαν παίκτες και τι θέλουμε, καταλαβαίνει πράγματα που θα μπορούσε να καταλάβει μόνο κάποιος που έχει ιδρώσει στο παρκέ“.
