Τα ίδια και τα ίδια. Δεν κουράζει απλά η ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό, αλλά σε διαλύει πλέον. Πάνω που πήγες να σηκώσεις (λίγο) κεφάλι, ήρθε το χαστούκι από τον Ατρόμητο, ήρθε το νέο πισωγύρισμα. Και είναι πλέον λες και οι δυο νίκες με Απόλλωνα και Λαμία δεν έγιναν ποτέ…
Το κακό είχε φανεί την περασμένη Τρίτη στο 1-0 με την Ελαφρά Ταξιαρχία. Δεν βλεπόταν ο Παναθηναϊκός και τώρα που βρήκε μια ομάδα σαφώς καλύτερη από αυτή της Ριζούπολης την πάτησε για τα καλά. Η μαχαιριά του Λάζαρου στο 88’, ένα γκολ που προς τιμήν του δεν πανηγύρισε, επανέφερε το τριφύλλι στον κόσμο της μιζέριας και μάλιστα το προσγείωσε ανώμαλα.
Ολοι πίστευαν σε αυτό το τρία στα τρία ώστε να το παλέψει όσο μπορεί ο Μπόλονι στη διακοπή. Μα όταν κάνεις σχέδια ο Θεός (της μπάλας) γελάει. ΟΚ και τώρα θα το παλέψει, αλλά μάλλον τζάμπα θα καίει η λάμπα καθώς μόνο με θαύμα ο Παναθηναϊκός θα προλάβει να βγει Ευρώπη.
Είναι ανεπανόρθωτη η ζημιά που έκανε το καλοκαίρι ο Αλαφούζος διαλύοντας ένα στρωμένο σύνολο και καταστρέφοντας τα πάντα με το δίδυμο Ρόκα – Πογιάτος. Και επειδή ήταν εντελώς αντιποδοσφαιρικό αυτό που έκανε το ίδιο το ποδόσφαιρο σε τιμωρεί.
Δεν μαζεύεται με τίποτα αυτό το χάλι γιατί πολύ απλά είναι σαν να μην έχει γίνει τίποτα!!! Ένα ρόστερ παντελώς αδούλευτο και αγύμναστο δεν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να γίνει ομάδα όσο και να το παλεύει ο Μπόλονι. Προσέξτε τη διαφορά, δεν είναι κακοί οι παίκτες ή αν θέλετε υπάρχουν και κάποιοι που μπορούν να ξεχωρίσουν είναι όμως αδούλευτοι και καμένοι με αποτέλεσμα μέσα στο γήπεδο να μοιάζουν όλοι ίδιοι.
Το χειρότερο απ’ όλα δεν είναι απλά τα αποτελέσματα αλλά αυτό το συναίσθημα κατάθλιψης που σε πιάνει είτε βλέπεις ένα παιχνίδι είτε καταπιάνεσαι γενικότερα με τον Παναθηναϊκό. Χαλιέσαι ρε αδερφέ, πως να το πούμε; Διαλύεσαι ψυχολογικά, τσιτώνεις, ξεσπάς κατά δικαίων και αδίκων.
Και το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ προοπτική. Τουλάχιστον με την παρούσα ιδιοκτησία. Μακάρι να προσγειωνόταν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ένας ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ επενδυτής και να τελειώνει ο εφιάλτης. Η απουσία του είναι και το μόνο που κρατάει τον Αλαφούζο. Ούτε τα γήπεδα, ούτε κανείς. ΟΤΑΝ εμφανιστεί αυτός ο… άγιος άνθρωπος θα τον περάσει από πάνω. Θέλει δεν θέλει. Ετσι το βλέπω προσωπικά, δεκτές φυσικά και οι υπόλοιπες απόψεις.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο