Η εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου στο χθεσινό ντέρμπι πρέπει να αποτελέσει για τον Παναθηναϊκό οδηγό για τη συνέχεια. Οπως και η απόδοση των νεαρών Αλεξανδρόπουλου και Ζαγαρίτη. Γράφει ο Διονύσης Δεσύλλας.
Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, κυρίως λόγω της ανεξήγητης παθητικής του στάσης στο πρώτο 25λεπτο του αγώνα. Σε αυτό το διάστημα, το τριφύλλι, αμυνόταν μαζικά, οι γραμμές του είναι ήταν πίσω, οι πράσινοι παρακολουθούσαν, δίχως να… ενοχλούν, τους ερυθρόλευκους να κυκλοφορούν την μπάλα και το πλήρωσαν δεχόμενοι γκολ στη μοναδική καλή ευκαιρία των αντιπάλων. Η εικόνα άρχισε να γίνεται αισθητά καλύτερη από το 25 και μετά, αλλά το σημείο το οποίο το τριφύλλι κυριάρχησε ήταν το δεύτερο ημίχρονο.
Οι αλλαγές του Μπόλονι (Σαβιέρ, Αλεξανδρόπουλος), η απόφασή του να περάσει στο κέντρο της άμυνας τον Κουρμπέλη, αλλά και οι φωνές του για να ξυπνήσουν οι ποδοσφαιριστές του, έπιασαν τόπο. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο ανέβηκε στην επανάληψη, αλλά έκλεισε για τα καλά τον Ολυμπιακό, έπαιξε καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο, με σωστές αποφάσεις και γρήγορες κατευθύνσεις στο παιχνίδι του, αλλά του έλειψε το γκολ. Η είσοδος του Βιγιαφάνιες, επίσης, βοήθησε, αφού ο Αργεντινός έδωσε ποιότητα στην ομάδα με τις κινήσεις του και τις μπαλιές του. Οι ευκαιρίες ήταν πολλές. Με Κουρμπέλη, με Μαουρίσιο δυο φορές, με Χατζηγιοβάνη και με Μακέντα. Αυτό, όμως, είναι το ποδόσφαιρο. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Ο Παναθηναϊκός στο μεγαλύτερο διάστημα του ντέρμπι στο Καραϊσκάκη ήταν ο κυρίαρχος, αλλά δεν κατάφερε να πάρει βαθμό ή βαθμούς, κάτι που αν συνέβαινε θα ανέβαζε και την ψυχολογία ενόψει της συνέχειας. Αν οι πράσινοι ήταν πιο εύστοχοι θα έφευγαν τουλάχιστον με την ισοπαλία από το Καραϊσκάκη και θα έβλεπαν με περισσότερη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους τα επόμενα παιχνίδια.
Αυτό που θα πρέπει να γίνει μάθημα είναι η εμφάνιση των πρώτων λεπτών. Μια εμφάνιση που στα δικά μας τα μάτια είναι ανεξήγητη, δεν έχει λογική. Δεν μπορείς ποτέ να διεκδικήσεις παιχνίδι απέναντι σε ποιο ποιοτικό αντίπαλο, περιμένοντας πότε θα δεχθείς το γκολ. Αυτό έκανε το τριφύλλι σε αυτό το διάστημα. Πιέστηκε και αποφάσισε να κοιτάζει, δίχως να ανεβάζει τις γραμμές του, χωρίς να πιέσει τον αντίπαλό του.
Αντιθέτως, τα όσα είδαμε στην επανάληψη πρέπει να αποτελέσουν τον οδηγό για τα επόμενα ματς. Η εξαιρετική κυκλοφορία, το πρέσινγκ, οι δυνατές μονομαχίες, το παιχνίδι από τα άκρα, οι ευκαιρίες. Αν αυτά συνδυαστούν με γκολ, τότε οι νίκες θα έρθουν.
Στα πολύ θετικά βάζουμε αναμφίβολα την εμφάνιση των Αλεξανδρόπουλου και Ζαγαρίτη. Ο πρώτος μεταμόρφωσε το κέντρο της ομάδας με την είσοδό του. Είχε τρεξίματα, ένταση στο παιχνίδι του, καλές σκέψεις και μεταβιβάσεις, σπιρτάδα και γενικότερα έδωσε μια περισσότερη ζωντάνια στη μεσαία γραμμή, απελευθερώνοντας και τον Μαουρίσιο. Ηταν ψύχραιμος στις αποφάσεις του, ενώ έδειξε από την αρχή να καταλαβαίνει τι σημαίνει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Ο δεύτερος, ειδικά στο δεύτερο μέρος, ήταν σχεδόν ανίκητος και αλάνθαστος στα αμυντικά του καθήκοντα. Είχε συνεχή τρεξίματα σε όλη την αριστερή πτέρυγα, κάτι στο οποίο βοήθησε και ο Σαβιέρ που χθες είχε καλή εμφάνιση, αλλά ήταν και άτυχος με τον τραυματισμό του.
Υποχρέωση για νίκες
Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός έμεινε μόνο με την καλή εμφάνιση του δευτέρου μέρους και δεν πήρε τη νίκη στο Φάληρο, έχει μείνει και πολύ πίσω στη βαθμολογία. Με μόλις 9 βαθμούς, από εδώ και πέρα υπάρχει υποχρέωση για νίκες. Οχι ότι πριν δεν υπήρχε. Πλέον, όμως, τα λουριά έσφιξαν για τα καλά και το “πρέπει” είναι μεγάλο. Οχι μόνο στα παιχνίδια με Παναιτωλικό και ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και σε τουλάχιστον ένα ντέρμπι κόντρα σε ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ.
Προσθήκες και αποχωρήσεις
Ο Λάζλο Μπόλονι έχει πάρει την εντολή να διορθώσει τα κακώς κείμενα και τα λάθη του καλοκαιριού. Ακόμη κι αν απαιτούνται γενναίες αποφάσεις. Ο Ρουμάνος έχει αξιολογήσει, πλέον, σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ και γι αυτό θα πρέπει να περιμένουμε τολμηρές κινήσεις. Αυτή η ομάδα χρειάζεται 2-3 ποδοσφαιριστές ποιοτικούς. Κι αυτό θα προσπαθήσει να κάνει ο τεχνικός του τριφυλλιού μέσω των μεταγραφών του Ιανουαρίου. Είναι, επίσης, πιθανό να τεθούν προς πώληση κάποιοι παίκτες που δεν έχουν πείσει τον Μπόλονι, κάτι που αν γίνει θα συνδυαστεί και με την επιθυμία του Γιάννη Αλαφούζου για πωλήσεις.
Υ.Γ: Οι αθλιότητες και οι λεκτικές επιθέσεις εναντίον του Λάζλο Μπόλονι κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του, είναι για γέλια και για κλάματα. Αν μιλούσαμε για ένα ντέρμπι με γεμάτες κερκίδες, το να αποδοκιμάζει ο κόσμος τον αντίπαλο προπονητή, ειδικά σε τέτοιο παιχνίδι, είναι κάτι που θα περνούσε απαρατήρητο. Το να συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο σε ματς κεκλεισμένων των θυρών από ανθρώπους που είναι διαπιστευμένοι, τότε κάτι δεν πάει καλά στο Φάληρο. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός οφείλει να δώσει εξηγήσεις για όλο αυτό. Δική της είναι η ευθύνη.
