Αν οι ακριβοπληρωμένοι παίκτες του Παναθηναϊκού δε βοηθούν ούτε στα ντέρμπι, τότε ας κάνουν χώρο στα νέα παιδιά που μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα και να προσφέρουν ουσιαστικά στην ομάδα.
Ο Φεντερίκο Μακέντα πέταξε ένα μπουκάλι με νερό όταν έγινε αλλαγή στο ματς με τον Ατρόμητο. Το έκανε γιατί εκνευρίστηκε που ο προπονητής του τον έβγαλε εκτός ματς. Πίστευε πως αν έμενε μέσα στο γήπεδο θα βοηθούσε την ομάδα του να φτάσει στη νίκη.
Έναν αγώνα μετά, ο Φεντερίκο Μακέντα σε ένα σπουδαίο ντέρμπι, βρέθηκε φάτσα με το γκολ. Με τον Ζοσέ Σα εξουδετερωμένο, την μπάλα στρωμένη μπροστά του στη μικρή περιοχή και την εστία άδεια. Ένας επιθετικός που θέλει να λέγεται βασικός φορ σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, απλά… φυσάει την μπάλα για να πάει μέσα. Ο Ιταλός την έστειλε πάνω από τα δοκάρια, στερώντας από την ομάδα του την ευκαιρία ακόμα και να κερδίσει.
Αν ο Μακέντα δεν μπορεί να βάζει τέτοια γκολ, δε δικαιούται την επόμενη φορά να γκρινιάξει γιατί θα μείνει στον πάγκο ή θα τον βγάλει ο Μπόλονι. Αν ο Καρλίτος δεν μπορεί να φανεί παρά μόνο σε μία φάση, σ’ εκείνη που με το εξωτερικό βρήκε τον Χατζηγιοβάνη, κακώς πληρώνεται με όσα πληρώνεται. Αν ο Μαουρίσιο δεν μπορεί να δώσει την μπάλα απλά στο πλάι για να κάνει ο Παναθηναϊκός γκολ, δε θα δικαιούται να γκρινιάξει αν ο Αλεξανδρόπουλος του πάρει τη θέση στο επόμενο παιχνίδι.
Και δεν είναι τυχαίο το παράδειγμα του Αλεξανδρόπουλου. Μπήκε στο Καραϊσκάκη και έμοιαζε σαν… φτασμένος ποδοσφαιριστής και όχι σαν 19χρονο παιδί. Ανέβασε επίπεδο όλη τη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού, η οποία υπέφερε στο πρώτο ημίχρονο από την επιλογή και του Λάζλο Μπόλονι να παρατάξει δύο παίκτης (Κουρμπέλη – Μαουρίσιο) απέναντι στους τρεις (Εμβιλά – Μπουχαλάκη – Καμαρά) του Ολυμπιακού.
Παίκτες σαν τον Αλεξανδρόπουλο αξίζουν να παίξουν και στο επόμενο και στο μεθεπόμενο και σε όλα τα παιχνίδια. Και σαν τον Ζαγαρίτη, που ανεβοκατέβαινε την πλευρά όπως δεν το έχει κάνει κανένας άλλος μπακ του Παναθηναϊκού τη φετινή σεζόν. Αυτά τα παιδιά αξίζει να στηριχτούν στις κακές τους μέρες, στα λάθη τους, στη… στραβή. Άλλωστε αν δεν κάνουν λάθη, δε θα μάθουν. Αλλά όταν θα κάνουν ένα λάθος και θα βγουν ή θα ακούσουν την παρατήρηση, δε θα αντιδράσουν κιόλας.
Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από λίγα μαθήματα… παναθηναϊκής ιστορίας, που είχε πει κάποτε ο Δώνης. Αυτό του λείπει. Να καταλάβουν τα αποδυτήριά του πως ο σύλλογος είναι τεράστιος. Πως το εγώ τους είναι πολύ πιο χαμηλά απ’ το εμείς όταν παίζεις στον Παναθηναϊκό.
Αν δεν το καταλάβουν, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε μια ομάδα που θα… χαζεύει τον αντίπαλό της για ένα ημίχρονο. Και που δε θα τον κερδίζει. Διότι, για όσους πιθανόν να το έχουν ξεχάσει; Ο Παναθηναϊκός δεν έχει νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό στις τελευταίες οχτώ αναμετρήσεις που έχουν δώσει οι δύο ομάδες, ανεξαρτήτως έδρας. Αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου…
