Επιστροφή στις νίκες ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί στην παρούσα φάση να μετράνε μόνο τα τρίποντα, πλην όμως μονάχα ως θετικό μπορεί να λογιστεί το γεγονός ότι η επικράτηση αυτή ήρθε άνετα και ξεκούραστα για ΠΡΩΤΗ φορά φέτος.
Ο Παναθηναϊκός έκανε τον καθήκον του παίζοντας με τον τρόπο εκείνο που πρέπει να καθαρίζει αυτά τα ματς. Από νωρίς και χωρίς άγχος. Σε αγώνα που έχεις βάλει πέντε γκολ και έχουν ακυρωθεί και που ο αντίπαλος έχει μειώσει στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων σαφώς και το 2-1 είναι πολύ φτωχό. Ακόμη και στις νίκες ο Παναθηναϊκός δεν παίρνει ακριβώς αυτό που δικαιούται, αλλά δεν είναι ώρα για να καθόμαστε σε αυτά.
Είναι τόσο βαρύ και δύσκολο το πρόγραμμα που ακολουθεί όπως και τόσα πολλά αυτά που έχουν προηγηθεί που ο Παναθηναϊκός έψαχνε με κάθε τρόπο μια ανάσα. Και την βρήκε. Το (πρώτο) ακυρωθέν γκολ του Αϊτόρ ξύπνησε την ομάδα που είχε μπει χαλαρά, ο Μακέντα στο 19 άνοιξε το σκορ ενώ το 2-0 έστω και με αυτογκόλ ήρθε ως φυσική συνέπεια της πίεσης που άσκησε το τριφύλλι. Οι πράσινοι δεν έκατσαν στην επανάληψη, μπήκαν και πάλι δυνατά και μέχρι να αρχίσει τις μαζικές αλλαγές ο Μπόλονι το σκορ μπορούσε να είχε φύγει κι άλλο.
Σημαντικότατη στην αλλαγή της εικόνας για τον Παναθηναϊκό ήταν σίγουρα η παρουσία στο αρχικό σχήμα του Λούκας Βιγιαφάνες. Ο Αργεντίνος έχει αυτό το κάτι διαφορετικό, αυτό που έλειπε έως τώρα και με την παρουσία του κάνει την διαφορά.
Από τα μαλλιά άρπαξε την ευκαιρία και ο πιτσιρικάς ο Αλεξανδρόπουλος. Με τον Κουρμπέλη τραυματία ο μικρός ξεκίνησε βασικός και (απ) έδειξε πως η παρουσία του στο ντέρμπι της περασμένης εβδομάδας μόνο φωτοβολίδα δεν ήταν.
Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν για τον Παναθηναϊκό ο οποίος την άλλη εβδομάδα παίζει με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ενώ γενικά το πρόγραμμα έχει ζόρικα ματσάκια. Εδώ που έχει φτάσει το πράγμα μπάλα δεν παίζουν οι εντυπώσεις. Τόσο την άλλη Κυριακή, όσο και στις 20 του μήνα στην Τούμπα ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να πάει για το αποτέλεσμα. Δεν γίνεται αλλιώς. Σίγουρα ήταν ανάσα αυτή η νίκη, στα θετικά ότι έχασε ο Αρης (σιγά την έκπληξη) αλλά ΠΑΡΑΕΙΣΑΙ πίσω ακόμα. Σκεφτείτε ότι κάποτε περιμέναμε από τον (κάθε) Αρη να κόψει βαθμούς από τον Ολυμπιακό για να πάρουμε πρωτάθλημα και τώρα θέλαμε να χάσει μπας και τον προλάβουμε. Σημεία των καιρών…