Η νίκη επί του ΠΑΣ ήταν πιο δύσκολη από αυτή με την ΑΕΚ, αλλά ήρθε και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ήταν πιο δύσκολη, διότι ο ΠΑΣ είναι μία ομάδα καλά δουλεμένη, επικίνδυνη αν δεν την προσέξεις και ο Παναθηναϊκός ήταν το φαβορί. Αντίθετα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ δεν πήγε σαν φαβορί. Το ζητούμενο μετά από νίκες στα ντέρμπι είναι οι παίκτες να έχουν την ίδια συγκέντρωση και στο επόμενο παιχνίδι. Και αυτό έγινε.
Ο Λάζλο Μπόλονι είναι ο άνθρωπος που μας έκανε και πάλι να χαμογελάσουμε. Προσοχή. Δεν αποθεώνω, ούτε βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα μετά από τρεις συνεχόμενες νίκες, αλλά πλέον έχουμε δει τον Μπόλονι σε οκτώ παιχνίδια στον πάγκο.
Από την αρχή ήθελε να φτιάξει μία ομάδα, που θα παίρνει νίκες και το έχει καταφέρει στα τελευταία τρία παιχνίδια, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις άλλες δύο νίκες, που έχει κάνει με Λαμία και Απόλλωνα.
Ναι η ομάδα δεν παίζει καμία μπαλάρα (υπάρχουν και κάποιες πολύ καλές στιγμές, που χάνεται η μπάλα, όπως στην ευκαιρία του Χατζηγιοβάνη χθες). Οποιος το περίμενε αυτό, ότι θα γίνει μετά τα όσα… δεν έγιναν το καλοκαίρι ήταν εκτός πραγματικότητας. Πέρα από αυτό ο Μπόλονι σαν προπονητής ξεχωρίζει για την κυνικότητα του. Θέλει το αποτέλεσμα, όχι το θέαμα. Και αυτό αυτή την στιγμή τον Παναθηναϊκό τον βολεύει πολύ, διψάει η ομάδα για αποτελέσματα και τα παίρνει.
Ο Μπόλονι και με τον ΠΑΣ παρουσίασε την ίδια ενδεκάδα με την ΑΕΚ και δικαιώθηκε με το 2-0 στο 59. Και όσοι νομίζετε, ότι ο ΠΑΣ είναι μία εύκολη ομάδα δείτε τι έκανε με τις άλλες μεγάλες ομάδες και θα καταλάβετε. Με αυτό το 4-3-3, που δεν έχει καμία σχέση με το 4-3-3 του Πογιάτος ο Παναθηναϊκός μοιάζει πιο συμπαγής, με την παρουσία του Αλεξανδρόπουλου στην ενδεκάδα, αλλά βγάζει λιγότερες ευκαιρίες. Ο Μπόλονι είδε, ότι η ομάδα δέχεται με ευκολία γκολ και πρώτα αυτό ήθελε να διορθώσει και το διορθώνει. Ακόμα έχει δουλειά, διότι οι αντίπαλοι κάνουν ευκαιρίες, όπως χθες ο ΠΑΣ, αλλά είναι σε καλό δρόμο. Η ομάδα μπήκε πεντάδα και τα αποτελέσματα στη συνέχεια και τα δικά της και των άλλων θα δείξουν, αν μπορεί να μιλήσει για τετράδα και έξοδο στην Ευρώπη. Μόνο και μόνο, ότι τώρα κάνουμε κουβέντα και για Ευρώπη, ενώ πριν ένα μήνα λέγαμε, ότι αυτό μοιάζει με θαύμα δείχνει την βελτίωση.
Ναι και χθες οι αλλαγές δεν βοήθησαν και κυρίως χάθηκε το κέντρο, όταν βγήκε ο Κουρμπέλης. Το πρόβλημα είναι, ότι ο Παναθηναϊκός ειδικά στα χαφ δεν έχει βάθος. Πίσω από τους Κουρμπέλη, Μαουρίσιο υπάρχει ο Αλεξανδρόπουλος και μετά δεν υπάρχει κάποιος ισάξιος. Το κενό του Κουρμπέλη δεν καλύπτεται και ειδικά, όταν παίζεις με 4-3-3 το πρόβλημα στο βάθος φαίνεται ακόμα μεγαλύτερο, αφού για τις θέσεις αυτές, μόνο ο Μπουζούκης, που δεν παίζει πολύ(και πρέπει να του δοθούν ευκαιρίες) και έχει παιχνίδια στα πόδια του υπάρχει. Πάντως επειδή αυτό, που έγινε χθες με τον ΠΑΣ, έγινε και με την ΑΕΚ και η ομάδα παρουσίασε καθίζηση θα πρέπει να σκεφτούμε, ότι εκτός από το ότι δεν υπάρχει βάθος στο ρόστερ ο Μπόλονι έχει να αντιμετωπίσει και μία ομάδα, που έχει κάνει ελλιπή προετοιμασία. Οπότε, όσοι …..κράζουν μετά το 65 -70 σε κάθε παιχνίδι, ας έρθουν και λίγο στην θέση του, διότι και ο ίδιος δεν μπορεί να κρατήσει σε όλο το ματς τους βασικούς, διότι κάποιοι δεν αντέχουν είτε λόγω ενοχλήσεων, είτε λόγω κόπωσης. Χθες κανονικά μετά το 65 έπρεπε να βγουν και ο Κουρμπέλης και ο Μαουρίσιο και βγήκε ο ένας και είδαμε τι έγινε. Σίγουρα αυτό, που παρουσιάζει η ομάδα μετά το 65 είναι επικίνδυνο ,για τα παιχνίδια, που έρχονται.
Φυσικά τον προπονητή τον βλέπεις και από τους παίκτες και την βελτίωσή τους. Ο Αϊτόρ έβαλε γκολάρα και πρώτη φορά μας έδειξε κάποια πολύ καλά στοιχεία, όλοι οι παίκτες έχουν βελτίωση, όπως και το δίδυμο Σένκεφελντ, Βέλεθ στην άμυνα. Η είσοδος του Αϊτόρ στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σωστή, για να αποκτήσει έναν ακόμα μεσοεπιθετικό παίκτη η ομάδα, που μπορεί να απειλήσει και αυτό έγινε. Το 4-2-3-1 βοήθησε επιθετικά την ομάδα, που μπήκε καλά στο δεύτερο ημίχρονο, είχε ευκαιρία, έβαλε και γκολ.
Άλλη αίσθηση η Λεωφόρος
Οσο για την Λεωφόρο είναι άλλο το συναίσθημα, όταν παίζεις στο σπίτι σου. Ακόμα και κόσμο να μην έχει οι παίκτες νιώθουν, ότι παίζουν σε έδρα και οι αντίπαλοι εκτός έδρας. Θυμάσαι όλη σου την ζωή βλέποντας την ομάδα να παίζει στην Λεωφόρο. Ναι ο αγωνιστικός χώρος δεν ήταν σε καλή κατάσταση και ειδικά μπροστά από τους πάγκους υπήρχε πρόβλημα. Πιστεύω, ότι μπορούν να το βελτιώσουν με τα έργα, που θα γίνουν και αν αυτό συμβεί ας μην κάνουμε άλλη κουβέντα για ΟΑΚΑ, ούτε για φέτος, ούτε για ποτέ. Διότι μην ξεχνάμε, ότι και εκεί ο αγωνιστικός χώρος είναι επικίνδυνος.
*Ο Χατζηγιοβάνης με τις δύο ασίστ στα γκολ ήταν ο κορυφαίος της ομάδας η εκ των κορυφαίων με Κουρμπέλη, Μαουρίσιο. Θα πρέπει ο Τάσος, όμως, αυτή την ιστορία με τα πέναλτι να την δουλέψει και να μην εξωτερικεύει την δυσαρέσκειά του όταν δεν τα χτυπάει αυτός. Και πιστεύω, ότι όπως δούλεψε και βελτιώθηκε αγωνιστικά και αυτό θα το κάνει, ώστε να μην αντιδράει όπως χθες στο πέναλτι, που εκτέλεσε τελικά ο Βιγιαφάνιες…
