Μπορεί ο Άγιαξ να ήταν εκείνος που κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, προγόνου του σημερινού Champions League, ωστόσο… έδωσε τη θέση του στον Παναθηναϊκό, στο άκουσμα της αντιπάλου για το Διηπειρωτικό τρόπαιο.
Ο Κρόιφ και οι συμπαίκτες του αρνήθηκαν να αναμετρηθούν κόντρα στη σκληροτράχηλη Νασιονάλ Μοντεβιδέο από την Ουρουγούαη, φοβούμενοι το δυνατό -στα όρια του αντιαθλητικού- παιχνίδι που συνόδευε τους ποδοσφαιριστές της εν λόγω χώρας. Έτσι, το «εισιτήριο» για τους διπλούς τελικούς δόθηκε στην ομάδα του Φέρεντς Πούσκας.
Ο πρώτος τελικός διεξήχθη μία ημέρα σαν σήμερα, στις 15 Δεκεμβρίου του 1971, με τους Ουρουγουανούς να επιβεβαιώνουν -δυστυχώς- τη φήμη που τους συνόδευε, θέτοντας νοκ άουτ τον Γιάννη Τομαρά. Ο Χούλιο Μοράλες έπεσε με τόση δύναμη επάνω στον παίκτη του τριφυλλιού, που του προκάλεσε κάταγμα στην κνήμη και λιποθυμία από τον πόνο! Ο άτυχος Τομαράς αποχώρησε με φορείο μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των φιλάθλων στην εξέδρα του φαληρικού γηπέδου κι ενώ το σκορ ήταν 1-1, όπως είχε διαμορφωθεί από τα γκολ των Φυλακούρη και Αρτίμε στις αρχές του πρώτου μέρους.
Το 1-1 παρέμεινε έως το τέλος, αφήνοντας ανοιχτούς λογαριασμούς στη ρεβάνς, με τον Παναθηναϊκό να ηττάται στον επαναληπτικό με 2-1, παλεύοντας μέχρις εσχάτων κόντρα στην ομάδα που… τρόμαξε τον Άγιαξ.
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς (60′ Βλάχος), Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς (21′ Δεληγιάννης).
