Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για τη συγκυρία του Κυπέλλου που είναι ευνοϊκή, για τον Λαμκέλ Ζε, αλλά και για τη συμπεριφορά που επιδεικνύει ο Λάζλο Μπόλονι.
Τα έφερε έτσι η κληρωτίδα και οι συνθήκες που ο Παναθηναϊκός χωρίς να κάνει… τίποτα βρέθηκε στους οχτώ του Κυπέλλου Ελλάδος. Μην είστε και τόσο βέβαιοι ότι θα τα κατάφερνε διαφορετικά. Δεν έχει φτάσει ψηλά στον θεσμό τα τελευταία χρόνια, ακόμα και όταν το Κύπελλο αποτελούσε το… αποκούμπι του.
Οι ομάδες της Superleague 2 δεν μπήκαν στην κληρωτίδα, παρά μόνο οι 14 της μεγάλης κατηγορίας και απ’ αυτές δύο προκρίθηκαν έπειτα από κλήρωση απευθείας στους “8”. Ο Παναθηναϊκός και η Λαμία. Δύο ομάδες με… προϊστορία στο Κύπελλο, μια προϊστορία πονεμένη για τον Παναθηναϊκό.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως οι πράσινοι έχουν τέσσερα ματς μπροστά τους για να φτάσουν στον τελικό. Δύο στα προημιτελικά και δύο στα ημιτελικά, αν βρεθούν σε αυτά. Και αν κρίνουμε από τη σοβαρότητα και την εικόνα που έβγαλαν στα ντέρμπι, τότε γιατί να το θεωρήσουμε απίθανο; Άλλωστε δεν έχει μείνει και κάτι άλλο.
Μέσω του Κυπέλλου έχουμε ξανά πει πως μια ομάδα μπορεί να δώσει μια διαφορετική γεύση σε μια σεζόν που δεν πάει καλά. Κακά τα ψέματα: ο φετινός Παναθηναϊκός πολύ δύσκολα πια θα μπορέσει να διεκδικήσει θέση στην πρώτη τετράδα, άρα και επιστροφή στην Ευρώπη. Ο μόνος δρόμος για εκεί; Το Κύπελλο Ελλάδας. Μονάχα έτσι θα μπορέσει να… τρυπώσει ανάμεσα στους τέσσερις που κερδίζουν ένα εισιτήριο.
Αφού δεν παίζει, μάλιστα, τώρα που φαίνεται να περνάει μια δύσκολη περίοδο με τον κορωνοϊό, τους τραυματισμούς, τις απουσίες και την κακή φόρμα, μπορεί να προετοιμαστεί για τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Να συγκεντρωθεί σε αυτά και να τα δει σαν τελικούς.
Δεν είναι σε θέση ούτε να σνομπάρει τη διοργάνωση, ούτε να μην της δώσει την αξία που της πρέπει. Αν, μάλιστα, προκύψει και κάποια έκπληξη με τους υπόλοιπους μεγάλους, θα αυξήσει και τις πιθανότητές του για μια καλή κλήρωση στα προημιτελικά.
Κατά τ’ άλλα, το θέμα του Λαμκέλ Ζε έχει πάρει πλέον τέτοια τροπή που ο παίκτης έχει… καεί στα μάτια του κόσμου πριν καν έρθει (αν έρθει). Το να φέρει ο Παναθηναϊκός έναν παίκτη για 4-5 μήνες και να περιμένουμε όχι πότε θα ντριπλάρει ή θα σκοράρει, αλλά πότε θα κάνει τρέλες εκτός γηπέδου, δεν θα βοηθήσει κανέναν.
Ας περιμένουμε την κατάληξη της υπόθεσης και εδώ θα είμαστε για να το σχολιάσουμε εκ νέου το συγκεκριμένο θέμα. Τούτη την ώρα οι πράσινοι έχουν να λύσουν σημαντικότερα ζητήματα. Και ένα απ’ αυτό είναι ο ίδιος ο προπονητής να βρει την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να τη μεταφέρει και εντός αποδυτηρίων. Ο Μπόλονι μοιάζει να βρίσκεται σε σύγχυση. Και φαίνεται αυτό και από τις επιλογές του και από τη συμπεριφορά του και τις δηλώσεις του.
Ο Ρουμάνος θα χάσει γρήγορα την εμπιστοσύνη που του έχει δείξει η διοίκηση αν συνεχίσει έτσι. Μέσα σε λίγες μέρες κατηγόρησε δημοσίως τους παίκτες του, τη Λίγκα και τους δημοσιογράφους. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως να θεωρεί πως είναι ανώτερος απ’ όλους τους υπόλοιπους στη χώρα μας, λόγω της πορείας του στο ποδόσφαιρο. Όμως αυτό στο τέλος του δρόμου μόνο σε καλό δεν θα του βγει.
