Σημεία των καιρών…

Την Κυριακή ο Παναθηναϊκός παίζει ένα από τα τελευταία του χαρτιά για να γλιτώσει το φιάσκο του… αυτοαποκλεισμού από την Ευρώπη και η κουβέντα ΟΛΩΝ είναι στον Ζαγαρίτη.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως δεν μου φταίει το παλικαράκι, ούτε και άλλα παιδιά που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έγιναν σίριαλ τα τελευταία χρόνια. Είναι σημεία των καιρών όλα αυτά και μόνο σε ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό μπορούν να παίρνουν τόσο χώρο και χρόνο.

Το ποιος θα κερδίσει ή θα χάσει από τούτο το διαζύγιο θα το δείξει η ιστορία γιατί ακόμα είναι πολύ νωρίς. Δεν είναι όμως και το θέμα. Μακάρι το πρόβλημά μας να ήταν αν θα μείνει ή θα φύγει ο Ζαγαρίτης. Σημαίνει πως θα είχαμε λύσει όλα τα υπόλοιπα.

Το ζήτημα είναι το γιατί έχει φτάσει ο Παναθηναϊκός να μπαίνει σε διαδικασία εσωστρέφειας και να διαφωνούμε όλοι με όλους για θέματα που οι ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ομάδες τα κλείνουν σε χρόνο dt. Είτε θετικά, είτε αρνητικά. Όπως κρίνουν τέλος πάντων και όχι όπως τους σέρνει η (σκληρή) πραγματικότητα. Γιατί έτσι αναγκάζεται να κινείται ο Παναθηναϊκός.

Γνώμη μου είναι ότι ο Ζαγαρίτης θα έπρεπε να μείνει στον Παναθηναϊκό. Οσο «άγουρος» κι αν είναι, αποτελεί ένα πρότζεκτ με ενδιαφέρον και είναι πολύ νωρίς για να φύγει. Το κακό είναι ότι για μια ακόμη φορά ο Παναθηναϊκός αφήνει τις διαπραγματεύσεις για την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να μην έχει το πάνω χέρι.

Θέλω να πω πως αν αυτή την πρόταση την έκανες πριν το καλοκαίρι ο Ζαγαρίτης μπορεί και να σου έλεγε «σας ευχαριστώ πολύ, είναι πολλά αυτά που μου δίνετε». Τώρα και πατώντας πάνω στο ξεπέταγμα που με το σπαθί του έκανε ζητάει παραπάνω. Από την πλευρά του έχει ένα δίκιο στη λογική ότι βλέπει ξένους αμφιβόλου αξίας να παίρνουν ένα σωρό λεφτά, ενώ πέρσι είχε δει και το αφεντικό της ομάδας να… παρακαλάει κυριολεκτικά τον Βαγιαννίδη και να του στρώνει χαλί.

Από την άλλη ο μικρός παραγνωρίζει κάτι. Ότι σε αυτή τη φάση σημασία δεν έχουν μόνο τα λεφτά αλλά και οι συμμετοχές. Παίξε και αν είσαι όντως καλός θα τα πάρεις. Ολη η ζωή μπροστά σου είναι. Είναι τέτοιες οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια που για τον μεν κόσμο της ομάδας είναι κατάρα, αλλά για τέτοια παιδιά είναι ευλογία. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα τα κοιτούσαν καν. Όχι επειδή δεν είναι καλοί παίκτες, αλλά επειδή θα πήγαινες στα σίγουρα (που λέει ο λόγος…).

Για το ματς με τον Αρη δεν έχουμε να πούμε πολλά. Το τάιμινγκ δεδομένα είναι καλό και την Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει σε ευρωπαϊκή έξοδο μέσω πρωταθλήματος ή θα πρέπει να στραφεί αποκλειστικά στην κατάκτηση του Κυπέλλου μπας και σώσει την παρτίδα.