Έχει ζήσει τη μισή του ποδοσφαιρική καριέρα υπηρετώντας το πράσινο και το λευκό. Σαν ποδοσφαιριστής της Σεντ Ετιέν είχε και εκεί να αντιμετωπίσει έναν Ολυμπιακό, λίγο διαφορετικό, αλλά μια ομάδα που με κάθε τρόπο ήταν το αντίπαλον δέος της δικής του. Τη Λυον.
Ο Γιοάν Μολό πέτυχε πράγματα, αγάπησε το σύλλογο που κατά διαβολική σύμπτωση έχει τα ίδια χρώματα με την τωρινή του ομάδα τον Παναθηναϊκό και κάτι αντίστοιχο καταφέρνει με κόπο, με πίστη, με αίμα και ιδρώτα και στο «τριφύλλι». Όπως κάνουν τα λιοντάρια, ένα ζώο που του αρέσει και συχνά πυκνά το χρησιμοποιεί στις αναρτήσεις του στα social media.
Ο Γάλλος εξτρέμ θα έχει να το λέει, ότι στον Παναθηναϊκό τα έζησε ΟΛΑ! Και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα. Από την αποθέωση για το γκολ στο περσινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (!), στην αμφισβήτηση. Από τους τσακωμούς και τις διαφωνίες με τον Δώνη, στην εξώθηση να προπονείται μόνος στο Κορωπί και στον αποτυχημένο δανεισμό στην Ορλεάν. Ένα διάστημα αρκετά δύσκολο, που και ο ίδιος θέλει να ξεχάσει, αν του κάνεις τη σχετική ερώτηση.
Το περασμένο καλοκαίρι η ισπανική «λαίλαπα» Ρόκα-Πογιάτος τον άδειασαν στην transfer list του «τριφυλλιού». Μια λίστα που είχε και άλλους, που σήμερα επί Μπόλονι τους βλέπουμε πρωταγωνιστές. Φανταστείτε για τι αποφάσεις μιλάμε. Όμως ο Μολό ακολουθούσε το δικό του δρόμο. Τον μοναχικό. Τον δρόμο που ακολουθεί και ένα λιοντάρι, όταν όλα γυρνούν εις βάρος του, εκεί στο δύσκολο κόσμο της ζούγκλας.
Και ξαφνικά το ξέφωτο! Η αποπομπή των Ισπανών «ποδοσφαιρανθρώπων», έφερε στο δρόμο του Παναθηναϊκού τον Λάζλο Μπόλονι. Έναν προπονητή «Αλεπού» που ξέρει να βγάζει τον χαρακτήρα των παικτών του. Ο Ρουμάνος γνώριζε τον Γάλλο από την κοινή του θητεία στο εκλεπτυσμένο πρωτάθλημα της Ligue 1 και τον πήγε στο φιλότιμο.
Ο Μολό ανταποκρίθηκε. Άλλαξε θέση και «βρυχάται», όπως τα λιοντάρια, όταν πεινούν, όταν νιώσουν ασφάλεια και άνεση στο χώρο τους. Ο Γιοάν τα κατάφερε όλα. Έχει νιώσει και πάλι πολύτιμος. Σημαντικός για την ομάδα του. Αλλά και λίγο απερίσκεπτος. Έτοιμος να θυσιαστεί για τους δικούς του. Όπως ακριβώς κάνουν τα λιοντάρια.
Στα τελευταία ματς και πολύ περισσότερο στο ντέρμπι, ο Γιοάν ήταν πρωταγωνιστής. Όχι δεν έβαλε γκολ, δεν έβγαλε ασίστ. Αλλά ήταν εκεί για όλους. Για τους συμπαίκτες του, για τον προπονητή του, για την ομάδα και τον κόσμο της. Άλλωστε ξέρει από τέτοια ντέρμπι. Το Σεντ Ετιέν – Λυόν είναι το απόλυτο και διαχρονικό τοπικό ντέρμπι. Είναι μια μάχη δυο διαφορετικών κόσμων. Όπως το ελληνικό «κλάσικο».
Ο Μολό τα καταφέρνει και ως μπακ. Άριστα. Η αγωνιστική του συμπεριφορά πέρα από ελάχιστα και μηδαμινά ψήγματα, στο ντέρμπι της Κυριακής ήταν αυτή που έπρεπε. Έφαγε δυο κλωτσιές, έριξε δυο, κατάφερε να βγει νικητής και στο τελευταίο σφύριγμα της λήξης, ξάπλωσε στο χορτάρι του «Απόστολος Νικολαΐδης», όπως κάνει και το λιοντάρι αφού τα έχει καταφέρει περίφημα.
Κανείς δεν ξέρει που και πως μπορεί να εξελιχθεί αυτή η σχέση, αλλά διόλου απίθανο μοιάζει το γεγονός, να μην έχει περάσει η σκέψη από το μυαλό του Λάζλο Μπόλονι για περαιτέρω παραμονή του Γάλλου στον Παναθηναϊκό την επόμενης ημέρας. Εκεί όπου τον περιμένει η Ευρώπη αν όλα πάνε καλά στο τέλος της σεζόν.
Ωστόσο αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι, ότι ο Μολό κατάφερε και βγήκε στον τελευταίο βράχο του βουνού και νιώθει «Βασιλιάς», όπως και ο αντίστοιχος Βασιλιάς της ζούγκλας, Ένα υπερήφανο λιοντάρι!
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
