Ο Λάζλο Μπόλονι δεν θα αλλάξει στα 68 του χρόνια. Όποιοι ποδοσφαιριστές και αν βρίσκονται στα χέρια του, αυτό το ποδόσφαιρο θα πρεσβεύει. Το έκανε και στις προηγούμενες ομάδες του τα τελευταία χρόνια (δεν γνωρίζω τι έκανε παλαιότερα), το κάνει και στον Παναθηναϊκό. Και θα συνεχίσει να το κάνει.
Μια ομάδα με βάση την άμυνα, που ρίχνει εκεί το βάρος της. Το έχουμε δει πλέον άπειρες φορές. Δεν αλλάζει. Απέναντι σε κάθε αντίπαλο, εντός ή εκτός έδρας, ο Παναθηναϊκός έχει το ίδιο επαναλαμβανόμενο – και πολλές φορές βαρετό – μοτίβο. Άμυνα, πρώτα το μηδέν πίσω και μετά… ό,τι ήθελε προκύψει στην επίθεση.
Όμως αυτό έπαψε να είναι αποτελεσματικό. Ο Παναθηναϊκός στα πλέι οφ έχει μία νίκη επειδή ο αντίπαλος δεν σκόραρε και τρία παιχνίδια που δέχτηκε ανατροπή. Το υπέρ του 2-0 με τον Αστέρα έγινε 2-2, το υπέρ του 1-0 με τον Ολυμπιακό και τον Άρη έγινε 1-3 και 1-2 αντίστοιχα. Το… κόλπο δεν θα πετύχαινε πάντα. Κάποια στιγμή το ποδόσφαιρο που αντιπροσωπεύει ο προπονητής θα το πλήρωνε η ομάδα.
Στο ματς με τον Άρη έπαιξε σημαντικό ρόλο η αποβολή του Μαουρίσιο. Μια ενέργεια στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει ο Βραζιλιάνος. Έβγαλε πολλά νεύρα στη διαμαρτυρία του στο πέναλτι. Και πήγε άσχημα στον αντίπαλο, γνωρίζοντας πως κουβαλά μια κίτρινη κάρτα. Λάθη που στοίχισαν στην ομάδα. Αλλά έτσι κι αλλιώς ο Άρης ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Και μπορεί το παιχνίδι να γύριζε ακόμα και με 11 εναντίον 11.
Ο Άρης έχει επιθετικούς προσανατολισμούς στο γήπεδο και εκμεταλλεύεται την ποιότητα των παικτών που έχει. Του Ματέτο, του Μπερτόγλιο, του Ματίγια, του Σάσα. Ο Παναθηναϊκός μοιάζει να τους… ακυρώνει εντελώς. Ο Βιγιαφάνιες χαμένος στην άκρη του γηπέδου. Ο Μαουρίσιο και ο Αλεξανδρόπουλος δεν βγαίνουν για να πατήσουν στην αντίπαλη περιοχή. Τα ακραία μπακ ήταν… καθηλωμένα σε όλο το ματς, εκτός από το ανέβασμα του Χουάνκαρ στη φάση του γκολ.
Αυτό το ποδόσφαιρο δεν ταιριάζει σε μεγάλη ομάδα. Δεν συνάδει με πρωταθλητισμό. Ποτέ καμία ομάδα στον πλανήτη δεν πήρε πρωτάθλημα παίζοντας για 30 plus αγώνες μόνο άμυνα. Μπορεί να τα καταφέρει κάποιος σε ένα EURO, ένα Μουντιάλ, σε νοκ άουτ παιχνίδια ευρωπαϊκής διοργάνωσης, σε ένα Κύπελλο. Αλλά σε έναν μαραθώνιο με περισσότερους από 30 αγώνες, το να παίζεις άμυνα και μόνο δεν θα σε οδηγήσει πουθενά.
Στον Παναθηναϊκό πρέπει να αποφασίσουν τι ποδόσφαιρο θέλουν για την επόμενη σεζόν. Το ποδόσφαιρο του Μπόλονι ή ένα ποδόσφαιρο περισσότερο επιθετικό, με ιδέες και με επιβλητικό στυλ στο γήπεδο; Το πρώτο δεν θα οδηγήσει σε πρωταθλητισμό. Το δεύτερο, σε συνδυασμό με την άνοδο του μπάτζετ, ίσως φέρει κάτι διαφορετικό και περισσότερο φιλόδοξο.
