Ο Κάρλος Ζέκα αναφέρεται στα όσα έζησε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Αναλυτικά όσα είπε στην ιστοσελίδα «rr.sapo.pt»:
Για την έλευση του στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό: «Όταν τελείωσε η σεζόν είχα στο μυαλό μου να μείνω στην Σετουμπάλ. Τότε ο προπονητής μου,ο Μπρούνο Ριμπέιρο μου είπε ότι κάτι πολύ καλό μπορεί να γίνει στην καριέρα μου, χωρίς να μου εξηγεί το τι. Πήγα διακοπές και με κάλεσαν και μου είπαν ότι ο Παναθηναϊκός έχει καταθέσει πρόταση για μένα. Τους είπα να μιλήσουν με τον ατζέντη μου, ο οποίος τα είχε αναλάβει όλα. Ωστόσο ο μάνατζερ μου είπε ότι είναι καιρός που υπάρχει αυτό το ενδιαφέρον, αλλά τίποτα δεν είχε γίνει.
Γύρισα μετά στην προετοιμασία και τίποτα δεν είχε γίνει. Σο πρώτο παιχνίδι με την Εστορίλ δεν αγωνίστηκα καθόλου. Ο κοουτς μου είπε ότι όλα ήταν έτοιμα για να φύγω και δεν υπήρχε λόγος να ρισκάρουμε κάποιο τραυματισμό. Καπως έτσι έγιναν τα πράγματα».
Για το πόσο τον ήθελε ο Ζεσουάλδο Φερέιρα: «Ήθελε να στηριχθεί σε μένα και γι΄ αυτό και με ήθελε. Πίεσε για να έρθω στον Παναθηναϊκό»
Για το γεγονός ότι ήταν στην ίδια ομάδα με πρωταθλητές Ευρώπης, όπως ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης και ο Σεϊταρίδης: «Η πρώτη εντύπωση ήταν εκπληκτική. Δεν πρόλαβα τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, καθώς έφυγε πριν πάω εγώ στον Παναθηναϊκό,είχε αποχωρήσει. Ήταν όλοι τεράστιες προσωπικότητες, είχαν πραγματοποιήσει ήδη μεγάλη καριέρα, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η γλώσσα.
Ο Σεϊταρίδης και ο Κατσουράνης μιλούσαν πορτογαλικά. Ήταν ένα σοκ για μένα όταν μπήκα στα αποδυτήρια, επειδή δεν το είχα συνηθίσει. Το κλαμπ ήταν μεγάλο και είχε άλλους στόχους εντελώς διαφορετικούς με την Σετουμπάλ»
Για τον Ζεσουάλδο Φερέιρα: «Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα στην καριέρα μου. Ότιδήποτε κάνω στο ποδόσφαιρο σήμερα, το έμαθα από αυτόν. Σπατάλησε πολύ χρόνο για να ασχοληθεί μαζί μου και μάλιστα πολλές φορές έλεγε ότι ημουν χαζός και δεν μπορούσα να καταλάβω (σ.σ. γέλια). Με βοήθησε πολύ στο να γίνω αυτό που είμαι. Ασχολήθηκε για πολύ ώρα μαζι μου και θα του είμαι για πάντα ευγνώμων».
Για το πρώτο του γκολ στην Ελλάδα που ήταν απέναντι στον Ολυμπιακό και την μεγάλη κόντρα των δύο ομάδων:«Ήταν εκπληκτικό. Θυμάμαι ότι από το άγχος μου με έιχε πιάσει νευρικός βήχας. Ο προπονητής με είδε και ήρθε και μου είπε ότι αν είχα άγχος και δεν έπαιζα αυτά τα ματς θα έμενα εκτός. Προσπαθούσα να βήχω σιγά, ώστε να μην με καταλάβει. Δεν ήθελα να μείνω εκτός ενδεκάδας. Τελικά πέτυχα το πρώτο μου γκολ κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο σε ένα ντέρμπι. Δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιο καλύτερο τρόπο για να ανοίξω λογαριασμό».
Για το πως ήταν τα πράγματα στην Ελλάδα και για τη φήμη υπάρχει ότι στην χώρα αυτή ζουν το ποδόσφαιρο πιο έντονα: «Ερχόμουν από ένα πρωτάθλημα που με εξαίρεση τα ντέρμπι τα γήπεδα δεν είχαν πάνω από 5000 κόσμο. Το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα με πολύ κόσμο ήταν το Μπενφίκα – Σετουμπάλ που δεν έχει καμία σχέση με το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Αυτό που έζησε στα ντέρμπι αυτά ήταν απίστευτο, καθώς νιώθεις έντονα τους φιλάθλους όταν παίζεις».
Για το γεγονός ότι όσο έπαιξε στην Ελλάδα δεν έσπασε την κυριαρχία του Ολυμπιακού: «Αυτό η αλήθεια είναι ότι πόνεσε. Την πρώτη μου χρονιά, με πέντε ματς να μένουν για να τελειώσει η σεζόν ήμασταν στην πρώτη θέση με έξι ή εφτά πόντους μπροστά, μα δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε στα υπόλοιπα ματς και για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με το αγωνιστικό κομμάτι. Κέρδισα ένα Κύπελλο, αλλά θα ήθελα να είχα κερδίσει και ένα κύπελλο».
Για το αν το Κύπελλο του 2014 ήταν η μεγαλύτερη στιγμή του στην Ελλάδα: «Ήμουν ήδη αρχηγός και ήταν η μεγαλύτερη στιγμή μου στην Ελλάδα, καθώς καταφέραμε να κερδίσουμε έναν τίτλο με την ομάδα, η οποία δεν είχε κερδίσει κάτι από το 2010. Ακόμα και σήμερα παραμένει ο τελευταίος τίτλος της ομάδας. Το πιο σημαντικό βέβαια ήταν να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά ήμουν χαρούμενος που δώσαμε αυτή τη χαρά στους φιλάθλους μας».
Για το πως προσαρμόστηκε στην Ελλάδα: «Όταν έφτασα στην Ελλάδα δεν μιλούσα ούτε αγγλικά ούτε ελληνικά. Έπρεπε να αρχίσω να μιλάω αγγλικά για να συνεννοούμαι με τους συμπαίκτες μου. Σίγα σίγα άρχισα να μαθαίνω καλύτερα και τελικά προσαρμόστηκα στο κλαμπ».
Για το πως δέθηκε με τον Παναθηναϊκό: «Όσο περνούσε ο καιρός αγαπούσα όλο και πιο πολύ την ομάδα και άρχισε να γίνομαι μέρος της. Άρχισα να μαθαίνω ελληνικά με τους φίλους μου στα αποδυτήρια και αυτό με βοήθησε στη συνέχεια για να πάρω την ελληνική υπηκοότητα. Έβλεπαν ότι έδινα συνεντεύξεις στα ελληνικά και πόσο μου άρεσε η χώρα και η ομάδα μου. Ένιωθαν ότι ήμουν ένας από αυτούς. Το να γίνω μέλος της Εθνικής άρχισε να γίνεται πιο εύκολο. Όλοι έλεγαν ότι είμαι ήδη Έλληνας ακόμα και οι αντίπαλοι. Αυτό βοήθησε πολύ στο να επιλέγω».
Για το πως προέκυψε η ιδέα να πάρει την ελληνική υπηκοότητα: «Όλα ξεκίνησαν από μια κουβέντα που είχα με τον πρόεδρο της ομάδας. Μου είπε ότι θα μπορούσα να μείνω στο κλαμπ μέχρι να τελειώσει η καριέρα μου και με ρώτησε γιατί δεν γίνομαι Έλληνας. Του είπα ότι αν με βοηθήσει σε αυτό, δεν θα είχα πρόβλημα να πάρω ελληνικό διαβατήριο.
Δούλεψε πάνω σε αυτό. Μου ζήτησε κάποια έγγραφα και όλα κύλησαν καλά. Το γεγονός ότι ήθελα να πάρω ελληνικό διαβατήριο έφτασε στα αυτιά του Σκίμπε και με κάλεσε να πιούμε καφέ. Με ρώτησε αν είμαι διαθέσιμος και του είπα ότι θέλω πολύ να είμαι μέλος της Εθνικής Ελλάδος. Η ομοσπονδία με βοήθησε και μόλις μετά από πέντε μήνες είχα το διαβατήριο στα χέρια μου».
Για το αν μπορεί η Εθνική Ελλάδος να επανέλθει στα στάνταρ του παρελθόντος:«Εχω όνειρο να παίξω με την Ελλάδα σε τελική φάση είτε του Παγκοσμίου Κυπέλλου είτε του Euro. Εχω δει ότι ότι η ομάδα έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Με λίγο παραπάνω τύχη, θα τα καταφέρουμε».
