Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα στο Απόστολος Νικολαΐδης. Το δεύτερο μέσα στη χρονιά, μετά από εκείνο απέναντι στον Απόλλωνα στην πρεμιέρα. Και κάτι μου λέει πως θα ακολουθήσουν κι άλλα. Φαίνεται πως ο Παναθηναϊκός διασκεδάζει να παίζει μπροστά στο κοινό του.
Η διάθεσή του, η όρεξή του, η κ@@@@ που βγάζει παίζοντας στο Απόστολος Νικολαΐδης βγάζει θέαμα στο γήπεδο. Τρεξίματα, ωραίες ενέργειες, αποτελεσματικότητα. Πήγαζε υγεία όλη η ομάδα απέναντι στον Βόλο, που πήρε το μάθημά του και έφυγε με… πεντάρα αφού αποφάσισε να ακολουθήσει το πλάνο που του είχε φέρει το «τρία στα τρία». Δεν πήρε το μάθημα του Απόλλωνα, έπαιξε ψηλά και την πάτησε.
Θα πείτε γιατί να το αλλάξει; Τέτοιες ομάδες είναι καλύτερο να έχουμε από εκείνες που παίζουν μόνιμα «ταμπούρι» και χαλάνε το ποδόσφαιρο. Απέναντι σε τέτοιες ομάδες, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός μπορεί να βγάλει στο γήπεδο όλες τις επιθετικές του αρετές. Και αυτές βγήκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σκόραραν και οι τέσσερις της μεσοεπιθετικής του γραμμής.
Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με 4-0 και τα τέσσερα γκολ είχαν πετύχει:
– Ο Καρλίτος που θεωρητικά ήταν «δεκάρι», αλλά έπαιζε ως δεύτερος φορ.
– Ο δεξιός εξτρέμ, Χατζηγιοβάνης
– Ο αριστερός εξτρέμ, Βιτάλ
– Ο σέντερ φορ, Ιωαννίδης.
Αυτά κάνουν λίγο περισσότερο χαρούμενο τον προπονητή. Και σίγουρα ενθουσιάζουν την εξέδρα που διψάει να βλέπει τους μεσοεπιθετικούς να σκοράρουν, να συνδυάζονται, να απειλούν.
Παρά την ήττα στο «Βικελίδης» ο Γιοβάνοβιτς εμπιστεύτηκε τους 10 από τους 11 που χρησιμοποίησε εκεί. Άλλαξε μόνο τον Βιγιαφάνιες, θεωρώντας τον προφανώς ως τον αδύναμο κρίκο σε όλα όσα μπορεί η ομάδα του να κάνει από τη μέση και μπροστά. Ο Αργεντινός δεν μπορεί να απειλήσει την αντίπαλη εστία. Πέρσι σημείωσε δύο γκολ, εκ των οποίων το ένα με πέναλτι. Ο Καρλίτος έβαλε δύο παίζοντας στη θέση λίγο πίσω από τον επιθετικό. Ο Γιοβάνοβιτς θέλει γκολ από το δεκάρι του. Θέλει γκολ απ’ όλους τους μεσοεπιθετικούς του.
Ο Καρλίτος ήταν ο απόλυτος MVP. Είχε δύο γκολ, μια ασίστ με τα εξωτερικά φάλτσα και ένα κερδισμένο πέναλτι. Ήταν μέσα και σε 2-3 ευκαιρίες ακόμα. Απελευθερώθηκε, έχασε κιλά, ήρθε στην Αθήνα η σύντροφός του το καλοκαίρι και ζει μόνιμα εδώ. Μικρές λεπτομέρειες, που ο κόσμος μπορεί να μη γνωρίζει, αλλά που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για τη ζωή ενός ανθρώπου. Πόσο μάλλον ενός ανθρώπου που ζει σε μια ξένη χώρα.
Ποιες άλλες εικόνες σου μένουν από το κυριακάτικο μεσημέρι στο «Απόστολος Νικολαΐδης»;
– Ο κόσμος που πήγε με κέφι στο γήπεδο, παρά τις δύο σερί ήττες. Έσπρωξε την ομάδα από το πρώτο λεπτό και ήταν δίπλα της.
– Το «πηγαδάκι» τεσσάρων παικτών πριν το πέναλτι, με τον Καρλίτος να αποφασίζει τελικά να δώσει την μπάλα στον Βιτάλ για να σκοράρει το πρώτο του γκολ. Κίνηση που άρεσε και στον κόσμο.
– Η κίνηση ποδοσφαιρικής ευφυΐας του Ιωαννίδη στη φάση του πέναλτι. Καταλαβαίνει πως μπορεί να είναι οφσάιντ και κάνει στην άκρη για να την πάρει ο Καρλίτος που φανερά ερχόταν από πίσω.
– Το standing ovation στον Καρλίτος τη στιγμή που αποχωρούσε από το γήπεδο.
Κανείς δεν πρέπει να την «πατήσει» όπως μετά την πρεμιέρα. Δεν έγινε… Παρί Σεν Ζερμέν ο Παναθηναϊκός. Δεν πάει για το πρωτάθλημα. Όπως δεν πήγαινε για υποβιβασμό μετά τις ήττες από τον ΠΑΣ και τον Άρη. Πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να κρατάμε μια ισορροπία και στα πάνω και στα κάτω, γιατί μπορεί να έρθουν πολλά τέτοια μέσα στη σεζόν.
Τώρα υπάρχει το ντέρμπι στο Φάληρο. Θα έχουμε πολλά να πούμε μέσα στην εβδομάδα γι’ αυτό. Μονάχα μια σημείωση για τώρα: ο Μαρτίνς θα έχει δει Παναθηναϊκό και δύσκολα θα βγάλει την ομάδα του μπροστά αφήνοντας χώρους και ανοιχτό γήπεδο. Αν το κάνει, κακό του κεφαλιού του.
