Ήταν ένα ντέρμπι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες αυτό της Κυριακής στη Λεωφόρο. Κανένας δεν διαφωνεί με αυτό, ιδιαίτερα αν δει την εξέλιξη του αγώνα: ο ΠΑΟΚ παίρνει προβάδισμα κόντρα στη ροή του αγώνα, που ήθελε τον Παναθηναϊκό να έχει κάνει καλύτερο ξεκίνημα, ο Παναθηναϊκός ισοφαρίζει δικαίως, αφού βάσει της εικόνας του άξιζε ένα γκολ. Και αν στο ποδόσφαιρο υπήρχε δικαιοσύνη; Η ισοπαλία θα ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα στο ντέρμπι της 9ης αγωνιστικής.
Δεν ήρθε το ματς ισόπαλο γιατί όταν τέτοιου είδους παιχνίδια ισορροπούν σε ένα τεντωμένο σκοινί, οι λεπτομέρειες πηγαίνουν σχεδόν πάντα στον ισχυρό. Δυστυχώς ο ισχυρός στο συγκεκριμένο ζευγάρι τα τελευταία χρόνια είναι ο ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που διεκδικεί τίτλους, ο Παναθηναϊκός όχι. Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που σε ένα ρόστερ το οποίο έχει ανορθογραφίες, υπάρχουν ισχυρές προσωπικότητες, ο Παναθηναϊκός δεν έχει. Ο ΠΑΟΚ είναι εκείνος που θα κυνηγήσει φέτος το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός όχι.
Ευθύνη της διοίκησης είναι αυτή η μεγάλη εικόνα. Η διοίκηση Αλαφούζου έχει μικρύνει τον Παναθηναϊκό με την πορεία των τελευταίων χρόνων και όχι του φετινού καλοκαιριού, στο οποίο έγιναν λάθη που οι πράσινοι δεν έχουν τούτη την ώρα τον χρόνο να τα διορθώσουν. Και αυτή η ευθύνη θα φέρνει συνήθως ήττες σε ντέρμπι που θα κρίνονται στις λεπτομέρειες, όπως το χθεσινό.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει πρώτα να δει τι θα κάνει στα υπόλοιπα παιχνίδια. Αυτά με τα Γιάννενα, την Τρίπολη, τον ΟΦΗ, ακόμα – ακόμα και αυτό που έρχεται την επόμενη αγωνιστική στη Λαμία. Σε μια έδρα που – κοτζάμ Παναθηναϊκός – δεν νιώθει την παραμικρή σιγουριά πως θα πάει και θα… καθαρίσει την μπουγάδα με ευκολία. Αυτό είναι το πρόβλημα της ομάδας, η μεγάλη εικόνα. Και όχι ενα 90λεπτο απέναντι στον ΠΑΟΚ, που κρίθηκε από μία φάση στην οποία και να μην έδινε πέναλτι ο Ισπανός, κανείς δεν θα του έλεγε τίποτα. Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση που κλήθηκε να πάρει ένας διαιτητής ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με το ποδόσφαιρό μας. Που έδωσε ρεσιτάλ διαιτησίας και του… έκατσε μια τέτοια στιγμή. Κανένας δόλος δεν υπήρχε πίσω από την απόφασή του να στείλει τον Κούρτιτς στην άσπρη βούλα. Αν ήταν ο Κύζας θα συζητούσαμε διαφορετικά. Τώρα που το σκέφτομαι, αν ήταν ο Κύζας θα είχε δώσει πέναλτι και αποβολή πριν καν πέσει ο Μιχαηλίδης στο έδαφος.
Το αποτέλεσμα του ντέρμπι φέρνει τον Παναθηναϊκό σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μαζεύονται πλέον πολλά:
1. Οι τρεις νίκες σε εννιά αναμετρήσεις είναι τραγικό ποσοστό για επίπεδο Παναθηναϊκού.
2. Οι 11 από τους 27 βαθμούς που έχει διεκδικήσει η ομάδα είναι επιπέδου… μέτριου συλλόγου.
3. Οι τέσσερις ήττες σε εννιά αναμετρήσεις σε βγάζουν εκτός στόχου. Ήδη φαίνεται αυτό. Ο Παναθηναϊκός είναι στην 8η θέση, ισόβαθμος με τον Άρη των -6 βαθμών, πίσω από Βόλο, ΠΑΣ Γιάννινα, ΟΦΗ. Δεν συζητάμε για την πρώτη τριάδα, τη βλέπει πλέον με το κυάλι.
4. Τρίτο σερί ματς χωρίς νίκη δεν λέγεται βελτίωση. Λέγεται… τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Όση εξέλιξη κι αν έχει υπάρξει στο αγωνιστικό σκέλος, όση δουλειά κι αν κάνει ο Γιοβάνοβιτς, οι μεγάλες ομάδες ζουν και πεθαίνουν από τα αποτελέσματά τους. Κι απ’ αυτά κρίνονται και οι προπονητές τους.
