Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκα αποτελεί παρελθόν με τον Παναθηναϊκό να μετρά μόλις 4 (!) νίκες και 13 ήττες σε 17 αγωνιστικές.
Δεν είναι μόνο οι 13 ήττες, αλλά και ο τρόπος που ήρθαν. Η τελευταία μάλιστα από τον αιώνιο αντίπαλο και ειδικά με τον τρόπο που ήρθε και το σκορ, αναδεικνύει τα τεράστια προβλήματα που έχει η ομάδα φέρνοντας μεγάλο προβληματισμό.
Ο Παναθηναϊκός είχε καλομάθει τον κόσμο του τα προηγούμενα χρόνια και πάντως, να μη χάνει με μεγάλη διαφορά και με «κάτω τα χέρια» από τον Ολυμπιακό. Η εικόνα της ομάδας το βράδυ της Πέμπτης στο ΟΑΚΑ ήταν αποκαρδιωτική και προμήνυε από το πρώτο λεπτό την εξέλιξη του αγώνα.
Ήταν από τις βραδιές που ο αντίπαλος δεν έπαιξε σε πολύ υψηλό επίπεδο, αλλά δεν άφησε και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Ο φετινός Παναθηναϊκός δε θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που πρωταγωνιστούσε στη Ευρωλίγκα, δίδαξε μπάσκετ και είχε καλομάθει το κοινό του σε μεγαλεία.
Ανορθόδοξο ρόστερ, ξένοι που έχουν αλλού το μυαλό τους και ο προπονητής σε σύγχυση. Ο Δημήτρης Πρίφτης δεν ευθύνεται για το σχεδιασμό με βάση το «έσοδα-έξοδα», αλλά τον βαραίνει ένα -ίσως το μικρότερο- μερίδιο ευθύνης για την εικόνα της ομάδας. Δεν είναι ούτε «άμπαλος ούτε «πουθενάς» (λέξεις που γράφονται στα social media). Είναι ένας προπονητής με συν και πλην που στην τελική προσπαθεί να φτιάξει ένα γλυκό με τα μισά υλικά. Το γλυκό λοιπόν, δεν πρόκειται να έχει ούτε την εικόνα ούτε τη γεύση που θα το έκανε πετυχημένο.
Το ρόστερ που έχει διαμορφωθεί είναι προβληματικό. Για ακόμη μια χρονιά δεν έχει καθαρό «άσο», δεν αποκτήθηκε αξιόπιστο 4άρι στη θέση του Ντίνου Μήτογλου και δεν υπάρχει back up του Παπαγιάννη, ο οποίος κάνει μία εξαιρετική χρονιά καριέρας με νούμερα που προκαλούν δέος.
Οι ξένοι που αποκτήθηκαν δεν έχουν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και έχουν προσφέρει ελάχιστα. Πιο ειδικά, Έβανς και Ουάιτ -που έχουν αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο και έχουν παραστάσεις- απογοητεύουν με την απόδοσή τους να κινείται στην μετριότητα, ο Πέρι μένει μέχρι να φύγει και ο Μέικον είναι με τα φεγγάρια του.
Δεν αναφέρομαι καν σε Φλόιντ και Φέρελ, καθώς ο πρώτος τόσο μπορούσε τόσο έπαιξε και αποχώρησε και ο δεύτερος μάλλον δεν πήρε τις ευκαιρίες που έπρεπε αν και έδειξε πως δεν προσαρμόστηκε στην ελληνική πραγματικότητα και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ούτε αυτού του Παναθηναϊκού. Σε καμία περίπτωση βέβαια, οι εμφανίσεις που πραγματοποιεί με τη φανέλα της Τσεντεβίτα δεν οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα.
Η σεζόν έχει τελειώσει και τα παιχνίδια του δεύτερου γύρου με τον Παναθηναϊκό να μην έχει το παραμικρό βαθμολογικό κίνητρο θα είναι τυπική διαδικασία.
Η επόμενη μέρα -αφού κυλήσουν ομαλά οι χρονιάρες μέρες- θα πρέπει να βρει τον Παναθηναϊκό συσπειρωμένο και πιο δυνατό. Οι ελλείψεις-αδυναμίες είναι εμφανείς και οι διορθωτικές κινήσεις επιβεβλημένες με την απομάκρυνση και αντικατάσταση τουλάχιστον τριών παιχτών. Όπως δήλωσε ο κόουτς Πρίφτης, η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση σε πολλές θέσεις, αλλά οι οικονομικές της δυνατότητες δεν επιτρέπουν παραπάνω από μία.
Ο Παναθηναϊκός πλέον στοχεύει στη διεκδίκηση των δύο εγχώριων τίτλων για να σωθεί η σεζόν. Η ομάδα προφανώς δεν θα μετατραπεί από τη μία στιγμή στην άλλη σε κάτι άλλο, ωστόσο η στόχευση για ένα σύνολο πιο ορθολογικό, θα παρουσιάσει στο παρκέ μια κατά κάποιο τρόπο κανονικότητα, ώστε να διατηρηθούν τα κεκτημένα εντός συνόρων, εκεί όπου τα τελευταία χρόνια δεν έχεις αντίπαλο.
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
