Μεταξύ άλλων ανέφερε ο Μπρινιόλι στο cronachedispogliatoio.it :
«Είναι ένας ιστορικός σύλλογος. Είμαστε τέταρτοι στη βαθμολογία, στον ημιτελικό στο Κύπελλο, παίζουμε για μια θέση στην Ευρώπη. Μαζί μου ο Κίκο, ο Μακέντα. Στην ομάδα μιλάμε αγγλικά, οι δυό μας ιταλικά. Οι θαυμαστές αστειεύονται, μας αποκαλούν ιταλική μαφία, με καρικατούρες. Είναι εδώ για χρόνια, πριν από αυτόν ήταν ο Στραματσόνι, ακόμη και πριν από τον Μαλεζάνι που έκανε σπουδαία πράγματα.
Φτάνω στον Παναθηναϊκό στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας ήταν ο Σωκράτης Διούδης. Ο τελευταίος λόγω κορωνοϊού άφησε κενή τη θέση κάτω από τα δοκάρια και έτσι, εγώ έκανα το ντεμπούτο μου κόντρα στον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Μου είπαν πως από τη μία είμαι τυχερός, διότι θα εμφανιζόμουν για πρώτη φορά σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι, από την άλλη δεν θα υπάρχουν περιορισμοί και το γήπεδο θα είναι γεμάτο. Το να ζητωκραυγάζεις εδώ είναι άλλο πράγμα.
Και το ντέρμπι στην Αθήνα με τον Ολυμπιακό έληξε 0-0. Μετρώντας και το Κύπελλο, έχω αγωνιστεί σε περίπου 20 παιχνίδια, τα μισά χωρίς να δεχθούμε κάποιο γκολ. Μπορεί να χάσαμε, αλλά θυμάμαι ακόμα το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Τελείωσε 1-3, ο Κούρτιτς έκανε το διπλό, όμως, το γήπεδο ήταν γεμάτο και η ατμόσφαιρα πολύ όμορφη.
Μένω στη Βούλα, μια παραθαλάσσια περιοχή μαζί με τη Γλυφάδα και είναι από τις πιο τουριστικές το καλοκαίρι. Επισκεφθήκαμε τον Παρθενώνα. Θα ήθελα να βρω σπίτι στο Κολωνάκι, είναι μια τρελή γειτονιά, όμως, είναι στο κέντρο της πόλης κι έχει κίνηση στους δρόμους. Θα έχανα σίγουρα μία ώρα προπόνησης κάθε πρωί για να πάω στο Κορωπί».
