Ο Βασίλης Μοιρώτσος γράφει για τον απολαυστικό Παναθηναϊκό που μπορούσε να βάλει μισή ντουζίνα γκολ στη Ριζούπολη.
Καθάρισε δίχως… πολλά – πολλά ο Παναθηναϊκός το ματς στη Ριζούπολη. Δεν αγχώθηκε, δεν πιέστηκε, έβαλε δύο γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο και προχωράει παρακάτω βρίσκοντας ξανά την αυτοπεποίθησή του μέσα από το καλό ποδόσφαιρο που βλέπουμε και πάλι στο γήπεδο.
Απαραίτητη παρένθεση: και τα δύο πέναλτι είναι… μαρς. Αλίμονο αν συζητάμε για τις διαμαρτυρίες του συμπαθή Απόλλωνα σε τέτοιες περιπτώσεις. Ξεχάσαμε αυτά που ξέραμε από τους κανονισμούς στην Τούμπα και στο Ηράκλειο με τα πέναλτι στον Αϊτόρ και τον Βιτάλ αντίστοιχα που στέρησαν νίκες από τον Παναθηναϊκό. Μην πάμε και στο… ψυχιατρείο παιδιά! Ή μάθετε κανονισμούς ή σταματήστε να ασχολείστε με το ποδόσφαιρο.
Κλείνει η παρένθεση, γιατί λίγο κουράζει και η κουβέντα για τη διαιτησία και επιστρέφουμε στα αγωνιστικά. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε βάλει στη Ριζούπολη 5-6 γκολ… για πλάκα. Καθόλου υπερβολικό δε θα ήταν. Μέτρησα 8 κλασικές ευκαιρίες. Ευκαιρίες που έγιναν μέσα από την περιοχή του αντιπάλου. Καταπληκτικό transition από τους πράσινους, που στο ανοιχτό γήπεδο είναι με διαφορά η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.
Αλλά και πεδίο προβληματισμού οι τόσες πολλές χαμένες ευκαιρίες. Δεν είπε κάτι ο Γιοβάνοβιτς, ικανοποιημένος δήλωσε από την εικόνα (λογικό), αλλά σίγουρα θα τους μιλήσει για τις τόσες χαμένες ευκαιρίες. Αυτό το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο του Παναθηναϊκού είναι απολαυστικό ορισμένες φορές. Και οφείλεται στο γεγονός πως οι πράσινοι έχουν ποιότητα που ξεχειλίζει από τη μέση και μπροστά. Είναι στιγμές που χαζεύεις τις ενέργειες κυρίως του Αϊτόρ και του Παλάσιος, οι οποίοι με την ίδια ευκολία μπορούν να γίνουν «showmen» και τακτικά (σε επίθεση και άμυνα) εργάτες. Αλλά και τους Βιγιαφάνιες και Γκατσίνοβιτς, που ξέρουν τι να κάνουν με την μπάλα, πόσο να την κουβαλήσουν, που να πασάρουν, πότε να πάρουν ρίσκα και πότε να παίξουν απλά.
Όταν έχεις τόσο ποιοτικούς παίκτες, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Δεδομένα θα πάρεις αποτελέσματα, όπως δεδομένα όταν θα έχουν περισσότερο χρόνο ο ένας με τον άλλον θα γίνει και η ομάδα περισσότερο σταθερή στα αποτελέσματά της.
Για τον φετινό Παναθηναϊκό δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Που είναι και η αιτία για τα πολλά σκαμπανεβάσματά του. Η φετινή σεζόν είναι η πιο μεταβατική των τελευταίων χρόνων. Σε αυτό… συμφωνήσαμε όλοι το περασμένο καλοκαίρι. Από το «μηδέν» που ήταν πέρσι, καλείται να κερδίσει τουλάχιστον τον… υποχρεωτικό στόχο που είναι η έξοδος στην Ευρώπη. Και του χρόνου να κάνει μεγαλύτερα βήματα προς τα πάνω.
Αν σε αυτή τη μεταβατική χρονιά, που επαναλαμβάνω είναι απαραίτητη η τετράδα, έρθει και η κατάκτηση του Κυπέλλου, τότε τα πράγματα σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερα για όλους.
