Πέφτουν όλα τα φώτα πάνω στον Παλάσιος για τη χθεσινή νίκη του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι, αλλά και για την εν γένει παρουσία του. Ο Αργεντινός, μαζί με τον Αϊτόρ, είναι τα πρόσωπα της χρονιάς. Δεδομένα. Ούτε θυμόμαστε από πότε οι «πράσινοι» είχαν να εμφανίσουν στο γήπεδο δύο τόσο επιδραστικούς εξτρέμ, που το… ρεπερτόριό τους είναι τέτοιο που κάνει τη διαφορά.
Κρίμα για τον Αϊτόρ που η μπάλα πήγε στο δοκάρι στο πέναλτι που εκτέλεσε. Η εκτέλεσή του ήταν καταπληκτική, πολύ καλύτερη από εκείνη στο πέναλτι κόντρα στην ΑΕΚ, αλλά η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι. Σε ένα χρονικό σημείο που θύμιζε… Αγρίνιο, ευτυχώς όμως για τον Παναθηναϊκό αυτή τη φορά δεν την πάτησε όπως εκεί. Έβαλε δύο γκολ, επιβεβαίωσε την ανωτερότητά του και πήρε τους τρεις βαθμούς.
Δεν ήταν, όμως, μόνο ο Παλάσιος που χθες σε έκανε να χαμογελάς με αυτό που έβλεπες στο γήπεδο. Υπήρξαν κι άλλοι, όπως για παράδειγμα ο Κουρμπέλης που μοιάζει υγιής, δυνατός, να πατάει γερά στα πόδια του. Είναι κεφάλαιο για τους πράσινους ο αρχηγός τους.
Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι και σε τρεις ακόμα ποδοσφαιριστές. Ο Αλεξανδρόπουλος κάνει στο 0-1 μια διαγώνια πάσα απ’ αυτές που ψάχνει κάθε προπονητής στο ποδόσφαιρο. Άψογη αλλαγή παιχνιδιού εκεί ακριβώς που τη θέλει ο Χατζηγιοβάνης. Ανοίγει το γήπεδο, το… μεγαλώνει προκειμένου να βγάλει στο ένας με έναν τον εξτρέμ της ομάδας και από εκεί ξεκινάει η φάση του 0-1.
Ο Χατζηγιοβάνης μετά από πάρα πολλούς μήνες υπήρξε καθοριστικός για τον Παναθηναϊκό. Έχει ακούσει πολλά, έχει κατηγορηθεί μέχρι και για αδιαφορία, αλλά σίγουρα το τελευταίο είναι βαρύ. Δεν είναι αδιάφορος. Πιθανόν ξενερωμένος από τον χρόνο συμμετοχής του ή από την πορεία που πήραν οι – μη – συζητήσεις. Πιθανόν με το μυαλό στο εξωτερικό ή τέλος πάντων στην επόμενη ομάδα του. Όμως αδιάφορο δεν μπορείς να τον πεις.
Η σέντρα του στο 0-1 είναι… ξυραφιά, από εκείνες που ζητούν οι παίκτες που είναι στην περιοχή προκειμένου με ένα άγγιγμα να τη στείλουν μέσα. Την άγγιξε ο Παλάσιος και τελείωσε το ματς. Υπήρχε σιγουριά πως με αυτό το γκολ θα γινόταν η δουλειά, ακόμα και αν δεν ερχόταν ένα δεύτερο. Ήταν μεγάλη η διαφορά δυναμικότητας.
Ο τρίτος που πρέπει να σταθούμε είναι ο Γκατσίνοβιτς. Ο Σέρβος είναι πολύ ποιοτικός ποδοσφαιριστής, παίζει πολύ με το μυαλό που διαθέτει. Δεν είναι φαντεζί, περισσότερο αθόρυβα γίνεται η δουλειά που κάνει, πλην όμως για τους συμπαίκτες του είναι σημαντικός. Εκείνοι ξέρουν ποιος από τους… διπλανούς τους είναι καθοριστικός, που πρέπει να ακουμπήσουν την μπάλα.
Ο Γκατσίνοβιτς έχει κερδισμένο πέναλτι και το στρώσιμο στον Παλάσιος, σε φάση μάλιστα που όταν τη δίνει κάνει και στην άκρη για να έχει οπτικό πεδίο ο συμπαίκτης του. Ο Παναθηναϊκός όσο ο καιρός περνάει παίρνει όλο και περισσότερα πράγματα από παίκτες που μέχρι πρότινος δεν είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Και τούτο είναι πολύ σημαντικό για το Γιοβάνοβιτς εν όψει της συνέχειας σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.
