Αναλυτικά:
«Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας του 1986 (θρίαμβος με 4-0) αυτός και ο Παναθηναϊκός θριάμβευσαν επί του Ολυμπιακού και γνώρισαν την αποθέωση από τους οπαδούς της ομάδας, αλλά είναι σημαντικό ότι ο Ζάετς απολάμβανε αναγνώρισης και από τους αντίπαλους οπαδούς του Παναθηναϊκού, κάτι που είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς στην Ελλάδα.
Μία κατάσταση που θα συνεχιστεί σ’ όλα τα επόμενα χρόνια και θα κορυφωθεί μετά το τέλος της καριέρας του. Κάποια στιγμή ο Ζάετς βρέθηκε στο σταθμό του Πειραιά, πηγαίνοντας σ’ έναν αγώνα του Ολυμπιακού. Σύντομα τον αναγνώρισαν οπαδοί του, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο ίδιος, οι οποίοι τρέφουν μεγάλο μίσος για οτιδήποτε έχει σχέση με τον Παναθηναϊκό. «Με αναγνώρισαν, αλλά όλα κύλησαν ομαλά. Υποθέτω γιατί δεν άναψα ποτέ «φωτιά», δεν προκαλούσα. Δεν υπήρξαν ποτέ προσβολές και υποτιμήσεις από μένα», είπε ο Ζάετς.
Ο Αργεντινός Χουάν Ραμόν Ρότσα, συμπαίκτης του Ζάετς στον Παναθηναϊκό, σημειώνει ότι αυτές οι στιγμές δεν αγοράζονται πουθενά, αλλά κερδίζονται με τον τρόπο παιχνιδιού και το σεβασμό προς το ποδόσφαιρο και τους αντιπάλους.
Ο Βέλιμιρ Ζάετς δεν ήταν μόνο ο αγαπημένος των φίλων του Παναθηναϊκού, τον σέβονταν, αν όχι τον θαύμαζαν, οι παίκτες και οι οπαδοί όλων των ελληνικών συλλόγων.
Ελάχιστοι άνθρωποι στο ποδόσφαιρο δεν σεβάστηκαν τον Ζάετς. Όπως ο Γιώργος Παπαδόπουλος, παίκτης του Ηρακλή της Θεσσαλονίκης. Του έδωσε ένα τρομερό χτύπημα από πίσω και του έσπασε το πόδι. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος ήταν παίκτης με εξαιρετική φυσική δύναμη, αλλά ήταν αφελής, ανόητος. Όταν έσπασε το πόδι του Βελιμίρ, ακολούθησε την εντολή του προπονητή του Νίκου Αλέφαντου.
«Θυμάμαι ιδιαίτερα εκείνη τη μέρα που έσπασε το πόδι του Βελιμίρ, ήταν τρομερό. Ο κόουτς Αλέφαντος ήταν πάντα οπαδός του Ολυμπιακού. Πάντα ήθελε να βγαίνει στις πρώτες σελίδες, νόμιζε ότι ήταν ο καλύτερος, αλλά για μένα ήταν ένας κλόουν. Ήθελε να τον αποδειχθούν στον Ολυμπιακό και προσπάθησε να κάνει κακό στον Ζάετς.
Όταν επέστρεψε από τον τραυματισμό, ο Βελιμίρ δεν ήταν πια ο ίδιος στο γήπεδο. Ήταν ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός», είπε ο Ρότσα.
Ο τότε γιατρός του Παναθηναϊκού Αργύρης Μήτσου θυμάται πώς έσπασε ολόκληρος ο αστράγαλος του Ζάετς και υπέστη κάταγμα συνδέσμου.
«Πιστεύω ότι ακόμη και σήμερα παίκτες με τέτοιους τραυματισμούς δεν θα μπορούσαν να αναρρώσουν πιο γρήγορα και να παίξουν στο ίδιο επίπεδο με τον Ζάετς. Οπως ήταν χαλαρός, υπομονετικός και ήρεμος ως παίκτης, έτσι ήταν και ως ασθενής. Αντιμετώπισε όσα συνέβησαν ήρεμα και προσπάθησε να μην επηρεαστεί για την ανάρρωσή του», είπε ι ο Δρ Μήτσου, ο οποίος θα εκφράσει την ικανοποίησή του που αργότερα έγινε φίλος με τον Ζάετς.
«Τον θυμάται ως μεγάλο ηγέτη και έναν από τους καλύτερους παίκτες του Παναθηναϊκού. Τόσο ως παίκτη όσο και ως άνθρωπο εκτός γηπέδου».
Αυτός ο τραυματισμός θα σημάνει και το τέλος της αγωνιστικής καριέρας του, αν και μετά την αποθεραπεία του ολοκλήρωσε τη σεζόν μέχρι το τέλος. Είδε, όμως, ότι δεν ήταν πια ο ίδιος.
«Παίξαμε με τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 1987 και ο Παπαδόπουλος χτύπησε το πόδι μου με πολύ δύναμη, σε ένα σημείο όπου είχα ήδη τραυματιστεί.
Άκουσα αμέσως ένα δυνατό ήχο, ήξερα ότι είχε γίνει μεγάλη ζημιά. Πήγαμε αμέσως στο νοσοκομείο αλλά τα πάντα ήταν τόσο πρησμένα που δεν μπορούσαν να καταλάβουν την έκταση του τραυματισμού. Μου έβαλαν αμέσως νάρθηκα. Μετά από δύο εβδομάδες όταν υποχώρησε το πρήξιμο έγινε μαγνητική τομογραφία όπου φάνηκε ότι το οστό δεν έσπασε μεν, όμως η περόνη είχε γίνει θρύψαλα. Εκεί τρελάθηκα, ουσιαστικά δεν ήθελα να παίξω ξανά», θυμάται ο Ζάετς.
Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός άσκησε δίωξη στον Παπαδόπουλο, ζητώντας την τιμωρία του και αποζημίωση. «Η οικογένειά μου ανάγκασε ο σύλλογο να πάει σε δίκη και έτσι τιμωρήθηκε με έξι μήνες αποκλεισμό», πρόσθεσε ο Ζάετς.
Ούτε αυτή η τιμωρία υπήρξε επαρκής προειδοποίηση στον Γιώργο Παπαδόπουλο. Μια-δυο σεζόν αργότερα, σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό, θα τραυματίσει με παρόμοιο τρόπο τον Βραζιλιάνο Ζιοβάνι, θυμάται ο Έλληνας δημοσιογράφος Μάνος Σταραμόπουλος και προσθέτει ότι αυτός ο τραυματισμός εμπόδισε τον Ζάετς να σημειώσει ιστορική επιτυχία με τον Παναθηναϊκό.
Το θυμάται και ο Δημήτρης Σαραβάκος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές και συμπαίκτης του Ζάετς στον Παναθηναϊκό .
«Δεν μπορώ να σβήσω από τη μνήμη μου εκείνη τη στιγμή. Ηταν μια συγκλονιστική στιγμή, ένιωσα λες και χτύπησε κι εμένα», θα πει ο Σαραβάκος.
Ήταν εκείνη η σεζόν που ο σύλλογος της Αθήνας βρισκόταν στον δρόμο για νέες ευρωπαϊκές επιτυχίες. Στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, με οδηγό την τριάδα Ζάετς, Ρότσα, Σαραβάκου, απέκλεισε τη γαλλική Οσέρ με τον Γκι Ρου στον πάγκο, τη Γιουβέντους με τον Μίκαελ Λοντρούπ και την Ουγγρική Χόνβεντ. Τελικά αποκλείστηκε από την Κλαμπ Μπριζ.
Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είναι πεπεισμένος ότι θα είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο ο Παναθηναϊκός αν δεν είχαν τραυματίσει τον Ζάετς.
«Αυτός ο τραυματισμός συνέβη τέσσερις ημέρες πριν από το πρώτο παιχνίδι με τη Γιουβέντους. Με γκολ του Σαραβάκου κερδίσαμε 1-0, αλλά σε εκείνο το παιχνίδι τραυματίστηκα κι έκανα 18 ράμματα πάνω από το γόνατο. Στην επιστροφή από το Τορίνο για τη ρεβάνς ήμασταν μαζί με πατερίτσες.
Χάσουμε εκείνο το παιχνίδι, αλλά περάσαμε λόγω των εκτός έδρας γκολ. Ευτυχώς εγώ επέστρεψα γρήγορα. Αν είχαμε τον Ζάετς, θα είχαμε φτάσει σίγουρα στον τελικό!
Οι αντίπαλοι ήταν στο χέρι μας να τους περάσουμε, αλλά εκείνη την εποχή οι διαιτητές δεν προστάτευαν τους καλούς παίκτες και επέτρεπαν χοντροκομμένα και αντιαθλητικά χτυπήματα», λέει ο Ρότσα.
«Δυστυχώς, αυτή ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του Ζάετς», είπε ο Έλληνας δημοσιογράφος Τάσος Νικολογιάννης. «Αν ο Ζάετς ήταν υγιής, είμαι πεπεισμένος ότι ο Παναθηναϊκός θα έπαιζε τουλάχιστον τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ…».
Η βιογραφία του Βέλιμιρ Ζάετς πρόκειται να κυκλοφορήσει την πρώτη μέρα της άνοιξης. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν ήδη να προεγγραφούν σε απλή φόρμα στην ιστοσελίδα www.zajec5.com, να κλείσουν το αντίγραφό τους και να λάβουν τη σχετική έκπτωση ».
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
