Οσοι βλέπουμε ποδόσφαιρο χρόνια είμασταν σίγουροι, ότι είναι σχεδόν αδύνατο μέσα σε 15 ημέρες να είχε ο Παναθηναϊκός μία δεύτερη άνετη νίκη επί της ΑΕΚ στην Λεωφόρο. Ειδικά από την στιγμή, που η ΑΕΚ είχε το βαρύ 3-0 στο προηγούμενο παιχνίδι, άλλαξε προπονητή και ήρθε υποψιασμένη σε αυτό το παιχνίδι για να μην πάθει τα ίδια.
Ο Παναθηναϊκός για 60 λεπτά ήταν πολύ κακός. Ισως έκανε και ένα από τα χειρότερά του παιχνίδια. Ετσι αν και προηγήθηκε με τον Αϊτόρ στο 4 δεν έγινε ότι και την προηγούμενη φορά. Το αντίθετο έγινε. Η ΑΕΚ κυριάρχησε άρχισε να κάνει ευκαιρίες και έφθασε στην εκπνοή του ημιχρόνου στο γκολ από ένα λάθος του Διούδη και το πέναλτι πάνω στον Αραούχο.
Για την εικόνα αυτή υπάρχουν αιτίες και η ζημιά έγινε στα χαφ. Ο Αλεξανδρόπουλος ήταν τιμωρημένος, ο Κουρμπέλης είναι φανερό ότι θέλει χρόνο ακόμα για να φθάσει τα τρεξίματα, που μπορεί, ο Βιγιαφάνιες προερχόταν από θλάση είχε μιλήσει με τον Γιοβάνοβιτς και είχαν πει ότι δεν μπορεί να παίξει πάνω από 30-35 λεπτά. Σε αυτά να προσθέσουμε ότι ήταν κακός ο Καρλίτος και δεν είχε καμία σχέση με τον Ιωαννίδη προ δύο εβδομάδων και σαφέστατα ο Σάρλια ήταν πηγή κινδύνων σε αντίθεση με τον Βέλεθ, που είναι εγγύηση.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα και σταμάτησε να υποφέρει, όταν ο Γιοβάνοβιτς έριξε στο παιχνίδι και τον Βιγιαφάνιες και τον Μαουρίσιο. Τότε το ματς έσβησε ο Παναθηναϊκός πήρε την κατοχή και έψαχνε την δική του στιγμή για να βάλει ένα δεύτερο γκολ. Την βρήκε στο 84 από ωραία ενέργεια του Παλάσιος, που δεν πάσαρε όμως στον ξεμαρκάριστο Μαουρίσιο και το γκολ δεν ήρθε.
Είναι η πρώτη φορά σε φετινό παιχνίδι, που ο Παναθηναϊκός παίρνει ίσως και παραπάνω από αυτό, που εδικαιούτο. Η ισοπαλία ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα για τον χθεσινό Παναθηναϊκό. Αντίθετα στον πρώτο γύρο με βάση την εικόνα των δύο ομάδων και τις ευκαιρίες ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κερδίσει και δεν πήρε ούτε καν ισοπαλία.
Αν βλέπω κάτι θετικό από το χθεσινό ματς είναι αυτό. Ότι η ομάδα πήρε αποτέλεσμα, που ίσως δεν εδικαιούτο. Επειδή μιλάμε για ένα μίνι πρωτάθλημα δέκα αγωνιστικών νομίζω, νομίζω ότι τώρα αυτά που μετράνε περισσότερο είναι τα αποτελέσματα και λιγότερο η απόδοση της ομάδας. Κατά τα άλλα, όμως, για να μπορέσει η ομάδα να κάνει το αυτονόητο και να βγει στην Ευρώπη θα πρέπει να βελτιώσει την απόδοσή της και αμέσως να το κάνει αυτό κόντρα στον Αρη.
Η ήττα την Κυριακή σημαίνει μηδαμινές ελπίδες να βγεις Ευρώπη, με τη νίκη αποκτάς το προβάδισμα και με την ισοπαλία μένεις ζωντανός και έχεις και τον Αρη στην Λεωφόρο.
Με τόσες απουσίες, που είχε η ομάδα σε καίριες θέσεις ήταν λογικό να έχει κακή εικόνα. Επίσης είναι φανερό, ότι βρίσκουμε μπροστά μας την μη απόκτηση ενός καλού φορ τον Γενάρη, από την στιγμή που και ο Καρλίτος δείχνει να είναι σε τόσο κακή κατάσταση, πέρα από το ότι δεν είναι κλασικός φορ, αλλά περιφερειακός.
Το ματς αυτό πέρασε και πρέπει όλοι να κοιτάξουν μπροστά και να καταλάβουν ότι την Κυριακή απαγορεύεται να χάσουν από τον Αρη. Θα ισοδυναμεί με αποκλεισμό από την Ευρώπη για άλλη μία χρονιά, κάτι που δεν αντέχεται. Οπότε ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους όλοι στον Παναθηναϊκό, ότι είναι υποχρεωμένοι φέτος να βγάλουν την ομάδα στην Ευρώπη.
*Ο Γιοβάνοβιτς καταλαβαίνει σε κάθε ματς που περνάει, ότι δεν μπορεί να βασίζεται και να περιμένει βοήθειες από κάποιους παίκτες, που δεν είναι βασικοί. Μουρμουράνε όταν κάθονται στον πάγκο, αλλά μπαίνουν μέσα και είναι το απόλυτο μηδέν.
*Το λες και θράσος να έχεις γλιτώσει τρεις φορές την κόκκινη του Αμραμπαντ και να λες ότι είχες εχθρική διαιτησία σε αυτό το ματς.
