Ο Ίβιτσα Όσιμ πέρασε την Κυριακή στην αιωνιότητα, καθώς απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών. Ο πολύπειρος προπονητής με θητεία και στον Παναθηναϊκό, άφησε το στίγμα του στο ποδόσφαιρο και έβαλε την πρώτη ύλη για να δημιουργηθεί μια ομάδα που κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο και αργότερα με τον Χουάν Ρότσα στον πάγκο, θα έφτανε μέχρι τους «4» του τσάμπιονς λιγκ.
Ο Όσιμ στη διάρκεια της δυναμικής του παρουσίας στο «τριφύλλι» είχε έμπιστο συνεργάτη τον Δημήτρη Παναγιωτάκη, με τον οποίο το Panathinaikos24.gr επικοινώνησε στο Βελιγράδι όπου και βρίσκεται και συνομίλησε για όσα άφησε πλέον, ο Βόσνιος τεχνικός ως παρακαταθήκη στο ποδόσφαιρο, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό όπου και εργάστηκε.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Δημήτρης Παναγιωτάκης στο Panathinaikos24.gr
«Ο άνθρωπος Ίβιτσα, ήταν από το πιο σπάνιους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Άνθρωπος με κατανόηση. Είχε ότι ήθελε, ήταν ακριβοδίκαιος. Αντιπροσώπευε επακριβώς την εποχή του και ήξερε να τιμά τη φιλία και τους ανθρώπους που είχαν την δυνατότητα να τον γνωρίζουν».
Για την πρώτη γνωριμία με τον Ίβιτσα Όσιμ: «Εγώ τον Ίβιτσα τον γνώρισα όταν υπηρετούσα στο γραφείο Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγράδι τη δεκαετία του 80. Είχε έρθει τότε η Εθνική Ελλάδας για να δώσει ένα φιλικό με την αντίστοιχη της Γιουγκοσλαβίας της ενωμένης τότε που ήταν προπονητής τότε ο Όσιμ με βοηθό τον Μπάγεβιτς. Ήταν μια καθαρά επαγγελματική γνωριμία, ανταλλάξαμε μια χειραψία. Ήμουν προσκεκλημένος σε εκείνο το φιλικό και κατέβηκα στα αποδυτήρια για να συνομιλήσω με τους παίκτες και να βοηθήσω κάποιες διαδικασίες. Τότε δεν είχαμε αναπτύξει κάποια ιδιαίτερη φιλία».
Για το βιβλίο που ετοιμάζει για τον Ίβιτσα Όσιμ και την εποχή που είχαν κοινή πορεία στον Παναθηναϊκό: «Είμαι στα τελειώματα ενός βιβλίου για τα έργα και τις ημέρες του Ίβιτσα στον Παναθηναϊκό. Είχα την ελπίδα πως θα προλάβω να το ολοκληρώσω και να το εκδώσω πριν φύγει από τη ζωή, αλλά με πρόλαβε… Ήθελα να βγει το βιβλίο μετά το τέλος της πανδημίας, αλλά οι εξελίξεις μας πρόλαβαν».
Για την παρουσία του στον πάγκο της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας: «Ήταν παράλληλα και στον πάγκο της Παρτιζάν. Η ομάδα που είχε φτιάξει τότε ο Ίβιτσα ήταν τόσο σπουδαία που τη σημερινή εποχή μοιάζει μόνο με την Μάντσεστερ Σίτι που προπονεί ο Πεπ Γουαρδιόλα. Τότε είχαν προκριθεί και στο Euro 92΄, αλλά η πολεμική κατάσταση που επικρατούσε και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα, δεν τους επέτρεψαν να αγωνιστούν και έστειλαν στη θέση τους, τους Δανούς που τους μάζεψαν από τις παραλίες και εν τέλει κατέκτησαν και το Ευρωπαϊκό. Εκείνη η Εθνική θα το έπαιρνε περίπατο».
Για την κοινή τους πορεία στον Παναθηναϊκό: «Όταν ακούστηκε το σενάριο αυτό και στη συνέχεια προσλήφθηκε ο Όσιμ στον Παναθηναϊκό έστειλα το βιογραφικό μου στην ΠΑΕ και μάλιστα ήμασταν τότε τρεις οι υποψήφιοι για τη θέση. Τελικά επέλεξαν εμένα γιατί όπως μου είχε πει και ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης είχαν δει σε εμένα πως διέθετα όλο το «πακέτο». Μου είχε πει συγκεκριμένα τότε πως «Προσλαμβάνεστε γιατί έχετε όλο το πακέτο. Γνωρίζετε τη γλώσσα και είστε και καθηγητής γυμναστικής».
Έτσι την επόμενη ημέρα της πρόσληψής μου, πήγα στην Παιανία για την πρώτη προπόνηση και εκεί βρήκα τον Ίβιτσα. Μάλιστα είχαμε πάει για την πρώτη γνωριμία με την ομάδα, αλλά καταλήξαμε να κάνουμε κανονικά προπόνηση. Στη συνέχεια τα πλάνα τη διοίκησης άλλαξαν, δεν υπήρξε και ταύτιση απόψεων και συνέβησαν πάρα πολλά για να φύγει από τον Παναθηναϊκό. Τότε ο Όσιμ είχε έρθει μόνος του στην ομάδα, χωρίς να έχει επιτελείο. Δούλεψε με όσους βρήκε. Τον Μάικ Γαλάκο, τον Χάρη Γραμμό και εμένα, μας έφερε η διοίκηση όχι ο ίδιος. Ο Όσιμ ήταν πάντοτε περικυκλωμένος από τους ανθρώπους της διοίκησης. Αλλά έγιναν πολλά και δεν χρειάζεται να τα πούμε τώρα.
Απλά ο Ίβιτσα κάποια στιγμή ήταν και φορτισμένος συναισθηματικά, γιατί ήταν μακριά από την οικογένειά του που έμενε στο Σαράγεβο τότε και δεν μπορούσε να έχει επικοινωνία τακτική. Αραιά και που του έδινε ο Βαρδινογιάννης τα δορυφορικά τηλέφωνα και επικοινωνούσε. Αλλά αυτό τον έφθειρε».
Για την συνεργασία που είχε με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη: «Η συνεργασία τους ήταν σχετικά καλή. Αλλά να ξέρεις πως με τον Ίβιτσα τα βρήκε σκούρα ο «καπετάνιος». Είχε συνηθίσει να περνάει το δικό του με τους προηγούμενους προπονητές, αλλά ο Όσιμ ήταν σκληρός χαρακτήρας και δεν «σήκωνε μύγα στο σπαθί του».
Δεν δεχόταν άνωθεν παρεμβάσεις. Ήταν αυτόνομος χαρακτήρας και μάλιστα του είχε πει τότε πως πρέπει να κοιτάει ο κάθε ένας τη δική του δουλειά. Δεν ήθελε καμία απολύτως παρέμβαση, ωστόσο τον άκουγε τον «Καπετάνιο», βασικά άκουγε όλο τον κόσμο αλλά έκανε το δικό του. Αποφάσιζε στο τέλος, πάντα με βάση τις αξίες του. Αν δούλευες στην προπόνηση θα είχες θέση στην 11άδα αν όχι θα ήσουν στον πάγκο ότι όνομα και να ήσουν».
Για τη συνεργασία που είχε ο Όσιμ με μεγάλα ονόματα του Παναθηναϊκού όπως ο Σαραβάκος, ο Αποστολάκης και άλλοι: «Ο Ίβιτσα είχε φέρει νέα δεδομένα τότε στον Παναθηναϊκό. Ήθελε η ομάδα να φύγει από τον παραδοσιακό τρόπο προπόνησης και να είναι πιο μπροστά από τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Το πρώτο διάστημα μάλιστα, είχαν μείνει με έκπληκτοι όλοι οι παίκτες. Μου το έλεγαν βασικά πως δεν είχαν ξανακάνει τέτοια προπόνηση και όλοι ένιωθαν μαθητούδια μπροστά στον Ίβιτσα. Μαθαίναν νέα πρακτική, νέα προσέγγιση και προσπαθούσαν να προσαρμοστούν.
Ο Ίβιτσα μάλιστα είχε βάλει την πρώτη ύλη σε εκείνη την ομάδα, η οποία αργότερα με τον Ρότσα που έφτασε στα ημιτελικά του Τσαμπιονς Λιγκ. Ήθελε να ξεφύγει ο Παναθηναϊκός από το «ποδόσφαιρο αλάνας» όπως έλεγε τότε. Ήθελε να προσθέσει στοιχεία που τότε εκείνη την εποχή το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν τα είχε. Τις Τετάρτες μάλιστα, είχε κανονισμένα φιλικά με τοπικές ομάδες της εκεί γύρω από την Παιανία και έβαζε τον Καλιτζάκη να παίζει στα χαφ για να μάθει πως ο στόπερ δεν είναι μόνο «Νίντζα» όπως του έλεγε. Έμαθε στο Μαυρίδη πως να γίνει ο τέλειος στόπερ. Γενικά εκείνοι οι παίκτες ανταποκρίθηκαν και η ομάδα στρώσει. Τους είχε μάθει να συνεννοούνται με κλειστά μάτια».
Για τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές που είχε ο Όσιμ στον Παναθηναϊκό: «Δεν είχε αγαπημένους με τη γενικότερη έννοια. Είχε εκτίμηση όμως σε πολλούς παίκτες. Τελείωνε την προπόνηση, όταν έβλεπε τον Βαζέχα να κουράζεται. Του είχε τεράστια εκτίμηση. Έβλεπε στον Κριστόφ σπουδαία στοιχεία και όπως αποδείχθηκε δεν έκανε λάθος. Τον Μαυρίδη ας πούμε. Έβλεπε πως ο Κώστας ήταν σπουδαίος αμυντικός, αλλά γενικότερα είχε σαν παιδιά του όλους τους ποδοσφαιριστές. Από τον μικρότερο ως και τον μεγαλύτερο. Από την Γιουγκοσλαβία είχε εκτίμηση στον Ντράγκαν Στοϊκοβιτς και στον Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς που αργότερα ήρθε στην ΑΕΚ, όπως και τον Μιγιάτοβιτς που προσπάθησε να φέρει στον Παναθηναϊκό, αλλά η ατολμία της διοίκησης δεν το επέτρεψε».
Για τον Μιγιάτοβιτς και πως χάλασε η μεταγραφή: «Εκείνη την περίπτωση την γνωρίζω πολύ καλά γιατί εγώ έτρεχα τις διαπραγματεύσεις. Θα άλλαζε η ιστορία του Παναθηναϊκού. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, θα είναι όλα μέσα στο βιβλίο. Ήταν ξεκάθαρα θέμα της τότε διοίκησης. Η μεταγραφή ήταν σχεδόν τελειωμένη. Ήταν διακαής πόθος του για να τον φέρει στην ομάδα τότε. Θα το έφερνε για μισό εκατομμύριο δολάρια. Μετά η Παρτιζάν τον πούλησε με τρία εκατομμύρια στην Βαλένθια και εκείνη με τη σειρά της τα τριπλάσια χρήματα στη Ρεάλ. Ήταν τεράστιο το μέγεθος της αστοχίας της διοίκησης τότε».
Για την πορεία με την Στουρμ Γκρατς: «Ανέλαβε την Στουρμ μετά τον Παναθηναϊκό και κατάφερε να της αλλάξει και να της διαμορφώσει την ιστορία. Πήρε τα πρωτεία από τη Βιέννη (Από Αούστρια και Ραπίντ) και τα μετέφερε στο Γκρατς. Η Στουρμ τότε ήταν η Παναχαϊκή της Ελλάδας. Φαντάσου τι δουλειά έκανε. Την έβγαζε Ευρώπη, έπαιρνε τίτλους στην Αυστρία και μάλιστα όταν έπαιξε με τον Παναθηναϊκό στο Τσάμπιονς Λιγκ, ζήτησε να κάνει η ομάδα προπόνηση στην Παιανία για να θυμηθεί τα παλιά και όντως η διοίκηση και ο Άγγελος Φιλιππίδης του το επέτρεψαν. Όλοι στη Στουρμ αλλά και στην πόλη ακόμα και τώρα, θα λέγαμε πως «πίνουν νερό στο όνομα του Ίβιτσα Όσιμ. Τους έβαλε το ποδόσφαιρο στη ζωή τους Άλλαξε το ποδόσφαιρο στην Αυστρία ο Όσιμ»!
Για το αν μετά τον Παναθηναϊκό είχε δεχθεί κρούση να αναλάβει άλλη ελληνική ομάδα: «Ναι, είχε πρόταση από μεγάλο αντίπαλο του Παναθηναϊκού, αλλά το διάστημα που βρισκόταν στην ομάδα είχε δεθεί με τον κόσμο και το σύλλογο και θεώρησε πως θα ήταν ασέβεια να δεχθεί την πρόταση. Η οποία ήταν αρκετά ικανοποιητική για τα δεδομένα του Ίβιτσα».
Για τα τελευταία χρόνια της ζωής του: «Αντιμετώπιζε σοβαρά θέματα υγείας και μάλιστα το τελευταίο διάστημα ήταν και σε ένα κέντρο αποκατάστασης. Είχα συνομιλίες καθημερινά με την οικογένειά του και μάλιστα λέγαμε και για το βιβλίο γιατί συνήθως τέτοιες βιογραφίες βγαίνουν μετά θάνατον. Ήθελα κι εγώ και εκείνοι να βγει πριν ο Ίβιτσα φύγει… Ήταν άνθρωπος που έβλεπε ποδόσφαιρο μέχρι και το τέλος της ζωής του. Παρακολουθούσε τα πάντα. Ήξερε και ρωτούσε και για τον Παναθηναϊκό. Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του Όσιμ. Η τροφή του. Το οξυγόνο του»!
Για την Ιαπωνία και το πέρασμά του: «Ήταν πολύ καλή οικονομικά η πρόταση αλλά και ο ίδιος ο Ίβιτσα ήθελε να αλλάξει παραστάσεις. Ήθελε άλλους ρυθμούς πλέον στη ζωή του. Πρώτα ανέλαβε μια ομάδα της Ιαπωνίας την έκανε πρωταθλήτρια και μετά οι ιθύνοντες της ομοσπονδίας του έδωσαν την Εθνική διότι έβλεπαν την πρόοδο στη δουλειά του. Έτσι κατάφερε και με την Εθνική Ιαπωνίας πράγματα. Τους έβγαλε σε μουντιάλ, διακρίθηκαν και ανέβηκαν επίπεδο. Ώσπου άρχισαν τα προβλήματα υγείας, που τελικά δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει το έργο του και επέστρεψε στην Αυστρία».
Για το αν επισκέφθηκε ξανά την Ελλάδα: «Ήρθε κάποια στιγμή σαν πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και μάλιστα είχε δώσει και συνέντευξη. Είχε διευκρινίσει και την περίφημη ατάκα. Το είχε πει κάπως αλλιώς, αλλά θεώρησα σωστό να μην το μεταφράσω ακριβώς όπως το είπε γιατί δεν ήθελα να δώσω δικαίωμα για να τους ασκήσουν κριτική. Του το εξήγησα αφού είχε πει αυτά που είχε πει και το είχε δεχθεί».
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
