Πάει και αυτός ο τελικός. Τον πήρε η ομάδα με κυνικό τρόπο, χωρίς να παίξει το ποδόσφαιρο, που μας έχει συνηθίσει, αλλά με τρομερή ψυχή, πάθος και κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα, που έπαιξε καλύτερα όταν έμεινε με δέκα λόγω της δικαιότατης αποβολής του Καμαρά, που το μαρκάρισμα στον Βιγιαφάνιες σήκωνε και απευθείας κόκκινη, όχι μόνο δεύτερη κίτρινη.
Σκεφτείτε την ομάδα στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, όταν έκανε τις δέκα ήττες και συγκρίνετε με την σημερινή ομάδα. Είναι η μέρα με τη νύχτα και αυτό δείχνει, ότι αποδίδει η δουλειά του Γιοβάνοβιτς μήνα με τον μήνα, παιχνίδι με το παιχνίδι μέρα με την μέρα.
Το χθεσινό παιχνίδι η ομάδα το πήρε με ένα στημένο. Θυμάμαι ακόμα την κουβέντα, που γινόταν στην διάρκεια του πρωταθλήματος, ότι ο Παναθηναϊκός δεν βάζει γκολ από στημένα. Το χθεσινό ήταν το πέμπτο με μία ωραία κεφαλιά του Σένκεφελντ από ωραίο χτύπημα φάουλ του Αϊτόρ(9 ασίστ στο πρωτάθλημα) και αυτό σημαίνει ότι η δουλειά του Γιοβάνοβιτς και σε αυτό το κομμάτι από την αρχή της σεζόν βγαίνει στο γήπεδο.
Φυσικά η ομάδα έκανε και άλλες ευκαιρίες στην διάρκεια του αγώνα. Είχε το δοκάρι του Παλάσιος, από πάσα του Γκατσίνοβιτς και μετά στην ίδια φάση το σουτ του Αϊτόρ, είχε μία μεγάλη ευκαιρία με τον Αϊτόρ, ευκαιρία με τον Ιωαννίδη, ευκαιρία με τον Παλάσιος, ένα καλό φάουλ του Βιγιαφάνιες, που για λίγο δεν βρήκε στόχο.
Και χθες ο Παναθηναϊκός συνολικά είχε τις περισσότερες ευκαιρίες στο γήπεδο και έβαλε ένα γκολ, ενώ μπορούσε να βάλει και άλλα. Το μόνο ψεγάδι χθες ήταν η νοοτροπία που έπαιξαν οι παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο. Πίστεψαν ότι το ματς τελείωσε στην αποβολή του Καμαρά και για ένα 20λεπτο στο δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε ο Παναθηναϊκός να παίζει με παίκτη λιγότερο. Αυτό δεν άρεσε και στον Γιοβάνοβιτς και θα το διορθώσει, διότι ακολουθούν πέντε τελικοί.
Τέσσερις τελικοί στο πρωτάθλημα, όπου πιστεύω με 7 βαθμούς ο Παναθηναϊκός θα είναι τουλάχιστον τέταρτος και τον τελικό κυπέλλου, που ο Παναθηναϊκός διψάει για την πρώτη του κούπα μετά από 8 χρόνια.
Η ομάδα είναι καλά, δεν δέχεται εύκολα γκολ, δεν του κάνει φάσεις ο αντίπαλος(χθες είχε την φάση του Μαντσίνι ο Αρης), σίγουρα παίζουν οι ίδιοι και τους έχει βγει κούραση, αλλά η αλήθεια είναι, ότι και αυτοί που έρχονται από τον πάγκο δεν σκίζουν, για να δώσουν το δικαίωμα στον Γιοβάνοβιτς να σκεφτεί να τους χρησιμοποιήσει από την αρχή σε κάποιο παιχνίδι. Για παράδειγμα τη δουλειά που κάνουν Παλάσιος, Αϊτόρ και επιθετικά και ανασταλτικά ο Βιτάλ και ο Χατζηγιοβάνης δεν μπορούν να την κάνουν. Μπαίνουν αλλαγή και αντί να δείξουν στον προπονητή, ότι δικαιούνται περισσότερο χρόνο, τον δικαιώνουν για τις επιλογές του. Οπότε στην διάρκεια του αγώνα ο Γιοβάνοβιτς σκέφτεται όταν είναι να κάνει αλλαγές και προτιμάει τους παίκτες, που ακόμα και αν τους έχει βγει κούραση ξέρει τι θα κάνουν και θα είναι πιστοί στο πλάνο, από τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο και κάποιοι από αυτούς είναι σαν να μην μπαίνουν ποτέ στο παιχνίδι.
Άλλο ένα εκπληκτικό παιχνίδι των Σένκεφελντ, Βέλεθ, που είναι ίσως το καλύτερο κεντρικό αμυντικό δίδυμο στην Σούπερ Λίγκα και χθες ο πρώτος πέτυχε και το νικητήριο γκολ.
*Σε άλλο γήπεδο ήταν ο Τερζής του Αρη, που είπε ότι ήταν αυστηρή η αποβολή του Καμαρά. Αντί να τα βάλει με τον παίκτη του, που την πρώτη φορά σπρώχνει εκτός φάσης τον Ρούμπεν και μετά κλωτσάει τον Βιγιαφάνιες, μίλησε για αυστηρή αποβολή. Με αυτή τη νοοτροπία θα φάει και άλλες τέτοιες κόκκινες ο Καμαρά.
*Κανένα πέναλτι στον Βέλεθ δεν υπάρχει αφού το χέρι του το έχει στο σώμα, δεν μπορεί να το κόψει. Αντίθετα ο Αγκάγεφ έχει αφήσει ατιμώρητα σκληρά μαρκαρίσματα του Γκάνεα σε Ιωαννίδη(33), Παλάσιος(34), του Μαντσίνι στον Ρούμπεν(30) και του Ντιαγέ στον Αλεξανδρόπουλο(64). Κανένας από αυτούς δεν δέχθηκε κίτρινη και έχουν το θράσος στον Αρη να μιλάνε για την διαιτησία.
*Η Λεωφόρος δίδαξε πολιτισμό χθες με την φιλοξενία των οπαδών του Αρη και το χειροκρότημα στο 19 για τον Αλκη. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού βοηθάει την ομάδα του, αλλά δείχνει και το επίπεδο του.
*Τίποτα δεν έχουμε πετύχει ακόμα. Το κεφάλι κάτω διότι το τέλος είναι πολύ δύσκολο.
*Συλλυπητήρια στους οικείους του Ιβιτσα Οσιμ, που για δύο χρόνια πέρασε από τον πάγκο του Παναθηναϊκού, πήρε ένα κύπελλο. Ας είναι ελαφρύ το χώμα, που θα τον σκεπάσει.
