Θα μπορούσε να είναι και διαφορετικός ο τίτλος του κειμένου. «Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη». Ταιριάζει απόλυτα όχι μόνο στον τελικό αυτόν καθ’ αυτόν, αλλά στη γενικότερη εικόνα και πορεία του Παναθηναϊκού τη φετινή σεζόν. Για 90 λεπτά απέναντι στον ΠΑΟΚ ή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα μπορεί να μην είσαι καλύτερος.
Και η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ο Παναθηναϊκός καλύτερος του αντιπάλου του σε όλη τη διάρκεια του τελικού. Ήταν όμως στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, με περισσότερη υγεία στο εσωτερικό του και με πρόοδο στο παιχνίδι του.
Πιθανόν να βλέπαμε και έναν καλύτερο Παναθηναϊκό και στον τελικό αν αυτός διεξαγόταν… νορμάλ. Αν δεν είχε, δηλαδή, τις διακοπές και κυρίως αυτή του 35ου λεπτού. Γιατί μέχρι και το γκολ του Αϊτόρ οι «πράσινοι» ήταν κατά πολύ ανώτεροι του αντιπάλου τους. Βρίσκουν το γκολ σε ένα σημείο που μπορεί να τους δώσει ακόμα μεγαλύτερο μομέντουμ, αλλά μια πέτρα στο χέρι του Αϊτόρ αναγκάζει τον Λαόθ να διακόψει το παιχνίδι.
Καλά έκανε ο Ισπανός διαιτητής, μπας και βάλουμε μυαλό κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα, πράγμα δύσκολο. Καλά έκανε και ο Αϊτόρ που σηκώθηκε και συνέχισε μέχρι τέλους το παιχνίδι: θα μπορούσε να είχε βάλει κανένα δίχτυ στο χέρι, όπως εκείνο που είχε βάλει κάποτε ο Ίβιτς στο κεφάλι, να κάνει τον ζαλισμένο, να φύγει με καροτσάκι για το νοσοκομείο και να πάρει ο Παναθηναϊκός τον τελικό στα χαρτιά. Ευτυχώς για όλους μας στον Παναθηναϊκό ποτέ δε θέλουν να παίρνουν παιχνίδια εκτός γηπέδων…
Η διακοπή επηρέασε τον Παναθηναϊκό, που στο δεύτερο ημίχρονο και κυρίως στο τελευταίο εικοσάλεπτο έπαιξε περισσότερο με τον χρόνο. Και με το μυαλό στο «να τελειώνουμε, να το πάρουμε, να φύγουμε». Ευτυχώς οι 2-3 μεγάλες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ δεν έγιναν γκολ και ο Παναθηναϊκός εν τέλει πήρε αυτό που αποδίδει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Δηλαδή έναν τελικό απέναντι σε μια ομάδα που γενικά στη σεζόν δεν ήταν καλύτερή του.
«Greens are back» έγραφαν τα μπλουζάκια των Κυπελλούχων Ελλάδος μετά το τέλος του χθεσινού παιχνιδιού. Μια φράση που σίγουρα έχει τη σημασία της. Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην Ευρώπη μετά από πέντε χρόνια, επέστρεψε στους τίτλους μετά από οχτώ χρόνια, αλλά πάνω απ’ όλα επέστρεψε στις συνειδήσεις φίλων κι εχθρών.
ΥΓ: Γενικά ο Λαόθ μου φάνηκε πως ήθελε να κρατήσει αποστάσεις από πολλά. Και κυρίως να κρατήσει ισορροπίες. Φάνηκε από το πέναλτι, που ενώ είναι πεντακάθαρο, εκείνος καθυστερεί ακόμα και να δείξει την απόφασή του ενώ την έχει πάρει. Κυρίως φάνηκε από τη μη αποβολή του Αουγκούστο.
Έπρεπε να τον αποβάλλει με δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 17’ και δεν το έκανε. Έπρεπε να τον αποβάλλει με δεύτερη κίτρινη κάρτα και στο δεύτερο ημίχρονο και πάλι δεν το έκανε. Τρίτη δεν είχε, τον έβγαλε ο Λουτσέσκου γι’ αυτόν τον λόγο. Αν μια ομάδα αδικήθηκε ήταν ο Παναθηναϊκός, που θα έπρεπε να αγωνίζεται με παίκτη παραπάνω από το εικοσάλεπτο. Κι εκεί μπορεί να είχαμε επανάληψη του σκορ του 2014.
ΥΓ.1: Έξι τελικούς έχει παίξει ο ΠΑΟΚ από το 2014 έως το 2022. Πήρε τους τέσσερις, τρεις με ΑΕΚ, έναν με Ολυμπιακό. Έχασε τους δύο από τον Παναθηναϊκό….
