Ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός σήμερα και το αν θα μπορέσει να μπει και πάλι στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος με μια νίκη στο ΣΕΦ στον τρίτο τελικό της σειράς, αυτό που οφείλει να πράξει άμεσα είναι να φτιάξει την επόμενή του μέρα. Και να γίνει και πάλι μια ομάδα που του χρόνου θα δίνει το δικαίωμα στον κόσμο του τουλάχιστον να μην… πονάνε τα μάτια του.
Σαφώς και ο στόχος του Παναθηναϊκού είναι οι τίτλοι. Τούτο είναι αδιαπραγμάτευτο για έναν σύλλογο με την ιστορία που το τριφύλλι έχει στο μπάσκετ. Το τελευταίο διάστημα διαβάσαμε και ακούσαμε απίστευτα πράγματα. Μέχρι πως ο στόχος του Παναθηναϊκού στους τελικούς δεν είναι το πρωτάθλημα!
Οφείλει και το περιβάλλον της ομάδας να θυμίζει σε όσους βρίσκονται σε αυτήν πόσο σημαντικό είναι ο Παναθηναϊκός να παραμείνει ανταγωνιστικός και φυσικά να στοχεύει στην κορυφή, έστω και σε μια περίοδο όπως αυτή, που είναι μεταβατική. Διαφορετικά θα χάσει τις… ρίζες του.
Και οφείλει ο οργανισμός να αντιδράσει άμεσα, γιατί ακόμα μία χρονιά που θα είναι κομπάρσος στην Ευρωλίγκα και μεγάλο αουτσάιντερ στα ντέρμπι «αιωνίων» θα φέρει άλλα προβλήματα. Και κυρίως θα απομακρύνει τον κόσμο. Που όσο και να θέλει, στο τέλος θα απογοητευτεί και θα πάψει να στηρίζει μια ομάδα που το επίπεδό της είναι πιο χαμηλό από κάθε άλλη φορά την τελευταία δεκαετία.
Όταν οι τελικοί ολοκληρωθούν ο Παναθηναϊκός πρέπει να αποφασίσει ποιον θα έχει προπονητή (ο Βόβορας δεν μπορεί να κουμαντάρει ένα τόσο μεγάλο καράβι) και αυτή τη φορά να βρει τον άνθρωπο που δεν θα διώξει στο εξάμηνο. Να κάνει μια μεγάλη εκκαθάριση στο ρόστερ του. Περισσότεροι από τους μισούς είναι παίκτες που το επίπεδό τους είναι για Eurocup και όχι για Ευρωλίγκα.
Και φυσικά να καταλάβουν όλοι πως το ότι έφυγε ο Μπερτομέου δεν μπαίνει πλάι στα λάβαρα της οροφής του ΟΑΚΑ. Εκεί μπαίνουν οι τίτλοι. Οτιδήποτε άλλο είναι φτηνή δικαιολογία και δεν του αξίζουν του Παναθηναϊκού οι δικαιολογίες.
