Το πολιτικό πρόγραμμα του Παναθηναϊκού Κινήματος

Αναλυτικά όσα ειπώθηκαν:

«Κάποτε, στη γιορτή για τα 55α γενέθλια του συλλόγου της Αθήνας, του Παναθηναϊκού μας, το 1963, ο αντιπρόεδρος της τότε κυβέρνησης της Ελλάδας μας, Παναγής, Κανελλόπουλος, είχε πει απευθυνόμενος προς τον μεγάλο διοικητικό παράγοντα μας, Απόστολο Νικολαΐδη:

Κρατήσατε υψηλά τη δάδα της αλληλεγγύης εν το πνεύματι της ευγενούς άμιλλας, της αλληλεγγύης προς όλα τα αδερφά σωματεία της Ελλάδας.

Μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις μεγαλείου και αλήθειας, κρύβεται ο σκοπός της δημιουργίας του Παναθηναϊκού μας. Μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις, λέξεις όπως “ευγενής άμιλλα”, η έννοια της τιμιότητας και της καθαρής δικαιοσύνης, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια μεταξύ των ανθρώπων, η αγάπη χωρίς όρια, η ελεύθερη σκέψη-βούληση. Θα βρούμε την απάντηση σ’ ένα ερώτημα που δημιουργεί την βάση στο μεγάλο εγχείρημα που ξεκινάει σήμερα εδώ. Στο κέντρο της Αθήνας μας. Την αναγέννηση του Παναθηναϊκού Κινήματος και στην κάθοδο του στην πολιτική ζωή της χώρας μας, ναι. Το Παναθηναϊκό κίνημα, θα κατέβει στις εκλογές και οι άνθρωποι του, θα είναι υποψήφιοι σε όλες τις περιφέρειες και νομούς της πατρίδας μας. Το μεγάλο αυτό ερώτημα το συναντήσαμε στις φιλικές μαζώξεις μας, στις κουβέντες με τον απλό κόσμο… παντού γύρω μας, με όποιον και αν κουβεντιάζαμε για την αναγέννηση του κινήματος. Τι πιστεύετε; Που είστε ενταγμένοι; Στην δεξιά, την αριστερά ή στο κέντρο;

Κοιτώντας τον κόσμο καθαρά μέσα στα μάτια και πατώντας σταθερά στα χώματα της πατρίδα μας, της ελληνικής γης, έχουμε να απαντήσουμε, έχουμε να δηλώσουμε:

Δεν είμαστε ενταγμένοι πουθενά… ο καθένα μας είχε τις δικές του πολιτικές πεποιθήσεις και την δική του πολιτική πορεία μέσα στο χρόνο. Αυτό όμως ήταν μέχρι χθες. Τα χρόνια που πέρασαν και όλα όσα ζήσαμε, από την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, την πανδημία, τους πολέμους που σημαίνουν γύρω μας, όλα αυτά μας αφύπνησαν. Μας ταρακούνησαν, μας ξύπνησαν. Είδαμε με καθαρή ματιά πως οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις που πέρασαν λειτουργούν ως ένα σύστημα καθοδηγούμενο που πάντα έχει ένα μικρό χώρο επικοινωνίας. Κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Μπορεί να τους βλέπουμε να τρώγονται μεταξύ τους, να τσακώνονται και να διαφωνούν μπροστά στις κάμερες των δικών τους καναλιών, όταν ταυτόχρονα, δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης ο ένας στον άλλον για θέματα που διαφωνούν. Τους είδαμε να συγκυβερνούν, να ψηφίζουν ο ένας τα νομοσχέδια του άλλου, να κλείνουν τα μάτια εκατέρωθεν, μπροστά στη δυστυχία που προκάλεσαν όλα αυτά τα χρόνια στον λαό μας… στους πολίτες μας.

Τους είδαμε αυτά τα χρόνια, να είναι καθοδηγούμενοι από το αόρατο σύστημα, ένα σύστημα που βασανίζει τόσα χρόνια το σύλλογο και ολόκληρη την πατρίδα μας. Ότι και να πούμε για να περιγράψουμε το τι έγινε και συνεχίζεται να γίνεται είναι λίγο. Από ποιο θέμα να αρχίσουμε; Από την κατακρεουργημένη παιδεία μας ή από το ματωμένο τομέα της υγείας; Σήμερα οι Έλληνες πολίτες βασανίζονται από την ακρίβεια στα καύσιμα και τις ανοδικές τιμές όλων των προϊόντων. Αλλά αυτό δεν ξεκίνησε τώρα, αυτή την εποχή. Η Ελλάδα μας, για πολλά χρόνια, βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής αβεβαιότητας. Η κρίση χρέους και η αδυναμία των εκάστοτε κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της κοινωνίας, η ανεπαρκής πολιτική στάση τους απέναντι στις θυσίες των Ελλήνων πολιτών, η αδυναμία τους να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις απέναντι σε αυτούς, οδήγησαν σε δυσμενή θέση την κοινωνία και επηρέασαν μοιραία την εργασία, την επιχειρηματικότητα, τα εισοδήματα, την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών μας γενικότερα. Η παθητική στάση τους απέναντι στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Δ.Ν.Τ και των μεγάλων δυνάμεων που καθορίζουν την κίνηση του χρήματος παγκοσμίως, οδήγησε σε χαμηλή παραγωγικότητα, έλλειψη επενδύσεων και αφαίμαξη των εισοδημάτων των χαμηλών στρωμάτων της κοινωνίας και της μεσαίας τάξης. Είναι καιρός για αλλαγή, οι λύσεις υπάρχουν και βγαίνουν μέσα από την δύναμη της εργατικής τάξης.

Ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής, προώθηση των Ελληνικών προϊόντων, επαναδημιουργία βιομηχανικών μονάδων, ουσιαστική στήριξη στον τομέα του τουρισμού μας, αλλαγή φορολογικών συντελεστών ώστε να γίνει η χώρα μας, δελεαστική στο χώρο των επενδύσεων, αλλά και να διευκολυνθεί η παλαιά και η νέα επιχειρηματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι μπορούμε να πάμε την Ελλάδα μας μπροστά, αρκεί να το πιστέψουμε και να το εφαρμόσουμε. Θέλουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους γύρω μας να χαμογελούν και να χαίρονται για την ζωή τους. Αυτό απαιτεί ευημερία, ενότητα, σεβασμό, αγάπη προς όλες και όλους. Αυτό απαιτεί διαρκή προσπάθεια και αγώνα. Αυτό, ίσως και να απαιτεί θυσία. Το Παναθηναϊκό Κίνημα είναι εδώ. Δηλώνει παρόν στους αγώνες του τώρα και του αύριο. Ξεκινάμε από την πόλη μας την Αθήνα, με την ελπίδα και το θάρρος μαζί με τους συμμάχους μας. Για μία καλύτερη ζωή.

Αφετηρία μας, ο Σύλλογος μας και ο κόσμος μας. Σκοπός μας και στόχος μας είναι να αγκαλιάσουμε όλους τους ανθρώπους σε όλη τη χώρα.

Τώρα θα προχωρήσουμε στο πρόγραμμα που έχει το Παναθηναϊκό Κίνημα για την Ελληνική κοινωνία και τον λαό μας.

1. Σταθερά ανεβασμένες δαπάνες για τον τομέα της παιδείας. Να στρέψουμε τους νέους μας στον αθλητισμό και στις τέχνες, όχι στον δρόμο και τα ναρκωτικά. Το μεγάλο λάθος των κυβερνήσεων μετά το 1980, στοίχησε γενιές νέων και εμείς τα ξέρουμε πολύ καλά για όλα έγιναν δίπλα μας. Όλα έγιναν πάνω μας. Στήριξη στους νέους μας λοιπόν, με το όποιο κόστος. Είναι το μέλλον της πατρίδας μας, είναι το αύριο.

Προβλήματα:

1. Υποβάθμιση παιδείας
2. Προγράμματα σπουδών
3. Συνεχείς αλλαγές από την εκάστοτε κυβέρνηση
4. Μεταρρυθμίσεις χωρίς μελέτη στο προϋπάρχων σύστημα, στις παρούσες ανάγκες – έλλειψη πρόβλεψης για μελλοντικές συνθήκες και ανάγκες

Ανάγκες και ζητήματα

1. Ανάγκη για αναβάθμιση και ποιοτικότερη παιδεία (πρόγραμμα, περιεχόμενο σπουδών, διδακτέα ύλη)
2. Ενιαία οπτική των προγραμμάτων σπουδών
3. Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής και τις αλλαγές της κοινωνίας.

Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να:

1. Υποστηρίζεται από την τεχνολογία αλλά και να βασίζεται στις αρχές του ανθρωπισμού.
2. Να καλλιεργεί την ισότητα, την ελευθερία, την κριτική σκέψη και το ελεύθερο πνεύμα.
3. Να ενισχύει το ταλέντο, τις δυνατότητες των παιδιών.
4. Ο μαθητής πρέπει να κατακτά τη γνώση ελεύθερα, αυτόβουλα και δημιουργικά.
5. Ο δάσκαλος/παιδαγωγός είναι καθοδηγητής/σύμβουλος και όχι αυθεντία που επιβάλλει τη γνώση.
6. Το σχολείο πρέπει να καλλιεργεί την συνεργασία εκπαιδευτικών-μαθητών-γονέων. Πρέπει να είναι ανοιχτό στη κοινωνία.

Τι χρειάζεται:

1. Σχολεία δύο ταχυτήτων.
2. Ενίσχυση των δημόσιων σχολείων.
3. Περισσότερα κονδύλια για την παιδεία.
4. Τεχνολογική υποστήριξη σχολείων.
5. Παράλληλη ενίσχυση της κλασσικής παιδείας. Ενίσχυση της γλώσσας και όχι υποβάθμιση της.
6. Η τεχνολογία πρέπει να έχει επικουρικό χαρακτήρα και να μην αντικαθιστά τον δάσκαλο.
7. Ενίσχυση του έργου του εκπαιδευτικού με επιμορφώσεις, οικονομική ενίσχυση για περαιτέρω κατάρτιση.
8. Διορισμοί και μονιμοποίηση εκπαιδευτικών.
9. Σεμινάρια για γονείς. Συνεργασία πολιτείας – γονιών – εκπαιδευτικών.
10. Ενημέρωση των γονιών καθημερινά για θέματα που αφορούν τα παιδιά τους.
11. Επάνδρωση περιφερειακών σχολείων.
12. Επιμόρφωση διευθυντών σχολικών μονάδων.
13. Κρίσεις διευθυντών με ουσιαστικά κριτήρια αξιολόγησης.
14. Όχι στην αξιολόγηση που στοχεύει στη κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών που στοχεύει στην κατηγοριοποίηση των σχολείων αλλά αξιολόγηση που στοχεύει στη συμβουλευτική και την ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού.
15. Επάνδρωση σχολείων με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.

Τριτοβάθμια εκπαίδευση:

1. Περιφρούρηση της τριτοβάθμισης εκπαίδευσης: Της τάξης και της ομαλής φοιτητικής ζωής. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι φορείς γνώσης, ελεύθερης σκέψης και δημοκρατικών αρχών. Όχι βία στα πανεπιστήμια.
2. Ενίσχυση προγραμμάτων σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου ώστε να μη χρειάζεται να ξοδεύουν οι γονείς χρήματα για μεταπτυχιακά. Οι μεταπτυχιακές σπουδές να εντάσσονται στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών.
3. Σύνδεση σπουδών με επαγγελματική αποκατάσταση.

Στο θέμα της υγείας:

1. Μονιμοποιήσεις γιατρών και νοσηλευτών στον τομέα της υγείας. Είναι ήρωες που έδωσαν μέχρι και τις ζωές τους για εμάς τα τελευταία χρόνια με τον κορωνοϊό. Ας τους φερθούμε ως ήρωες.

Εκσυγχρονισμός της δημόσιας υγείας σημαίνει καλυτέρευση στη ζωή των ανθρώπων, κάτι το οποίο θέλουμε να πετύχουμε. Αυξήσεις στους μισθούς όλων όσων εργάζονται στα νοσοκομεία και ένταξη τους στα βαρέα ανθυγιεινά.

Στην εξωτερική πολιτική:

1. Με πάντα πάνω από όλα και από όλους, το συμφέρον της πατρίδας μας, της Ελλάδας. Ενίσχυση στον τομέα της έρευνας, με Έλληνες επιστήμονες, με στόχο την παραγωγή ελληνικών οπλικών συστημάτων. Εκσυγχρονισμός των παλαιών οπλικών συστήματων και αγορά νέων, πάντα με διαφάνεια. Θωράκιση, ασφάλεια, ετοιμότητας της χώρας μας.

Στην οικονομία:

1. Η χώρα μας και ο λαός αξίζουν μία καλύτερη ζωή, μία καλύτερη εικόνα. Είναι αρκετά αυτά που μπορούν να γίνουν και ξεκινάμε με τη μείωση του φόρου στα καύσιμα. Η μείωση αυτή θα οδηγήσει σε ντόνιμο χαμηλότερων τιμών στα πάνα, καθώς τα πάντα έχουν μεταφορικά έξοδα που επιβαρύνουν τον καταναλωτή.
2. Σταθερή για χρόνια χαμηλή φορολογία. Είναι ο μόνος δρόμος για να προσελκύσουμε επενδυτές από το εξωτερικό και για να αφυπνίσουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες.
3. Ενίσχυση και κίνητρα για να ανεβάσουμε την γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή μας. Να επενδύσουμε ως κράτος μικρά ποσά για μεγάλη κέρδη. Πως; Φυσικά με τα προϊόντα μας, που έχουν την καλύτερη ποιότητα. Αυτάρκεια της χώρας.
4. Σωστές και με μελέτες πάντα φιλικές προς τους ανθρώπους και τη φύση επενδύσεις
5. Κρατικοποίηση – επαναγορά όσον οργανισμών πρέπει να είναι δημόσιοι.
6. Προσέλευση επενδύσεων στον τουρισμό, δίνοντας έμφαση, εκτός από τις διακοπές στον θρησκευτικό και τον ιατρικό τουρισμό.
7. Κίνητρα στον εφοπλιστικό κόσμο, ώστε να έχουμε όσα περισσότερα πλοία γίνεται.
8. Αξιοποίηση και ολοκλήρωση του νόμου για τις επενδύσεις στον τομέα της φαρμακευτικής και ιατρικής κάνναβης και παραγωγής τελικού προϊόντος για τους ασθενείς.
9. Κίνητρα στον τομέα της έρευνας και επαναφορά των χρυσών μυαλών της χώρας μας, από το εξωτερικό.
10. Μείωση εισφορών και αύξηση του βασικού κατώτατου μισθού, στα 850 ευρώ μεικτά. Επαναφορά του δώρου στους μισθούς και στις συντάξεις του δημοσίου.
11. Κλείνοντας, θα θέλαμε να πούμε, ότι θα είμαστε πάντα δίπλα στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ), στα προβλήματα και στα δικαιώματα τους. Καθήκον μας είναι να κάνουμε τη ζωή τους όσο πιο εύκολη γίνεται. Ακόμη θα είμαστε δίπλα στους άστεγους συνανθρώπους μας με τον οποιοδήποτε τρόπο, είτε με τις προτάσεις μας για κοινωνικά συσσίτια, για εξασφάλιση στέγης, αξιοποιώντας κτίρια που ανήκουν στο κράτος ή στους δήμους σε όλη την χώρα μας και σε συνεργασία με φορείς και με την εκκλησία της Ελλάδος, που παράγει πολύ σοβαρό έργο σε αυτό το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, που ονομάζεται φτώχεια.

Τελειώνω την παρουσίαση του Κινήματος μας, τονίζοντας ότι δεν θα σταματήσουμε ποτέ να διεκδικούμε τις γερμανικές αποζημιώσεις, δεν θα σταματήσουμε ποτέ τον αγώνα μας για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα μας και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει η στάση μας, στο θέμα της πλήρους ανεξαρτησίας της Κύπρου μας και της απομάκρυνσης του τούρκικου κατοχικού στρατού».