Ο 35χρονος άσος υπογράμμισε ότι έχει επηρεαστεί προπονητικά από τον Αργύρη Πεδουλάκη, υποστηρίζοντας ότι ακόμη όμως έχει άλλα δύο χρόνια ως αθλητής.
Παράλληλα, ο πρώην «πράσινος» Αμερικανός άσος αναφέρθηκε και στο θέμα του ελληνικού διαβατηρίου το οποίο δεν πήρε ποτέ, εκφράζοντας το μεγάλο του παράπονο.
Αναλυτικά όσα είπε στην ιστοσελίδα «basketnews»:
Για την επιλογή του Βίκτορ Ουεμπανιάμα να αφήσει τη Βιλερμπάν και την Euroleague για τη Μετροπολιτάν: «Είναι έκπληξη για μένα γιατί το ντραφτ του ΝΒΑ είναι την επόμενη χρονιά γι ‘αυτόν, και ήταν αρκετά επιτυχημένος εκεί. Έπαιξε στη δεύτερη ομάδα για τέσσερα χρόνια και τώρα, αποτελεί έκπληξη ότι έφυγε. Έχει πάει σε μια ομάδα που είναι στο Παρίσι και ο ίδιος είναι από εκεί. Έτσι, ίσως είναι επειδή θέλει να είναι πιο κοντά στο σπίτι του. Δεν είμαι 100% σίγουρος και δεν μπορώ να μιλήσω για το σκεπτικό του. Δεν μου το εξήγησε ποτέ, αλλά νομίζω ότι είναι καλά όπου κι αν παίξει». Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο:
«Έχω δει πολλά νέα παιδιά που είχαν προοπτικές και ταλέντα. Όταν ήμουν στην Ελλάδα, είχα την ευκαιρία να παίξω με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σε ένα All-Star Game. Έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία, αλλά τον έφεραν γιατί ήταν μια πολύ ταλαντούχα προοπτική. Βλέποντάς τον τώρα, μπορείτε να δείτε την εξέλιξη». Για το ότι ο ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους χρησιμοποιεί ένα σύστημα που ονομάζεται «Τζέιμς Γκιστ»:
«Δεν είχα ιδέα για αυτό! Είμαι περίεργος να καταλάβω τι είναι αυτό ακριβώς. Υπάρχουν ορισμένα συστήματα που μπόρεσα να εκτελέσω σε υψηλό επίπεδο. Ένα μέρος του ήταν να έχεις έναν καλό πόιντ γκαρντ όπως ο Καλάθης ή ο Διαμαντίδης, αλλά ένα άλλο μέρος ήταν να τελειώσει σωστά η φάση. Ξέρω ότι πολλές ομάδες έχουν ένα σύστημα που λέγεται “Σπανούλης”». Για τον Σπανούλη:
«Ένας παίκτης όπως ο Σπανούλης, που είναι ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών, είναι διαφορετικός. Μοιάζει με τον Γιασικεβίτσιους, που ξεκίνησε ως βοηθός προπονητή για μισή σεζόν στη Ζαλγκίρις και μετά πήγε την ομάδα στο final-four. Το μπάσκετ είναι το πάθος του και είμαι σίγουρος ότι θα είναι επιτυχημένος γιατί ξέρει τι χρειάζεται για να κερδίσει και είναι πρόθυμος να θυσιάσει πράγματα για να γίνει προπονητής. Υπέγραψε με καλή ομάδα στο Περιστέρι και θα κάνει καλή δουλειά». Για τον ίδιο και την προπονητική:
«Ελπίζω ότι μπορώ να γίνω προπονητής όταν τελειώσω να παίζω μπάσκετ. Το να είμαι προπονητής είναι σίγουρα ο κύριος στόχος μου. Θα πάρει λίγο χρόνο, αλλά τελικά θέλω να κερδίσω έναν μεγάλο τίτλο. Δεν είμαι κλειστός σε καμία επιλογή αυτή τη στιγμή. Θα ήθελα να είμαι στην Αμερική. Είμαι τόσο καιρό στο εξωτερικό, αλλά μπορώ να μείνω και εδώ στην Ευρώπη. Παίζω ακόμα μπάσκετ, έχω ακόμα… βενζίνη στο ρεζερβουάρ μου. Έχω σκεφτεί την απόσυρση, αλλά όχι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια». Για τον προπονητή που τον επηρέασε:
«Ο προπονητής που με άλλαξε πραγματικά ως παίκτη ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης στα δύο πρώτα μου χρόνια στον Παναθηναϊκό. Με βοήθησε να ανεβάσω το παιχνίδι μου σε άλλο επίπεδο. Δεν ήμουν κυρίαρχος επιθετικά, αλλά με έμαθε να κάνω τους ανθρώπους γύρω μου καλύτερους. Ως προπονητής, πρέπει να μπορείς να καταλάβεις τι μπορεί να φέρει ο κάθε παίκτης στην ομάδα.
Ο Τσάβι Πασκουάλ ήταν μια ιδιοφυΐα όταν επρόκειτο για επιθετικά παιχνίδια. Είχε σύστημα για κάθε περίσταση και είναι αδύνατο να κάνεις σκάουτινγκ για έναν προπονητή σαν αυτόν ή και τον Γιασικεβίτσιους. Πολλοί από τους προπονητές που ανέφερα έχουν κάτι κοινό – την πειθαρχία και το ότι η ομάδα είναι το πιο σημαντικό πράγμα».
Για την προσπάθεια να παίξει στην ελληνική Eθνική ομάδα:
«Δεν έχω τις πλήρεις λεπτομέρειες για το θέμα. Αρχικά, έπρεπε να παντρευτώ μια Ελληνίδα για να βγάλω ελληνικό διαβατήριο. Προφανώς, η γυναίκα μου δεν ήταν εντάξει με αυτό. Ένας άλλος τρόπος θα ήταν να ζήσω στην Ελλάδα για επτά χρόνια, και έμεινα έξι χρόνια και εννέα μήνες. Και αυτό προέρχεται από τη μεταγραφή μου σ τη Μάλαγα, που έγινε τον Δεκέμβριο. Αν ήμουν στην Ελλάδα από την αρχή του χρόνου, θα είχα δικαίωμα για το ελληνικό διαβατήριο χωρίς να χρειάζεται να κάνω κάτι επιπλέον.
Είναι τρελό που ο Τομ Χανκς κατάφερε να πάρει το διαβατήριο. Ο γιος μου γεννήθηκε στην Ελλάδα και τουλάχιστον θα έπρεπε να το αποκτήσει. Το όνειρό μου ήταν πάντα να παίξω σε ένα Ευρωμπάσκετ. Θα ήθελα πολύ να είχα παίξει για την Ελλάδα, αλλά η ομοσπονδία δεν επέτρεψε κανέναν πολιτογραφημένο παίκτη. Έπρεπε να είσαι 100% Έλληνας. Γεννήθηκα στην Τουρκία και πίστευα ότι θα είχα την ευκαιρία να παίξω για αυτούς, αλλά χρειαζόταν να περάσω ένα χρόνο ακόμα εκεί ακόμα και να εξεταστεί η περίπτωση για διαβατήριο».
