Η κλεψύδρα αδειάζει και ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την έναρξη του πρωταθλήματος, με τον Παναθηναϊκό να ξεκινάει από εντελώς διαφορετική αφετηρία σε σχέση με τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Οι λόγοι είναι προφανείς. Ξεκάθαροι. Πρώτος και κύριος η «εγγύηση» που ακούει στο όνομα Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Σέρβος προπονητής μεταμόρφωσε μέσα σε λίγους μήνες τον Παναθηναϊκό σε… κύκνο, έπαιξε σύγχρονο και ελκυστικό ποδόσφαιρο στο δεύτερο μισό της σεζόν, ανέδειξε παίκτες που ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην επιστροφή του συλλόγου στους τίτλους, με την πανάξια κατάκτηση του Κυπέλλου απέναντι στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ.
Ο ΠΑΟΚ είναι και η μοναδική ομάδα υψηλών βλέψεων μαζί με τον Παναθηναϊκό που διατήρησε τον προπονητή που βρισκόταν στο τιμόνι της πέρυσι τέτοια εποχή, με την ειδοποιό διαφορά ότι έχει προχωρήσει σε εκτεταμένες αλλαγές και πλήρης αναδόμηση, άρα θα χρειαστεί χρόνο για να αποκτήσει ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα. Το «τριφύλλι», αντιθέτως, διατήρησε τον κορμό του, ανέπτυξε περαιτέρω την ίδια ποδοσφαιρική φιλοσοφία και ο Γιοβάνοβιτς είδε να υλοποιούνται όλες οι μεταγραφικές εισηγήσεις του.
Η τελευταία παράμετρος είναι τεράστιας σημασίας και μόνο ως δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται στην Ελλάδα, όπου οι περισσότερες ομάδες «παντρεύουν» επιλογές προπονητών, τεχνικών διευθυντών και προέδρων προκειμένου να κρατήσουν ισορροπίες. Και επειδή επιβάλλεται να λέμε και τα στραβά αλλά και τα καλά, είναι σαφώς θετική η φετινή διάθεση της διοίκησης να δαπανήσει χρήματα και να καλύψει τα μεταγραφικά «θέλω» του προπονητή.
Το έκανε και πέρυσι με τον Παλάσιος κυρίως αλλά και τον Πέρεθ, αλλά το πήγε ένα βήμα παραπάνω φέτος, δείχνοντας στην πράξη ότι έχει αλλάξει ρότα και ότι κινείται προς την κατεύθυνση της επιστροφής του Παναθηναϊκού στον πρωταγωνιστικό ρόλο που του αρμόζει και ιστορικά του αναλογεί.
Η επικείμενη απόκτηση του Βραζιλιάνου Μπερνάρντ, που εάν δεν υπάρξει κάποιο σοβαρό απρόοπτο αναμένεται να έρθει στη χώρα μας τις προσεχείς ημέρες και είναι πολύ πιθανό να δώσει το «παρών» στην ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού στην πρεμιέρα με τον Ιωνικό, το ντεμπούτο του Βέρμπιτς και η πιο δαπανηρή μεταγραφή των τελευταίων ετών στο σύλλογο, που ακούει στο όνομα Σπόραρ, έχουν εκτοξεύσει την ανυπομονησία όλων.
Το κενό της αποχώρησης του Βέλεθ καλύφθηκε και με το παραπάνω με τον Μάγκνουσον, τα κομμάτια του πράσινου παζλ (που έχει λίγες πλέον εκκρεμότητες για να ολοκληρωθεί) είναι σαφώς ποιοτικότερα από πέρυσι και οι προσδοκίες είναι φυσιολογικά αυξημένες τη φετινή σεζόν μετά την περυσινή κατάκτηση του Κυπέλλου, τη συσπείρωση/ενθουσιασμό των φίλων του συλλόγου, τον παράγοντα Γιοβάνοβιτς, καθώς και όλα όσα προαναφέραμε.
Συγκριτικά με την αγωνιστική εικόνα των υπολοίπων ανταγωνιστών του, ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβηθεί κανέναν πάνω στο χορτάρι και έχει τις δυνατότητες για να διεκδικήσει την ανάκτηση των εγχώριων σκήπτρων. Να κοντράρει τους πάντες με αξιώσεις. Το μοναδικό που έχει να «φοβηθεί» είναι το παρασκήνιο. Τίποτα άλλο.
