Δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα, το οποίο ξεκινάει σήμερα με το ματς του Βόλου με τον Αστέρα Τρίπολης. Ξέρουν όμως όλοι πως έχει δημιουργήσει περισσότερο από κάθε άλλη φορά εδώ και μια δεκαετία τις προϋποθέσεις για να το διεκδικήσει. Να είναι ψηλά σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα και να στοχεύει σε αυτό.
Χωρίς να το κρύβει και χωρίς να… φοβάται να το πει. Χωρίς ψίθυρους, αλλά φωναχτά. Η ομάδα την οποία δημιουργεί και οι παίκτες που ήρθαν το φετινό καλοκαίρι του επιτρέπουν να το κάνει. Σκεφτείτε το λίγο: θα υπήρχε ομάδα που θα ξεκινούσε μια σεζόν έχοντας από τη μέση και μπροστά Παλάσιος, Αϊτόρ, Βέρμπιτς, Μπερνάρντ και Σπόραρ και δεν θα έλεγε ότι θέλει το πρωτάθλημα; Ή κεντρικό αμυντικό δίδυμο τον Σένκεφελντ και τον Μάγκνουσον; Ή αμυντικό χαφ σαν τον Πέρεθ, που είναι πιθανότατα ο καλύτερος και πιο έμπειρος στο ελληνικό πρωτάθλημα;
Οι «πράσινοι» ξεκινούν με πληρότητα σε κάθε θέση, όταν με το καλό θα μπει και ο Μπερνάρντ και θα κλείσει ακόμα ένας μεσοεπιθετικός (ήδη υπάρχουν διαπραγματεύσεις), ο Γιοβάνοβιτς θα έχει στα χέρια του το καλύτερο «πράσινο» ρόστερ των τελευταίων ετών.
Η δε δική του παρουσία στον πάγκο αποτελεί εγγύηση πως οι «πράσινοι» δεν θα απογοητεύσουν το κοινό τους, τουλάχιστον σε επίπεδο ποδοσφαίρου. Πέρσι ήταν διασκέδαση το να πηγαίνεις στη Λεωφόρο να βλέπεις την ομάδα που χτίζει ο Γιοβάνοβιτς. Φέτος κάτι μου λέει πως θα είναι κάτι παραπάνω.
Η ομάδα ξεκινάει την Κυριακή απέναντι στον Ιωνικό και το γήπεδο αναμένεται να είναι κατάμεστο. Αυτή η φλόγα που υπάρχει από τον κόσμο θα μεταφερθεί και μέσα στον σύλλογο και θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση.
Πριν από αρκετά χρόνια, σε μια πρεμιέρα στο Αιγάλεω, ο κόσμος είχε απλώσει ένα πανό που έγραφε: «Παίξτε κάθε Κυριακή σαν να είναι τελικός». Το ίδιο πρέπει να γίνει και φέτος. Το ταξίδι θα είναι σίγουρα ωραίο, μένει να δούμε ποιος θα είναι ο τελικός προορισμός.
