Στις τυπικές υπερηρωικές ιστορίες, το μοτίβο είναι πάνω-κάτω παρόμοιο: ο ήρωας έχει μια διπλή ταυτότητα, το ένα σκέλος της είναι το δημόσιο,και το άλλο είναι το κρυφό. Η ψευτική ταυτότητά του είναι η υπερηρωική και συνοδεύεται συνήθως από μια αμφίεση και ένα ψευδώνυμο –Μπάτμαν ας πούμε ή Σπάιντερμαν- ενώ επί της ουσίας, μέσω αυτής εκφράζεται ο «αληθινός» του εαυτός. Ο άλλος, ο «επίσημος» άλλωστε, εκείνη η εκδοχή του που γνωρίζουν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεται είναι κομματάκι βαρετός.
Αναλυτικά εδώ
