*Το νικηφόρο σερί που έχει κάνει ο Παναθηναϊκός και τα 7 ματς με νίκη είναι αναμφισβήτητα κάτι το σημαντικό και πολύ δύσκολο. Δεν μπορεί τυχαία μια ομάδα να καλπάζει σε ένα πρωτάθλημα. Δεν είναι θέμα συγκυριών, ούτε… φεγγαριού. Είναι θέμα δουλειάς, αγωνιστικής και πνευματικής πειθαρχίας και φυσικά απόκτησης χαρακτήρα νικητή. Αυτά τα τρία, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς άρχισε να τα αποκτά από πέρυσι και τα κάνει ακόμη πιο ισχυρά.
*Το “τριφύλλι” δεν είναι πιο εντυπωσιακή ομάδα μέχρι τώρα. Είναι, όμως, η καλύτερη και η πιο σοβαρή. Η δουλειά που γίνεται από πέρυσι και ο στόχος του προπονητή του “τριφυλλιού” να δημιουργήσει έναν compact Παναθηναϊκό αρχίζει και αποδίδει κι αυτό φαίνεται τόσο από το στιλ παιχνιδιού των “πράσινων”, όσο και από τα αποτελέσματα.
*Τι είναι αυτό που κάνει τον Παναθηναϊκό να ξεχωρίζει και να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας; Ο ίδιος ο προπονητής έχει περάσει μια φιλοσοφία που ταιριάζει στην ομάδα, τόσο στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, όσο και στο ψυχολογικό…
*Το “τριφύλλι” είναι εξαιρετικό σε πολύ σημαντικούς τομείς του σύγχρονου ποδοσφαίρου κι αυτό είναι “καθαρά” έργο Γιοβάνοβιτς. Πέρα από το γεγονός ότι μιλάμε για ένα σύνολο απίστευτη τακτική προσήλωση στο πλάνο, οι “πράσινοι” έχουν τρια στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν: Τρέχουν πολύ, πρεσάρουν σχεδόν λυσσασμένα τον αντίπαλο και δεν τρώνε γκολ εύκολα. Μόλις δυο φορές έχει παραβιαστεί φέτος η εστία τους κι αυτό συνέβη από ομάδες όπως η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ.
*Από τα παραπάνω, εύκολα διαπιστώνουμε ότι ο Παναθηναϊκός διαθέτει ένα πολύ “σκληρό” και συμπαγές γκρουπ, κάτι που εξ’ αρχής ήθελε και θέλει ο Σέρβος προπονητής. Ολο αυτό, σε συνδυασμό με την φοβερή συγκέντρωση και τη λογική “κάθε ματς σαν τελικός”, έχουν οδηγήσει στο σερί απόλυτων νικών και κάνουν την ομάδα να προχωράει σε συνθήκες πρωταθλητισμού, για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια.
*Τι λείπει από την ομάδα ή καλύτερα τι δεν είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο; Η φαντασία και η δημιουργικότητα στο μισό γήπεδο του αντιπάλου. Εδώ, φυσικά, υπάρχουν δικαιολογίες που στέκουν, όπως οι αρκετές απουσίες σχεδόν κάθε εβδομάδα ή το γεγονός ότι οι Μπερνάρ και Βέρμπιτς άργησαν να μπουν. Προφανώς και τα παραπάνω παίζουν τον ρόλο τους. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι ο προπονητής δουλεύει πάνω σε αυτές τις μικρές “ατέλειες” με ένα και μόνο σκοπό: Τη διόρθωσή τους και τη συνεχόμενη εξέλιξη του παιχνιδιού της ομάδας.
*Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή, πιθανότατα, δεν είναι ούτε στο 50% του που μπορεί να αποδώσει. Ολοι δουλεύουν καθημερινά και πολύ σκληρά για να γίνονται συνεχώς καλύτεροι και να φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν. Αυτό, μάλιστα, γίνεται τη στιγμή που η ομάδα φτάνει στα αποτελέσματα που θέλει, έχει δικαιότατα 7 νίκες (τα όσα λέγονται και γράφονται για τα πέναλτι κλπ, σε ένα ρεσιτάλ προπαγάνδας, είναι αστεία και μόνο να τα συζητάμε) και προχωράει με εντυπωσιακό, μέχρι τώρα τρόπο, στο πρωτάθλημα. Το “πάντρεμα” νικών – δουλειάς για βελτίωση είναι αυτό που όχι μόνο φέρνει χαμόγελα για το “τώρα”, αλλά και αισιοδοξία για το “μετά”.
*Η λογική, λοιπόν, θα παραμείνει ίδια. Νίκες, σκληρή δουλειά για βελτίωση σε κάθε τομέα, ταπεινότητα και συκέντρωση στον μεγάλο στόχο. Βήμα – βήμα και όλα θα τα δούμε στην πορεία…
