Ένας επικοινωνιακός αχταρμάς που δεν πείθει ούτε τους Ολυμπιακούς και μια διαχρονική καφρίλα

Μεγάλο αυτογκόλ από τον Ολυμπιακό μετά το χθεσινό ισόπαλο (1-1) ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Αποτελεί κοινή συνείδηση το γεγονός ότι όταν επιθυμείς να επικοινωνήσεις κάτι, θα πρέπει να το κάνεις με εξυπνάδα και καθαρό μυαλό. Σε διαφορετική περίπτωση, όταν είσαι μεταξύ… κ@λοδάχτυλων και ύβρεων όπως του ανεκδιήγητου Κώστα Καραπαπά στη Λεωφόρο και παραληρήματος όπως αυτό του Γιάννη Βρέντζου περί “φασιστικού παρακράτους” (!), τότε το αποτέλεσμα θα είναι να εκτεθείς και να οδηγηθείς να κάνεις διάγγελμα στο Ρέντη μιλώντας για στημένες διαιτησίες “από το πρώτο λεπτό”. Ο κάθε ένας ό, τι μπορεί κάνει σε αυτή τη ζωή…

Ποιο είναι το αυτογκόλ; Αντί μετά την πολύ καλή εμφάνιση που πραγματοποίησαν οι Πειραιώτες- παρά το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να νικήσουν τον χειρότερο φετινό Παναθηναϊκό- να βγουν και να σταθούν στο γεγονός ότι έδειξαν σημαντικά πράγματα σε ένα μεγάλο ντέρμπι, έφτασαν κοντά στη νίκη μέσα σε μια Λεωφόρο που “έβραζε” και έδειξαν σημάδια ανάκαμψης, άρχισαν το γνωστό τροπάριο και την προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Η διαιτησία, η ΕΠΟ κι άλλα λοιπά κουραφέξαλα. Μια προσπάθεια που δεν πείθει ούτε τους ίδιους τους Ολυμπιακούς.

Δε θα σταθούμε στο τι ισχυρίζεται ο Ολυμπιακός για το καθαρό πέναλτι στον Ιωαννίδη (ξέχασε, όμως, να αναφέρει το πέναλτι που δεν δίνεται στον Σπόραρ). Ούτε στις αστειότητες για τις καθυστερήσεις και τα 16 παραπάνω δευτερόλεπτα που έδωσε ο διαιτητής, κι ενώ στο 93′ ο Ολυμπιακός είχε κάνει αλλαγή. Που στο καλό, όμως, βρήκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης “στημένη διαιτησία” και μάλιστα από το πρώτο λεπτό, ας μας το εξηγήσει ο ίδιος και οι συνεργάτες του. Αν οι τελευταίοι δεν έχουν μόνο στο μυαλό τους την καφρίλα, τις χειρονομίες στην κερκίδα και τις ατάκες όπως “θα φάτε π@#τσα”.

Ξέρετε τι λένε; Πάντα πρέπει να εξετάζεις ποιος λέει κάτι. Δεν είναι μόνο τα λεγόμενα, αλλά και το ποιόν αυτών που ισχυρίζονται κάτι. Άλλωστε, σε αυτή τη ζωή όλοι κρίνονται από την καθημερινότητά τους και από τη συμπεριφορά τους. Η αλαζονεία, η χυδαιότητα και η καφρίλα κάποια στιγμή τιμωρούνται. Δεν κρατάνε για πάντα. Ας το θυμούνται αυτό όλοι όσοι… ασχολούνται με αυτό το σπορ εδώ και χρόνια.