Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην κατάφερε να διευρύνει το σερί των νικών του στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην κατάμεστη Λεωφόρο. Μπορεί να πραγματοποίησε τη χειρότερη εμφάνισή του απ’ το ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου και, αντίστοιχα, ο αιώνιος αντίπαλός του την καλύτερη, γεγονός που σε άλλες όχι πολύ μακρινές εποχές θα άφηνε, δίχως αμφιβολία, ανοιχτές πληγές και θα προκαλούσε ισχυρό πλήγμα.
Με τον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, εντούτοις, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Σέρβος προπονητής είναι «ατσάλινη».
Δεν εγκαταλείπει ποτέ τη μάχη. Με κανέναν τρόπο και για κανένα λόγο. Αυτή η νοοτροπία είναι που διατήρησε το αήττητο των πράσινων στο πρωτάθλημα, αλλά και το αήττητο των πέντε συνεχόμενων ντέρμπι του Γιοβάνοβιτς απέναντι στον Ολυμπιακό.
Ναι, ο Σέρβος προπονητής δεν έχει ηττηθεί ποτέ από τους Πειραιώτες από την ημέρα που φόρεσε την πράσινη φόρμα με το τριφύλλι, εντός και εκτός έδρας, πέρυσι και φέτος. Και εις ανώτερα.
Η αυταπάρνηση του Ιωαννίδη να κυνηγήσει μία χαμένη μπαλιά στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, αλλά και η αψυχολόγητη ενέργεια του Αβιλά να του ρίξει αγκωνιά ενόσω πατούσε στην περιοχή, έφερε το απρόσμενο «δώρο», μάλλον απ’ το πουθενά. Ο Σπόραρ το εκμεταλλεύτηκε δεόντως και ο Παναθηναϊκός διατήρησε την απόσταση των δέκα βαθμών από τους ερυθρόλευκους και των έξι από τη δεύτερη ΑΕΚ.
Κι όλα αυτά, στη χειρότερη φετινή του εμφάνιση, με μοναδικούς διακριθέντες τον Μπρινιόλι, τον Σπόραρ, άντε και τον Κουρμπέλη, στο τρίτο συνεχόμενο ντέρμπι στο οποίο βρέθηκε πίσω στο σκορ. Με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο το γύρισε, με τον ΠΑΟΚ το έφερε τούμπα, με τον Ολυμπιακό κατάφερε να ισοφαρίσει και να διατηρήσει το αήττητο και την διψήφια απόσταση.
Αυτή είναι η αλήθεια, η ωμή πραγματικότητα. Τα ξεκάθαρα δεδομένα. Έντεκα ματς, δέκα νίκες και μία ισοπαλία σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, σε έντεκα ματς.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο κι όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι ο Παναθηναϊκός δίκαια φιγουράρει στην κορυφή, απολαμβάνοντας τη μοναξιά της, με διαφορά ασφαλείας από τους υπόλοιπους, κακό του κεφαλιού του.
Ολα τα υπόλοιπα είναι μία προσπάθεια να αντικατασταθεί η… κανονική πραγματικότητα από την… εικονική πραγματικότητα. Να καμουφλαριστεί η ξεκάθαρη αλήθεια από άγαρμπη και κακόγουστη προπαγάνδα άλλων, όχι και τόσο μακρινών, σκοτεινών εποχών.
Αλλωστε, δεν υπάρχει νοήμων νους που να μην αντιλαμβάνεται ότι πίσω από τις βαρύγδουπες λέξεις, τις άναρθρες κραυγές και τις τσιτάτες απειλές, κρύβονται επιχειρηματικές και πολιτικές διαστάσεις. Το ποδόσφαιρο, το πρωτάθλημα και το ντέρμπι αποτελούν πρόσχημα, αλλά και όχημα για ξεκαθάρισμα συμφερόντων πολύ μεγαλύτερων από τα αθλητικά πεπραγμένα. Φακτ.
