Μετά την περιβόητη τοιχογραφία στον έκτο όροφο της δομής στον Κολωνό, όπου απεικονίζεται ως Νώε και την ύπαρξη πιστών αναπαραστάσεων εικόνων με το πρόσωπό του ως «Άγιο», ο πατέρας Αντώνιος φαίνεται ότι είχε παραγγείλει ακόμη ένα έργο, το οποίο όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί.
Ο «δημιουργός» πατέρας Αντώνιος που προωθούσε την άοκνη εργασία
Η τοιχογραφία, όπως αποκαλύπτει το iefimerida.gr, βρίσκεται στη δομή του Βόλου και «κοσμεί» μία πλευρά σ’ έναν από τους κοιτώνες όπου φιλοξενούνται τα παιδιά της «Κιβωτού». Αυτή τη φορά, ο πατέρας Αντώνιος, σε ρόλο «δημιουργού», φοράει ράσα που παραπέμπουν σε ασκητική μορφή με το ζωνάρι στη μέση και κρατά στα χέρια ένα μυστρί με το οποίο χτίζει τον τοίχο ενός σπιτιού. Πίσω του ένα νεαρό αγόρι κουβαλά με το καρότσι τα οικοδομικά υλικά και τον βοηθά στο έργο του.
Η τοιχογραφία αν και στο μεγαλύτερο μέρος της βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, χάραξης του σχεδίου, το πρόσωπο του μέχρι πρότινος επικεφαλής της «Κιβωτού» αλλά και τα χέρια του έχουν ολοκληρωθεί. Το βλέμμα του προσώπου του πατέρα Αντώνιου απεικονίζεται μειλίχιο και ήρεμο, όπως αρμόζει σε μια εκκλησιαστική μορφή, η στάση του σώματος ευθυτενής και στιβαρή, ενώ η κίνηση των χεριών παραπέμπει σε ένδειξη φροντίδας παρά σε χειρωνακτική εργασία. Μία επιβλητική παρουσία που σκιάζει τη φιγούρα του παιδιού- βοηθού, που βρίσκεται στο βάθος αλλά σε κοντινή απόσταση και δεν φέρει χαρακτηριστικά προσώπου.
Η «εργασιοθεραπεία» έφερνε έσοδα στα ταμεία της Μ.Κ.Ο.
Η εικόνα προκαλεί αίσθηση τόσο για το σημείο στο οποίο βρίσκεται, εντός δωματίου των παιδιών, αλλά κυρίως για το μήνυμα που εκπέμπει σε όσους την παρατηρούν. Το μήνυμα της καθημερινής, άοκνης και απρόσωπης εργασίας. Μία εργασία που, όπως έχει γίνει γνωστό, είχε επιβάλει ο ίδιος ο πατέρας Αντώνιος αλλά και οι συνεργάτες του, στα παιδιά της «Κιβωτού». Ένα είδος εργασιοθεραπείας με οικονομικό όφελος, μεταξύ άλλων, για τα ταμεία του οργανισμού.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της δομής στην Πωγωνιανή Ιωάννινων, όπου η διοίκηση της Κιβωτού είχε εγκαταστήσει, μεταξύ άλλων, μονάδα παρασκευής τυριού με την υποστήριξη μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών που κάλυψαν το κόστος αγοράς και εγκατάστασης εξοπλισμού παρασκευής τυριού για τη Γεωργική Σχολή της M.K.O.
Η τυροκομική μονάδα διαφημιζόταν ότι κάλυπτε τις ανάγκες του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας και Προστασίας, ενώ το πλεόνασμα, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, διατίθεντο προς πώληση εξασφαλίζοντας και άλλα έσοδα. Μάλιστα, τα προϊόντα παραγωγής των παιδιών της Πωγωνιανής, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, μπορούσαν να τα βρουν οι κάτοικοι ακόμη και στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Η εργασία των παιδιών φέρεται να ήταν εντατική, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, χειμώνα- καλοκαίρι.
