Ο Κώστας Μανωλιουδάκης καταγράφει και αναλύει τα δεδομένα πριν το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους αισιοδοξεί.
Ανέκαθεν τα ντέρμπι ήταν ξεχωριστά ματς. Διαφορετική ιστορία, η οποία, ως γνωστόν, είθισται να επαναλαμβάνεται άλλοτε ως φάρσα κι άλλοτε ως τραγωδία. Δεν μετράει η βαθμολογία. Δεν μετράει τόσο η φόρμα και η τακτική, όσο η βραδιά και η καρδιά. Το ποιος θα το «θέλει» περισσότερο.
Ως εκ τούτου πάντοτε πριν από ντέρμπι δεν υφίστανται επαρκή πειστήρια για να χρησιμοποιηθούν ως αξιόπιστα δεδομένα λίγες ώρες πριν το ΑΕΚ-Παναθηναϊκός στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Αυτά που υπάρχουν είναι συγκεκριμένα και αυτονόητα: ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει μία καλή ομάδα σε μία καυτή έδρα, άρα ο δείκτης δυσκολίας είναι υψηλός.
Η απάντηση είναι εξίσου σαφής και αυτονόητη: καλή ομάδα, την καλύτερη του πρωταθλήματος, χωρίς να ηττηθεί σε δεκαέξι ματς, έχει κι ο Παναθηναϊκός, ενώ καυτή ατμόσφαιρα οι παίκτες του συνάντησαν και στην Τούμπα. Οπου έχαναν με 1-0, αλλά το γύρισαν… τούμπα στο δεύτερο ημίχρονο με τα δύο γκολ του Αϊτόρ (1-2).
Οπως ανατροπή είχε κάνει ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς και απέναντι στην ΑΕΚ, στο 2-1 της Λεωφόρου και μάλιστα σε διάστημα δεκαπέντε λεπτών, πριν καν οι δύο ομάδες οδηγηθούν στην ανάπαυλα των ημιχρόνων.
Τέσσερα ντέρμπι έχει δώσει το τριφύλλι φέτος, έχοντας τρεις νίκες και μία ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, κι ετοιμάζεται για το πέμπτο (και παρθενικό) στην «Αγιά Σοφιά – OPAP Arena». Αποτελεί κι αυτό ένα μικρό δείγμα. Οχι επαρκές ασφαλώς, αλλά ικανό να δείξει κάτι όσον αφορά τον τρόπο αγωνιστικής και ψυχολογικής προετοιμασίας και διαχείρισης στα ματς ειδικών συνθηκών, όπως αυτό της Κυριακής, από το προπονητικό επιτελείο.
Εξυπακούεται ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάτι να φοβηθεί στο ντέρμπι. Οφείλει να σεβαστεί την ΑΕΚ και την αξιόλογη προσπάθεια που καταβάλει στο χορτάρι υπό την καθοδήγηση του Ματίας Αλμέιδα, έπ’ ουδενί όμως δεν πρέπει να την σεβαστεί παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται.
Ούτε θα πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι είναι θετικό αποτέλεσμα και η ισοπαλία. Οχι ότι θα είναι αποτυχία, αλλά εάν υπάρχει αυτή τη σκέψη έστω και ενδόμυχα, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στην ομάδα και να χαθεί πολύ μεγάλη ευκαιρία. Στο μυαλό όλων εντός της ομάδας, άλλωστε, υπάρχει μόνο η νίκη και τίποτα άλλο.
Διότι δεν είναι μόνο η ΑΕΚ στην εξίσωση του πρωταθλητισμού και το ιδανικό θα ήταν να κοπεί ο βήχας σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ που καραδοκούν και ευελπιστούν σε απώλεια βαθμών προκειμένου να μειώσουν την απόσταση από την πράσινη κορυφή για να ξαναμπούν δυναμικά στο κόλπο.
Αγωνιστικά, το προφανές είναι ότι κάθε ομάδα έχει θετικά και αρνητικά πράγματα στο παιχνίδι της. Με γνώμονα τα προηγούμενα ντέρμπι επί Γιοβάνοβιτς θα πρέπει να θεωρούμε ως εξαιρετικά πιθανό το να εμφανιστεί ένας Παναθηναϊκός άρτια προετοιμασμένος τόσο ψυχολογικά, όσο και σε τακτικά ζητήματα που σχετίζονται με τον αντίπαλο και δη το ασφυκτικό πρέσινγκ που συνηθίζει να ασκεί στους αντιπάλους της η ΑΕΚ επί των ημερών του Αργεντινού προπονητή. Σίγουρο είναι, επίσης, ότι η αυτοπεποίθηση και η αισιοδοξία έχουν επανέλθει στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού, καθώς η ομάδα προέρχεται από την εκτός έδρας νίκη επί του Λεβαδειακού, μετά από τις δύο αναπάντεχες όσο και συνεχόμενες ισοπαλίες που της είχαν «χαλάσει» το μυαλό.
Στη μεγάλη εικόνα του φετινού Παναθηναϊκού, τέλος, υπάρχει ένα κυρίαρχο συμπέρασμα που δεν πρέπει να λησμονούμε: ακόμη κι αν η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν βρεθεί σε καλή βραδιά, θα πρέπει πρώτα να φτύσεις αίμα για να τη νικήσεις. Και για όποιον ζητάει αποδείξεις περί αυτού του συμπεράσματος, ας ψάξει να τις βρει από τα περσινά πλέι οφ μέχρι σήμερα. Διαλέγει και παίρνει. Είναι άφθονες.
