Κρυμμένοι καλά πίσω από ένα ανώνυμο προφίλ ή εκμεταλλευόμενοι την πολυτέλεια που τους δίνει η απόσταση ακόμα και αν γράφουν επώνυμα, χρήστες βγάζουν πολύ συχνά τον χειρότερό τους εαυτό. Ή τον αληθινό, που κρύβουν καλά στην καθημερινότητά τους…
Εύχονται κακό ψόφο, βασανιστικό και αργό θάνατο, σκ@τά στον τάφο, ακόμα και «να πεθάνουν τα παιδιά σου». Κανένα όριο, καμία λογική, καμία συναίσθηση της πραγματικότητας.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έφυγε πολύ πρόσφατα από κοντά μας με τρόπο πολύ άχαρο, πολύ στενάχωρο και πολύ βασανιστικό. Πρόλαβε, ωστόσο, να αφήσει πλούσια κληρονομιά για περισσότερους από έναν λόγους. Ακόμα και μετά θάνατον, υπάρχουν άτομα που δε διστάζουν να γράψουν ηλιθιότητες στα social. Να προσβάλουν τη μνήμη του, να προσβάλουν έναν νεκρό.
Ένα τέτοιο άτομο και το μήνυμά του δημοσιοποίησε η σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, Δώρα Τζαμπάζη.
Και λίγο αργότερα, ξεμπρόστιασε την τοξικότητα που εξέφραζε με μια σοκαριστική κατάρα χρήστης του διαδικτύου το 2019, όταν ο Νικολαΐδης ανέλαβε αναπληρωτής εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Έγραψε η Δώρα Τζαμπάζη για τον άρρωστο που κυκλοφορεί ανάμεσά μας…
«Σήμερα ήρθε ένα σχόλιο που ξύπνησε όλη την τοξικότητα που δέχτηκε ο Αλέξανδρος και η οικογένειά μας το 2019 όταν αποφάσισε να πολιτευτεί. Ξέρω τι θα πείτε, μην ασχολείσαι με τον έναν ανόητο. Όμως δεν είναι ένας, είναι πολλοί, και απλώς τώρα έχουν λουφάξει ή πετούν τη βοθρίλα τους σε άλλους, γιατί απλώς ο Αλέξανδρος και η μνήμη του είναι κάτι πολύ μεγάλο να το ακουμπήσουν περιττώματα. Ήρθε αυτό το σχόλιο και ξύπνησε όλα αυτά που πάλευα να ξεχάσω. Ίσως να μην φταίνε αυτοί, να μεγάλωσαν ανάμεσα σε άλλα απορρίμματα και να μην είχαν άλλη επιλογή, από το να γίνουν ίδιοι με εκείνους.
Είχα αποφασίσει αυτά τα μηνύματα να τα θάψω βαθιά μέσα μου, να τα ξεχάσω, αλλά αρκεί ένας ανόητος να σου θυμίσει ότι εκεί έξω είναι πολλοί. Αν έχετε λοιπόν μια απορία για το τι είναι διαδικτυακή τοξικότητα, ρίξτε μια ματιά σε αυτές τις φωτογραφίες. Άνθρωποι μικροί, λίγοι, που τα πολιτικά τους επιχειρήματά έχουν να κάνουν με ψόφους, καρκίνους και κλωτσιές. Το βρήκαν αστείο, ακόμα και το γεγονός ότι ένα αθλητής στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της ζωής του, έσπασε το πόδι του και φώναξε στην κερκίδα τη μητέρα του. Από αυτές τις κλωτσιές, και από αυτά τα σπασίματα, ακόμα και από τις ήττες του, ο Αλέξανδρος έδωσε χρήματα σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Και είμαι σίγουρη ότι αν ήξερε πόσο πολλά χρήματα μαζεύτηκαν, θα καθόταν να φάει κι άλλες, να σπάσει κι άλλα πόδια, κι άλλα χέρια.
«Όσο για εσένα, φίλε μου, που είχες ευχηθεί τότε το 2019 καρκίνο στον άντρα μου, ένα έχω να σου πω, συγχαρητήρια. Έγινε η επιθυμία σου πραγματικότητα, ελπίζω να κοιμάσαι πολύ πιο ήσυχος τα βράδια . Εγώ πάλι σου εύχομαι υγεία, να μην χρειαστεί να μάθεις ποτέ, τι θα πει καρκίνος στην οικογένειά σου.
Το συγκεκριμένο ποστ γίνεται μόνο για να δοθεί η αφορμή να συζητήσουμε με ειλικρίνεια το θέμα της τοξικότητας. Να καταλάβουμε ότι έχουμε ξεπεράσει τον όρο “διαδικτυακός εκφοβισμός” δυστυχώς. Συμβαίνει κάτι πολύ χειρότερο. Και αυτό το ποστ θα κατέβει μετά από μερικές ημέρες, γιατί δεν θέλω τίποτα σε αυτήν την κοινότητα που έχουμε δημιουργήσει όλοι μαζί συζητώντας μόνο με γνώμονα την αγάπη και την ενσυναίσθηση να θυμίζει τοξικότητα. Από εδώ και πέρα όποιος θέλει να είναι τοξικός μαζί μου ή με τον Αλέξανδρο ή με τα παιδιά μου, δεν θα έχει καμία θέση εδώ, παρά μόνο στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος».
Πηγή: ethnos.gr
