Ούτε ο πιο… τρελός σεναριογράφος δεν θα φανταζόταν την εξέλιξη της αναμέτρησης του «τριφυλλιού» με τη Ζαλγκίρις, η οποία ολοκληρώθηκε με άνετη νίκη του Παναθηναϊκού (89-65), που παρουσιάστηκε… δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ.
Η ομάδα του Ράντονιτς εμφάνισε δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα και προκάλεσε αρκετές απορίες με την απόδοσή της, σε ένα ματς που βρέθηκε από την κόλαση στον παράδεισο. Στο πρώτο 20λεπτο, οι «πράσινοι» έπαιξαν με τα… νεύρα των φιλάθλων τους, καθώς ήταν απαθέστατοι, άψυχοι και εντελώς εκτός κλίματος αγώνα: έβλεπαν τα… τρένα να περνούν και δεν έκαναν απολύτως τίποτα.
Στην άμυνα, δεν υπήρχε η παραμικρή προσήλωση και σκληράδα, με τους Λιθουανούς να εκμεταλλεύονται όλες τις αδυναμίες και τις αδράνειες των παικτών του Ράντονιτς και κυρίως των Ουίλιαμς και Μπέικον, που αποδεδειγμένα δεν θεωρούνται… εξολοθρευτές και εκτέθηκαν από τους αντιπάλους τους.
Επιπροσθέτως, η Ζαλγκίρις έστησε ένα μικρό πάρτι κάτω από τη ρακέτα του Παναθηναϊκού, καθώς κατέβαζε σωρηδόν τα επιθετικά ριμπάουντ: πήρε 11 σε αυτό το διάστημα, τη στιγμή που οι γηπεδούχοι κατέβασαν μόλις 7 αμυντικά! Έτσι, οι φιλοξενούμενοι έπαιρναν αρκετούς πόντους δεύτερης ευκαιρίας, γέμιζαν συνεχώς με αυτοπεποίθηση και διατηρούσαν με άνεση το προβάδισμα.
Στην επίθεση, το «τριφύλλι» παρουσίασε τα γνωστά του συμπτώματα. Μηδαμινή κυκλοφορία της μπάλας, στατικοί παίκτες, κακές επιλογές, πολλά άστοχα σουτ και πόντοι μετά κόπων και βασάνων: 4 μόλις ασίστ με 7 λάθη, 1/8 τρίποντα και 8/14 βολές είχε σε αυτό το διάστημα. Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στο 27-42, που ήταν το σκορ του ημιχρόνου.
Μετά την ανάπαυλα ωστόσο εμφανίστηκε μια εντελώς μεταμορφωμένη ομάδα. Ένα σύνολο που έμοιαζε βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρα των φιλάθλων του. Η επιλογή του Ράντονιτς να χρησιμοποιήσει στην πεντάδα του τέσσερις παίκτες που «σκυλιάζουν» στην άμυνα (Λι, Πονίτκα, Γιώργο Καλαϊτζάκη, Γκουντάιτις) και καλύπτουν τη δεδομένη αδυναμία του Μπέικον σε αυτό το κομμάτι, αποδείχθηκε απολύτως σοφή.
Ο Λι κυνηγούσε παντού τους αντιπάλους γκαρντ και τους έβγαζε την… ψυχή με το ασταμάτητο πρέσινγκ του, ενώ στη δεύτερη γραμμή άμυνας ξεπετάγονταν τα χέρια και τα σώματα των Πονίτκα, Καλαϊτζάκη και Γκουντάιτις, που δεν επέτρεψαν στους φιλοξενούμενους να πάρουν ανάσα.
Κάπως έτσι ο «εξάστερος» έκλεψε πολλές μπάλες και βρήκε εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό, ενόσω περιόρισε την πληγή των χαμένων ριμπάουντ. Επιθετικά, τα μεγάλα τρίποντα του ασταμάτητου και «καυτού» Λι έδωσαν το έναυσμα για την ανατροπή των «πράσινων», που έτρεξαν επιμέρους 37-16 στο τρίτο δεκάλεπτο με σχεδόν τέλεια ποσοστά ευστοχίας (5/6 δίποντα, 7/8 τρίποντα) και βρέθηκαν από το -15 στο +6 (64-58).
Το νερό είχε μπει στο αυλάκι και στην 4η περίοδο ο Παναθηναϊκός συνέχισε στον ίδιο ρυθμό και με το πόδι πατημένο στο γκάζι, ειδικά όσον αφορά την αμυντική του λειτουργία. Επιθετικά μπήκε στην εξίσωση και ο Παπαγιάννης, που επιτέλους τροφοδοτήθηκε σωστά και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στο τελικό 89-65, που διαμορφώθηκε με το απίστευτο (κι όμως αληθινό) επιμέρους σκορ 62-23 στο δεύτερο ημίχρονο!
Για την ιστορία, το «τριφύλλι» μετά την ανάπαυλα είχε 11/16 δίποντα, 9/11 τρίποντα, 8 κλεψίματα, 11 ασίστ, 3 λάθη και πήρε ένα ριμπάουντ περισσότερο από τη Ζαλγκίρις (15 έναντι 14). Κάπως έτσι ισοφάρισε το καλύτερο ημίχρονο στην ιστορία του στην Ευρωλίγκα…
Υ.Γ. Πάλι 12 βολές πήγαν στον βρόντο…
Υ.Γ.2 Έχουμε πολλά χρόνια να δούμε στον Παναθηναϊκό τέτοιο πολυεργαλείο και τόσο «οικονομικό» παίκτη όσο ο Πονίτκα, ο οποίος ήταν «βράχος» αμυντικά και αλάνθαστος επιθετικά (5/5 εντός παιδιάς). Ας ελπίσουμε να μην είναι τόσο σοβαρός ο τραυματισμός του…
