Ερασιτέχνης

Παναθηναϊκός: Μόνο χειροκρότημα και πίστη στην ομάδα που «μεγάλωσε» ξανά

O δρόμος του Παναθηναϊκού στο CEV Challenge Cup τερματίστηκε με έναν αρκετά «σκληρό» τρόπο, όμως η ομάδα χρειάζεται την στήριξη του κόσμου αλλά και το χειροκρότημα ώστε να διατηρηθεί εκεί που ανήκει. Στην ελίτ.

Όλοι όσοι βρέθηκαν και βρεθήκαμε αυτό το -απρόσμενο- διήμερο στο κλειστό γυμναστήριο του Αγίου Θωμά γίναμε μάρτυρες μιας αλλόκοτης στιχομυθίας.

Ο Παναθηναϊκός, αποκλείστηκε με έναν πολύ σκληρό τρόπο από τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά, μη μπορώντας να υπερασπιστεί ένα ξεκάθαρο προβάδισμα που είχε αποκτήσει με την νίκη 3-1 στου Ρέντη και μετά το πρώτο κερδισμένο σετ στη ρεβάνς, έφτασε μια «ανάσα» από τους τελικούς, όμως λύγισε εξαιτίας ορισμένων συγκυριών.

Ας καταγράψουμε όμως τα πράγματα με τη χρονική τους προτεραιότητα, ξεκινώντας από το βράδυ της Τετάρτης και τα θλιβερά, ομολογουμένως, γεγονότα που διαδραματίστηκαν.

Η παραδοχή της διοίκησης, έστω και την ύστατη στιγμή σχετικά με την έδρα διεξαγωγής του ματς, κάθε άλλο παρά ανακουφιστική ήταν καθώς μετά τον τραυματικό αποκλεισμό, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με φωνή «βοώντος εν τη ερήμω».

Ναι θα μπορούσε η ρεβάνς με τον Ολυμπιακό να είχε γίνει στο κλειστό του ΟΑΚΑ όπως είχε συμβεί και το 2009, ώστε και τα έσοδα να είναι αρκετά αλλά και για να είναι ο κόσμος περισσότερος και πιο… ασφαλής. Ωστόσο κανείς δεν θα κατηγορήσει τον coach Ανδρεόπουλο, ο οποίος αποφάσισε να παραμείνει η ομάδα στην έδρα στην οποία αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια και στην οποία, κακά τα ψέματα έχουν έρθει και οι μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων ετών.

Πάμε τώρα και στο αγωνιστικό. Ναι ο Παναθηναϊκός σπατάλησε μια ιστορική ευκαιρία να βρεθεί μετά από 14 χρόνια σε έναν τελικό τον οποίο καρτερικά ο κόσμος προσμένει από το 2019. Θα ήταν άλλωστε και μια ιδανική ευκαιρία για ένα «καταραμένο» τμήμα του συλλόγου να ράψει το πρώτο αστέρι στη φανέλα αλλά και να συνεχίσει μια τρομερή τριετία κατά την οποία έχει μάθει στον κόσμο και πάλι τα τρόπαια.

Αλλά δυστυχώς όλα συνωμότησαν εναντίον αυτής της ομάδας. Η μετάθεση του αγώνα, η αστάθεια που υπάρχει στα τελευταία ματς, ο τραυματισμός του Ερνάντες στο κρισιμότερο σημείο που αποδείχθηκε κομβικός, αλλά και τα σερί που «σπάνε» ήταν τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν σε αυτήν την εμφατική… παρέλαση του Ολυμπιακού στο τάραφλεξ του Αγίου Θωμά.

Παρευρισκόμενοι, διαπιστευμένοι, απεσταλμένοι ομάδων, αλλά και ορισμένοι από τους παίκτες όταν έγινε το 25-22 που χάρισε το πρώτο σετ στον Παναθηναϊκό, έφεραν στο μυαλό τους κατευθείαν μια εικόνα. Τη στιγμή που ο αρχηγός, Άξελ Γιάκομπσεν, αλλά και οι εμβληματικοί, Ρούλης Αγραπιδάκης και Σωτήρης Πανταλέων θα σήκωναν την Ευρωκούπα στον ουρανό του κλειστού του ΟΑΚΑ. Και αν δεν έγινε εκεί, έγινε σίγουρα στο δεύτερο σετ όταν το σκορ ήταν στο 24-23 υπέρ του Παναθηναϊκού και το παιχνίδι χάθηκε από το βάρος και το άγχος.

Εκεί πιθανώς κρίθηκαν ΟΛΑ! Δεν είναι κακό να παραδεχθούμε ότι ο Ολυμπιακός, ήταν ανώτερος καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς, ακόμη και στο πρώτο σετ. Μεγαλύτερη ποικιλία στο σκοράρισμα, πλουραλισμός στις επιλογές στο τελικό χτύπημα, λιγότερα λάθη αλλά και εμπειρία.

Δυστυχώς ο «αιώνιος» αντίπαλος τα διαθέτει όλα αυτά και εκεί που η μπάλα έκαιγε, οι παίκτες του φάνηκαν ψυχραιμότεροι, παίρνοντας εν τέλει την πρόκριση.

Τώρα δεν πρέπει να χαθεί η μπάλα. Το μυαλό πρέπει να καθαρίσει. Αυτή ήττα εκτός από το γεγονός του αποκλεισμού από τον Ολυμπιακό και το «τέλος» του ευρωπαϊκού ονείρου για φέτος, θα πρέπει να συσπειρώσει την ομάδα. Είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο.

Η ομάδα έπεφτε και ο κόσμος ήταν εκεί. Η ομάδα βρισκόταν στη μέση της βαθμολογίας και ο κόσμος ήταν εκεί. Οι επιτυχίες επέστρεψαν και ο κόσμος ήταν εκεί. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν μπροστά και ο κόσμος ήταν – ως ένα σημείο- εκεί.

Το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και τώρα. ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ. Γιατί αυτή η ομάδα, είναι η ίδια με εκείνη που προσπαθούσε να κρατήσει ψηλά τη σημαία του Ερασιτέχνη με – καθαρό- τρόπο και που λάμβανε το χειροκρότημα σε κάθε σερβίς, σε κάθε μπλοκ, σε κάθε υποδοχή.

Μόνο χειροκρότημα και υπομονή για αυτούς τους παίκτες και τον προπονητή που κατέθεσαν την ψυχή τους και στάθηκαν στα δύσκολα όρθιοι, απέναντι σε κάθε αντίξοη συνθήκη όταν όλα ήταν εναντίον τους.

Η ομάδα έχει μεγαλώσει ξανά. Και οφείλει ο καθένας ξεχωριστά να την στηρίξει ώστε να είναι αυτοί που όλοι στο μέλλον θέλουμε να δούμε.

Υπάρχει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο μπροστά και αυτό το σύνολο έχει όλα τα φόντα για να διατηρήσει τα σκήπτρα.

Exit mobile version