Ήταν πολύ τυχερός ο Βόλος στη Λεωφόρο που δεν έφυγε πάλι με πέντε γκολ όπως συνέβη στον πρώτο γύρο στο Πανθεσσαλικό. Η εικόνα του αγώνα ήταν τέτοια που θα έπρεπε το παιχνίδι να είχε κριθεί από το πρώτο ημίχρονο, αλλά το δοκάρι, ο Κλέιμαν, η αστοχία και το δίδυμο Φωτιάς – Σιδηρόπουλος που δεν είδαν το πεντακάθαρο πέναλτι πάνω στον Παλάσιος στέρησαν την ευκαιρία από τον Παναθηναϊκό για σαββατιάτικο περίπατο.
Θα ξεκινήσω από τους τελευταίους. Δυστυχώς οι Έλληνες διαιτητές έχουν… τσιμπήσει στην προπαγάνδα όλων των προηγούμενων μηνών και πλέον θα πρέπει οι παίκτες του Παναθηναϊκού να βγάζουν… αίμα για να δίνεται πέναλτι υπέρ τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά πως ο Φωτιάς έκλεισε τα μάτια και ο Σιδηρόπουλος που είχε όλο τον χρόνο στο VAR δεν είδαν ότι έγινε… σάντουιτς ο Παλάσιος από τον τερματοφύλακα και τον αμυντικό του Βόλου μέσα στη μικρή περιοχή. Τρία πέναλτι έγιναν στο ματς, ένα έδωσε η διαιτητική ομάδα, είναι κι αυτή μια πρόοδος. Ευτυχώς που στα Play Offs θα έρχονται ξένοι διαιτητές και θα ξεμπερδέψουμε με όσους φοβούνται πλέον να σφυρίξουν ακόμα και τα προφανή.
Πάμε στα υπόλοιπα. Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου ήταν μια ομάδα που χαιρόσουν να τη βλέπεις. Όχι πως υστέρησε στο δεύτερο, όταν και βρήκε τα γκολ και καθάρισε το παιχνίδι. Αλλά για 45 λεπτά ο ρυθμός ήταν τέτοιος που σε καθήλωνε. Επιθέσεις από παντού, ευκαιρίες από παντού, πίεση σε όλο το γήπεδο, κλέψιμο της μπάλας που έβγαζε σε γρήγορο transition, πολλές ιδέες μεσοεπιθετικά. Και μηδέν απειλή προς τον Μπρινιόλι. 17 τελικές είχε ο Παναθηναϊκός σε ένα ημίχρονο και μετά από καιρό θύμισε πόσο καλή ομάδα είναι.
Όπως θύμισε σε όλους πόσο καλός παίκτης είναι ο Παλάσιος. Ο Αργεντινός μπήκε από το… παράθυρο στην ενδεκάδα, αφού αρχικά είχε δηλωθεί ο Κλαϊνχάισλερ, αλλά ένιωσε ενοχλήσεις και είδαμε τελικά τον «Τούκου». Και τα είδαμε όλα: μετά από καιρό ο Παλάσιος έκανε καταπληκτικό παιχνίδι. Κάθε του επαφή με την μπάλα ήταν κίνδυνος για τον αντίπαλο, είχε δύο δοκάρια (τέσσερα συνολικά στον δεύτερο γύρο έχει φτάσει), κέρδισε δύο πέναλτι και του έδωσαν το ένα και ήταν αυτός που έδωσε την ασίστ για το 1-0 του Κουρμπέλη. Μια γεμάτη εμφάνιση από τον Παλάσιος, λίγες μέρες μετά από το γκολ – νίκης στο Βικελίδης.
Με αυτά που ακούγαμε για τον Παλάσιος θα ξεχνούσαμε πόσο παιχταράς είναι! Λες και δεν έχει δικαίωμα ένα παίκτης να είναι ντεφορμέ. Λες και δεν έχει αποδείξει ο Αργεντινός πόσο πολύτιμος μπορεί να είναι για τον Παναθηναϊκό και πόσο επιδραστικός στο παιχνίδι του. Ακούγαμε ακόμα και από Παναθηναϊκούς ότι… δεν κάνει. Επειδή έκανε ένα κακό δίμηνo! Καλύτερα που ήταν ντεφορμέ σε μετς με αντιπάλους όπως ο Ιωνικός, ο ΟΦΗ, ο ΠΑΣ, ο Λεβαδειακός. Θα τον χρειαστεί περισσότερο ο Παναθηναϊκός στα ντέρμπι.
Ο Γιοβάνοβιτς είπε ότι είδε μετά από καιρό ένα γεμάτο παιχνίδι από την ομάδα του και αυτή είναι η αλήθεια. Είχα σημειώσει σε προηγούμενο κείμενο πως δεν αποκλείω όλο αυτό που του συνέβη του Παναθηναϊκού μέσα στον Γενάρη μπορεί να ήταν βάσει σχεδίου. Όχι τα άσχημα αποτελέσματα, μην παρεξηγηθώ! Δεν μπαίνει κανείς στο γήπεδο για να φέρει άσχημο αποτέλεσμα. Αλλά το ντεφορμάρισμα της ομάδας δεν ήταν παράλογο. Σε έναν μαραθώνιο εννιά μηνών, δεν μπορείς να είσαι στα… κόκκινα και τους εννιά μήνες. Κάπου θα «κάτσει» μια ομάδα.
Τώρα που τα πόδια λύνονται ξανά, τώρα που ο Παναθηναϊκός μαθαίνει να διαχειρίζεται και την αφόρητη πίεση που υπάρχει για τον τίτλο, τώρα αρχίζει να βγάζει στο γήπεδο τα καλά του στοιχεία. Τα ξέραμε όλα αυτά τα στοιχεία και δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Οι αντίπαλοι φαίνεται πως δεν τα είχαν αντιληφθεί.
Τρίτη σερί νίκη λοιπόν, με καλό ποδόσφαιρο, με ευκαιρίες, με δοκάρια, με υπέροχο κλίμα στο γήπεδο και στήριξη από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Υπήρξαν στιγμές το Σάββατο που η ένταση της εξέδρας σου έδινε την εντύπωση ότι στη Λεωφόρο διεξάγεται ντέρμπι. Έτσι πρέπει να είναι μέχρι το τέλος για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στον στόχο του. Κι αν συνεχίσει να είναι έτσι στο γήπεδο, θα φτάσει.
