*Για το ντέρμπι με την ΑΕΚ και το ισόπαλο 0-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια αναφερθήκαμε εκτενώς. Τόσο σε προηγούμενα κείμενα, όσο και στο σημερινό LIVE μαζί με τον Τάσο Νικολογιάννη και τον Κώστα Μανωλιουδάκη. Σε ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών, σε μια πολύ δύσκολη έδρα και με μια εχθρική διαιτησία, ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος. Δε νίκησε, είχε την ευκαιρία να το κάνει, αδικήθηκε ξεκάθαρα από τον Νταμπάνοβιτς, αλλά δεν έχασε. Ο βαθμός που πήρε και η διατήρηση στην κορυφή μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος για τη συνέχεια.
*Κόντρα σε μια απίστευτη τοξικότητα, ένταση, αλλά και προσπάθεια επιβολής της άποψης για τη διαιτησία που είδαμε στη Νέα Φιλαδέλφεια, διατυπώνουμε ευθέως ότι ο Μαυροβούνιος ρέφερι «γονάτισε» τον Παναθηναϊκό. Να συζητήσουμε – ερμηνεύσουμε για τους κανονισμούς περί «υποσχόμενης επίθεσης», στην περίφημη φάση με το απλωμένο χέρι του Άμραμπατ, έστω κι αν υπάρχει πρόθεση. Άλλωστε, υπάρχει η διάταξη που αναφέρει: “… διαπράξει ένα ριψοκίνδυνο τάκλιν ή σταματήσει μια υποσχόμενη επίθεση με ένα φάουλ, παίξιμο της μπάλας με το χέρι με πρόθεση κ.λπ”.
* Πέρα από τη συγκεκριμένη διάταξη στον κανονισμό και την ερμηνεία της, να δούμε και υπόλοιπες περί κίτρινης κάρτας. Όπως, για παράδειγμα, τη σκόπιμη καθυστέρηση παιχνιδιού, που τιμωρείται με κάρτα. Θέλουμε να πάμε με το γράμμα του νόμου και με την ερμηνεία της ΑΕΚ; Πολύ ωραία: Κίτρινη κάρτα για σκόπιμη καθυστέρηση του παιχνιδιού στον Άμραμπατ και τελειώνει η συζήτηση. Δεν είναι θέμα, λοιπόν, μιας διάταξης του κανονισμού. Είναι θέμα ερμηνείας. Και φυσικά του τι βλέπουν τα μάτια σου για να ερμηνεύσεις κάτι. Ο Άμραμπατ έπρεπε να τιμωρηθεί με δεύτερη κάρτα στην κίνηση που κάνει.
*Όπως, επίσης, έπρεπε να κιτρινιστεί νωρίτερα, στο ριψοκίνδυνο τάκλιν που κάνει στον Χουάνκαρ και στη διπλή επαφή με τα πόδια του Ισπανού μπακ. Δε θα είχαμε φτάσει καν στην επόμενη μη τιμωρία του. Για τις υπόλοιπες φάσεις, δε χωράει αμφιβολία. Το χέρι του Χατζισαφί ήταν πέναλτι και όχι… κόρνερ (προσωπικά δε βλέπω κανένα φάουλ του Κουρμπέλη) και φυσικά υπάρχει διπλό επιθετικό φάουλ στο πέναλτι που αρχικά δόθηκε στον Αραούχο και ο Νταμπάνοβιτς το πήρε πίσω, έπειτα από συμβουλή του βοηθού. Φάουλ και στον Κώτσιρα και στον Παλάσιος.
*Αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός αρχίζει να βγάζει στο κατάλληλο σημείο ξανά τον χαρακτήρα της σκληροτράχηλης ομάδας. Το είδαμε αυτό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα που συνήθως πιέζει πολύ, οι «πράσινοι» έβγαλαν ένταση στο παιχνίδι τους, ήταν σχεδόν άριστοι στο τακτικό κομμάτι, εγκλώβισαν τα επιθετικά ατού της «Ένωσης» και είχαν τις 2-3 στιγμές τους με κυρίαρχη την τριπλή μεγάλη ευκαιρία. Σε ένα ισορροπημένο ματς, στο οποίο δε θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν ο Νταμπάνοβιτς έκανε κανονικά τη δουλειά του, οι «πράσινοι» πήραν καλό βαθμό, έχοντας, φυσικά, αδυναμία στη δημιουργία. Αν ήταν λίγο πιο τολμηροί θα μπορούσαν να βγουν με περισσότερες αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Οι προϋποθέσεις, υπήρχαν.
*Ο ατσάλινος Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς επιστρέφει κι αυτό είναι θετικό νέο ενόψει της συνέχειας των πλέι οφ. Κανείς δεν είπε ότι όλα είναι τέλεια. Όμως, η ομάδα βγάζει ξανά ένα πολύ σκληρό πρόσωπο, μια εικόνα «δεμένου» τακτικά συνόλου που ξέρει τι θέλει στο γήπεδο και είναι αποφασισμένο να πουλήσει ακριβά το τομάρι του. Τα παραπάνω, άλλωστε, είναι το κύριο χαρακτηριστικό του φετινού Παναθηναϊκού και το όπλο του έναντι των υπολοίπων.
