Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα πως θα πάνε καλά τα πράγματα στην περιβόητη συνάντηση των ιδιοκτητών των ομάδων με τον Μπένετ και τον Μπαλτάκο. Δηλαδή τι περιμένατε; Να αλλάξουν ξαφνικά γνώμη για αυτούς που είχαν απέναντί τους οι παράγοντες των ομάδων; Αφού δε θέλουν ούτε τον Μπένετ, ούτε τον Μπαλτάκο. Τουλάχιστον οι περισσότεροι.
Ή περιμένατε να αρχίσουν να συζητούν για το πως θα κάνουν το ποδόσφαιρο καλύτερο και πως θα φύγει η τοξικότητα; Κανείς δε θέλει να ξεφύγουμε απ’ όλο αυτό. Και ξέρετε γιατί; Για να υπάρχει άλλοθι σε όποιον δεν καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα. Για να προσπαθήσει να πείσει το κοινό του ότι το πρωτάθλημα χάθηκε, όχι λόγω του αγωνιστικού, αλλά λόγω της διαιτησίας, του Μπένετ, του Μπαλτάκου, του VAR που δε λειτούργησε και του κακού καιρού. Τον κακό μας τον καιρό. Δεν αξίζουμε να έχουμε κάτι παραπάνω απ’ αυτό που έχουμε, δεν έχουμε κάνει άλλωστε και τίποτα για να το αλλάξουμε.
Όχι τέσσερις, αλλά 14 ομάδες να διεκδικούν το πρωτάθλημα, θα παραμείνουμε η χώρα με το πιο τοξικό κλίμα στο ποδόσφαιρό της. Όπως ακριβώς και στην πολιτική. Και πολλές φορές και στην κοινωνία. Κοιμάται η κοινωνία μας και ανέχεται μισθούς πείνας. Πως να ξυπνήσει το ποδόσφαιρο, όταν κοιμάται ολόκληρη η κοινωνία;
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον που ζήσαμε χθες, ο Παναθηναϊκός επέλεξε να μη λάβει μέρος. Όχι να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα, άλλωστε ο ρόλος του δεν είναι αυτός. Ξεκαθάρισε τις θέσεις του, ακόμα και για Έλληνες διαιτητές μίλησε ο Αλαφούζος αλλά τους είπε κιόλας πως δε θα ανεχτεί λάθη. Και απ’ όλους ήταν εκείνος που έκανε την κίνηση που έπρεπε να κάνει. Να πάει δηλαδή στην UEFA, να τους μεταφέρει το πρόβλημα, να ζητήσει διαιτητές Elite.
Ο Παναθηναϊκός έχει μείνει έξω απ’ όλο αυτό το… πανηγυράκι από την αρχή της χρονιάς. Και μάλιστα το έχει κάνει όντας ο πιο αδικημένος απ’ όλους. Μην τα λέμε ξανά: χωρίς VAR θα ήταν μεταξύ 5ης και 6ης θέσης και θα αναρωτιόμασταν όλοι τι φταίει. Και η μεγαλύτερη διαιτητή «κλοπή» της φετινής σεζόν έγινε εις βάρος του πριν από μερικές μέρες στη Νέα Φιλαδέλφεια. Σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν έχουν γίνει τόσο ΕΞΟΦΘΑΛΜΑ λάθη που ΕΚΡΙΝΑΝ αποτέσμα, όπως το πέναλτι του Χατζισαφί και η αποβολή του Άμραμπατ.
Παρ’ όλα αυτά οι πράσινοι συνεχίζουν να μην κραυγάζουν, να μην βγάζουν μία ανακοίνωση κάθε μέρα, να μην απειλούν, να μη λένε πως θα κόψουν την Ελλάδα στα δύο. Τον δρόμο του. Αγωνιστικά και μόνο, με στόχο να πάρει αυτό που δικαιούται. Το πρωτάθλημα.
