Η σεμνή τελετή για τον φετινό Παναθηναϊκό έλαβε τέλος στο βόλεϊ.
Οι «πράσινοι» εν μέσω επευφημιών και οικογενειακού κλίματος κατάφεραν να κλείσουν μια παράξενη χρονιά με την κατάκτηση του Λιγκ Καπ «Νίκος Σαμαράς» και να αποχαιρετήσουν τον αρχηγό, Άξελ Γιάκομπσεν με νίκη απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο Ολυμπιακό, σηκώνοντας στη σεζόν τη δεύτερη κούπα μετά και από το Σούπερ Καπ.
Ποιο είναι το «ταμείο» ωστόσο της συγκεκριμένης σεζόν;
Αν υπολογίσουμε ότι κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του, σίγουρα θα προκύψει το συμπέρασμα ότι σε άλλο πλοίο επιβιβαστήκαμε και άλλο μας… παρέλαβε. Η ενίσχυση μετά και την περσινή ονειρεμένη χρονιά, έδειχνε τον δρόμο προς την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου και το back to back στη Volley League.
Αποχωρήσεις Ράπτη, Γκαρά, Aνδρεόπουλου, Πρωτοψάλτη, Βαν ντερ Ντρις και Στάλεκαρ αποδείχθηκαν κομβικές. Την είσοδο του κλειστού του Αγίου Θωμά πέρασαν οι Ανδρέας Φράγκος, Δημήτρης Ζήσης, Γιώργος Πετρέας αλλά και οι πολύπειροι και υπέρ σημαντικοί, Φερνάντο Ερνάντες και Γίρι Κόβαρ, οι οποίοι και αναδείχθηκαν ως οι δύο πρώτοι σκόρερ της ομάδας τη σεζόν που έφυγε.
Ως πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός όφειλε να υπερασπιστεί τον τίτλο του και να κατακτήσει με το συγκεκριμένο ρόστερ όποιο τρόπαιο έβρισκε στο διάβα του.
Η πρώτη κούπα βάφτηκε «πράσινη» τον Ιανουάριο του 2023, στον τελικό του Σούπερ Καπ με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ και το κλίμα άρχισε αν μη τι άλλο να ζεσταίνεται για σωρεία από φιέστες. Παρόλα αυτά όλα κάπου άλλαξαν.
Οι ήττες στο πρωτάθλημα από Μίλωνα και Πήγασο Πολίχνης, αποτέλεσαν “καμπανάκι” τη στιγμή που στην Ευρώπη η ομάδα έδειχνε να βρίσκει τα πατήματα της και να είναι έτοιμη για το πολυπόθητο τρόπαιο εκτός συνόρων. Το άνετο πέρασμα από την Ολλανδία και την έδρα της Οριόν με 3-1 στα σετ έδωσε την εντύπωση ότι ο επαναληπτικός του Αγίου Θωμά θα ήταν μια τυπική διαδικασία. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αφού το «τριφύλλι» φλέρταρε με τον αποκλεισμό από τους Ολλανδούς αλλά κατάφερε να πάρει στο «χρυσό» σετ την πρόκριση για τα ημιτελικά. Εκεί όλα συνωμότησαν ώστε να φραχθεί και πάλι ο δρόμος. Νίκη στο Ρέντη απέναντι στον Ολυμπιακό και απρόσμενος αποκλεισμός στο κλειστό του Αγίου Θωμά .
Παγωμάρα… Ο Παναθηναϊκός από εκείνο το σημείο και έπειτα έδειξε να «αδειάζει» και να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του αφού στη συνέχεια κατάφερε να στερηθεί όλα όσα διεκδικούσε. Αποκλεισμός στο Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ, αλλά και κακές εμφανίσεις απέναντι στον «δικέφαλο του βορρά» με 3-0 στη σειρά. Η απογοήτευση του κόσμου ήταν δεδομένη αλλά και δικαιολογημένη. Από τα αξιοσημείωτα της σεζόν ήταν και οι… ατυχίες.
Ο Παναθηναϊκός στα κρισιμότερα παιχνίδια στερήθηκε τον Κόβαρ (στους ημιτελικούς της Volley League με τον ΠΑΟΚ) και είχε τραυματία τον Ερνάντες στα ημιτελικά του Challenge Cup με τον Ολυμπιακό. Παράλληλα, δεν ήταν λίγες οι βραδιές που τα βασικά του όπλα βρέθηκαν σε ντεφορμάρισμα.
Και όμως υπήρχε μια τελευταία ελπίδα η χρονιά αυτή να κλείσει με όμορφο τρόπο. Και τι καλύτερο από διπλά ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για το Λιγκ Καπ;
Η νίκη στο πρώτο ματς μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί αφού ο Παναθηναϊκός γνώριζε ότι στου Ρέντη πέρα από τα κίνητρα του γοήτρου και του τροπαίου, έπαιξε και για το δικό του πρεστίζ. Εξαιρετική λειτουργία στο μπλοκ από το δεύτερο σετ και έπειτα, δύο χαμένα σετ τα οποία κρίθηκαν στο νήμα και στο video check, οι «πράσινοι» με καρδιά πρωταθλητή πήραν τη νίκη με 3-2 σετ και ετοιμαζόντουσαν να… ξορκίσουν το κακό και να αποχαιρετήσουν με φιέστα τον Άξελ Γιάκομπσεν.
Την παγωμάρα του πρώτου σετ ακολούθησε ένας «πράσινος» καταιγισμός στο καυτό ΟΑΚΑ. Περίπου 5 χιλ. φίλοι του «τριφυλλιού» βρέθηκαν στις κερκίδες για τον δεύτερο τελικό με τον Παναθηναϊκό να παίρνει άνετα το σετ και να οδηγεί το ματς στο τάι μπρέικ μετά από θρίλερ.
Και στα θρίλερ η μαχητικές ψυχές, η θέληση και η ανάγκη για αντίδραση επικράτησαν. Το Λιγκ Καπ ήρθε για δεύτερη διαδοχική σεζόν και όλοι ένιωσαν το «βάλσαμο» στις πληγές που πρέπει να κλείσουν.
Ο σχεδιασμός για την επόμενη χρονιά, δεν θα πρέπει να έχει τη φιλοσοφία «Πάμε για το ευρωπαϊκό». Είναι ανάγκη για ανασύνταξη, ανανέωση και αυτοκριτική σε μια σεζόν που ξεκίνησε με περγαμηνές, ολοκληρώθηκε με πανηγύρια αλλά θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς… αποφυγήν.
Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να «χτίσει» με φόντο το μέλλον του οποίου μέλη θα είναι η εμπειρία, τα νιάτα, η αποφασιστικότητα, ο κυνισμός αλλά και η διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων όταν τα πράγματα «στραβώνουν».
