Το φετινό θρίλερ δεν έχει προηγούμενο. Δεν το θυμάμαι να έχει ξαναγίνει στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Χέρι με χέρι πάει ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ και το προβάδισμα το έχουμε ακόμα επειδή έχουμε την ισοβαθμία. Οι καρδιολόγοι και οι ψυχολόγοι θα έχουν δουλειά τις τελευταίες ημέρες και χθες και στην διάρκεια του αγώνα με τον ΠΑΟΚ και στα 9 λεπτά καθυστέρησης του αγώνα της ΑΕΚ οι σφυγμοί όλων μας χτύπησαν κόκκινο και το εγκεφαλικό μας γυρόφερνε.
Όταν κάνεις πρωταθλητισμό και έχεις ομάδες ανταγωνιστικές πρέπει να υποφέρεις μέχρι να το πάρεις. Ο Παναθηναϊκός υποφέρει φέτος και όσο περνάνε οι αγωνιστικές τόσο περισσότερο υποφέρει. Όχι τυχαία. Η πίεση μεγαλώνει και η κόπωση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό έχει συμβεί στον Παναθηναϊκό, αλλά και στην ΑΕΚ στα δύο τελευταία ντέρμπι.
Λίγο έμεινε και πιστεύω την Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε, ποιος θα κόψει πρώτος το νήμα τελικά στις 14 Μαίου. Η ομάδα φέτος έκανε κάτι που είχαμε να ζήσουμε 13 χρόνια. Αν το πάρει θα μας στείλει όλους στα ουράνια, αν δεν τον πάρει θα στενοχωρηθούμε όλοι, θα χάσουμε τον ύπνο μας για ημέρες, αλλά θα ξέρουμε, ότι τα καλύτερα έρχονται. Οσοι δεν πιστεύουν σε αυτή την ομάδα ας μην την βλέπουν. Οι πολλοί, που την στηρίζουν θα είναι μαζί της μέχρι το τέλος και ακόμα πιο πολύ μαζί της από το καλοκαίρι, που θα κάνει την προσπάθειά της να μπει σε ευρωπαϊκούς ομίλους.
Με τον ΠΑΟΚ η ομάδα έπρεπε να το πάρει το ματς είχε κλασικές ευκαιρίες να το κάνει, αλλά δεν τα κατάφερε. Κέρδισε στην Τούμπα, δεν κέρδισε στην Λεωφόρο. Ντέρμπι είναι δεν θα τα πάρεις όλα, άλλο θα πάρεις, άλλο όχι. Οι απουσίες στα χαφ ήταν πολύ σημαντικές και ο ανέτοιμος Ρούμπεν δεν μπόρεσε να βοηθήσει όταν μπήκε. Το πρωτάθλημα παίζεται στο Φάληρο. Εκεί πάς κάνεις το μεγαλύτερο διπλό στο φετινό πρωτάθλημα και αγκαλιάζεις τον τίτλο. Θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά δεν θα είναι ακατόρθωτο. Πίστη στην ομάδα μέχρι το τέλος.
