*Τις τελευταίες ημέρες επικρατούν δυο τάσεις στον Παναθηναϊκό κόσμο. Η μια έχει να κάνει με την απόλυτη απογοήτευση και στεναχώρια. Λογικό. Η λύπη είναι πολύ μεγάλη. Οχι τόσο για την απώλεια του πρωταθλήματος, όσο για τον τρόπο που ήρθε αυτή. Οι “πράσινοι” πέτυχαν τον στόχο που είχαν θέσει εξ’ αρχής, δια στόματος Ιβάν Γιοβάνοβιτς, για 1η ή 2η θέση. Ωστόσο, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, το φετινό είναι κάτι που προκαλεί μεγάλη στεναχώρια. Οταν είσαι πρώτος στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν, όταν έχεις δυο ντέρμπι στην έδρα σου και δεν τα κερδίζεις, όταν πηγαίνεις στο παιχνίδι της 10ετίας χτυπημένος από κορωνοϊό κι όταν ο βασικός σου αντίπαλος στα πλέι οφ έχει πάρει καθοριστικά σφυρίγματα, τότε η διαχείριση της απώλειας ενός τίτλου δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη υπόθεση.
*Η δεύτερη τάση είναι αυτή που ναι μεν έχει λυπηθεί, αλλά βλέπει και με αισιοδοξία την επόμενη μέρα. Αυτή είναι που πρέπει να επικρατήσει, προκειμένου ο Παναθηναϊκός να συνεχίσει σε έναν ακόμη καλύτερο δρόμο. Στον δρόμο των επιτυχιών,της ευρωπαϊκής επιστροφής και παρουσίας και φυσικά στον δρόμο των τίτλων. Ναι, δεν κατακτήθηκε το φετινό πρωτάθλημα παρά το γεγονός ότι η ομάδα έφτασε μια ανάσα. Ναι, βρήκε απέναντί της ένα “σοβαρό παρασκήνιο” που λειτούργησε πολύ δυνατά στα πλέι οφ. Ναι, έγιναν λάθη τόσο στο μεταγραφικό κομμάτι, όσο και στη διαχείριση σε κάποια παιχνίδια του β’ γύρου και των πλέι οφ. Ωστόσο, η ομάδα φέτος πήγε να κάνει μια μεγάλη υπέρβαση. Από 4ο φαβορί το “τριφύλλι” έκανε πρωταθλητισμό, έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο και λύγισε στο τέλος. Αυτό πρέπει να το κρατήσουμε. Και επειδή η ζωή και οι ομάδες δε σταματάνε σε μια σεζόν, ο Παναθηναϊκός οφείλει να χτίσει πάνω σε όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία δυο χρόνια, να βελτιώσει κακώς κείμενα και να προχωρήσει με στόχο να περάσει στο επόμενο level.
* Το “από εδώ και πέρα” είναι και το πιο σημαντικό. Τα όποια λάθη έχουν γίνει πρέπει να διορθωθούν και μετά το άκρως θετικότατο πρόσημο της τελευταίας διετίας, το κλαμπ καλείται να αλλάξει πίστα. Να περάσει σε αυτήν κατά την οποία θα αλλάξει επίπεδο. Πως θα γίνει αυτό; Πρωτίστως με τον στόχο – υποχρέωση για το πρωτάθλημα και φυσικά με την πρόκριση σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και η διοίκηση θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να εξαντλήσουν τις πιθανότητες για το… θαύμα μιας πρόκρισης σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Και πρέπει να λειτουργήσουν με τέτοιον τρόπο, προκειμένου η ομάδα να περάσει τα πρώτα προκριματικά γα για έχει εξασφαλισμένη ευρωπαϊκή παρουσία σε ομίλους (Europa League). Η ευρωπαϊκή επιστροφή για τον Παναθηναϊκό αποτελεί μονόδρομο. Για το πρεστίζ του συλλόγου, αλλά και για τα πολύ σημαντικά έσοδα που τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχουν.
*Ο μεταγραφικός σχεδιασμός πρέπει να είναι τέτοιος που θα ισχυροποιήσει την ομάδα. Κακά τα ψέματα, αρκετές μεταγραφές δε βγήκαν τη φετινή σεζόν, είτε αυτές αφορούν το καλοκαίρι, είτε τον χειμώνα. Για διαφορετικούς λόγους. Τώρα, οι επιλογές θα πρέπει να είναι ακόμη καλύτερες και φυσικά on time, λόγω προκριματικών. Η ομάδα θέλει περισσότερη ποιότητα κυρίως μεσοεπιθετικά. Στα χαφ, στα εξτρέμ, στη θέση του σέντερ φορ. Πρέπει να γεμίσει το ρόστερ της. Αυτά τα δυο, άλλωστε, ήταν και τα φετινά μειονεκτήματα έναντι της ΑΕΚ. Ενώ ο Παναθηναϊκός ήταν σκληροτράχυλος και καλοδουλεμένες, δεν είχε αυτό το κλικ παραπάνω ποιότητας για να παίξει και καλύτερα και να “κλειδώσει” το πρωτάθλημα. Ποιοτικοί παίκτες που θα διαθέτουν προσωπικότητα πρέπει να αποκτηθούν από την ομάδα για να αλλάξει το επίπεδό της, να μπει στην Ευρώπη (το ρόστερ θα πρέπει, φυσικά, να είναι μεγαλύτερο) και να διεκδικήσει ξανά το πρωτάθλημα, έχοντας ως μοναδικό στόχο την πρώτη θέση και το Κύπελλο. Να περάσει ξανά, δηλαδή, σε Παναθηναϊκά στάνταρ…
*Μη γελιόμαστε: Αν κάποιος έλεγε πριν από δυο χρόνια, έπειτα από όσα είχε περάσει ο Σύλλογος, ότι ο Παναθηναϊκός στις τελευταίες δυο σεζόν θα έπαιρνε το Κύπελλο και θα κατακτούσε τη 2η θέση χάνοντας το πρωτάθλημα την προτελευταία αγωνιστική, όλοι θα το “αγοράζαμε” και θα ήμασταν ενθουσιασμένοι. Είπαμε, όμως: Ο τρόπος που χάθηκε το πρωτάθλημα δημιουργεί τη στεναχώρια. Ομως, όπως έχουμε αναφέρει και σε πρόσφατο κείμενο, ο Παναθηναϊκός έμαθε να ξανά να περπατάει ποδοσφαιρικά και τώρα ήρθε η ώρα να τρέξει. Να κάνει άλματα. Η δική του κανονικότητα, αυτή της διεκδίκησης και της Ευρώπης, επιστρέφει. Ομως, όπως συνηθίζουμε να λέμε “κάθε μέρα και κάθε χρονιά είναι διαφορετική”. Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει να πορεύεται με αυτή την ποδοσφαιρική λογική, να νιώθει τυχερός που ήρθε στη ζωή του ένας προπονητής (με τα σωστά και τα λάθη του) σαν τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, να διορθώσει ότι δεν πήγε καλά και να περάσει στην επόμενη μέρα. Μια επόμενη μέρα που, όπως γράψαμε και παραπάνω, θα έχει περισσότερες απαιτήσεις και όλοι μας θα περιμένουμε να δούμε έναν Παναθηναϊκό ακόμη καλύτερο, ακόμη πιο ισχυρό, πιο ποιοτικό και ελκυστικό ποδοσφαιρικά. Με τους αυτονόητους στόχους που γράψαμε παραπάνω.
*Και κάτι τελευταίο. Ένα σημαντικό κέρδος της φετινής σεζόν είναι το γεγονός ότι η σχέση ομάδας και κόσμου ήταν φανταστική. Η σύνδεση του Συλλόγου με την κερκίδα επανήλθε σε υψηλα επίπεδα. Κάθε Κυριακή υπήρχε μια θετική ενέργεια απ’ όλους, κάτι που είχαμε να συναντήσουμε στον Παναθηναϊκό πολλά χρόνια. Αυτό πρέπει να διατηρηθεί οπωσδήποτε. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυτή τη φορά η εσωστρέφεια. Επιτέλους! Ναι, κριτική να γίνει και πρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο. Άλλωστε, χωρίς κριτική δε διορθώνεις ανορθογραφίες. Ομως, δε χρειάζεται κανείς να τσιμπάει από λαϊκισμούς, “κραυγές” και υπερβολές που μοναδικό στόχο (;) έχουν τη δημιουργία μια τοξικότητας που θα χαλάσει ότι έχει φτιαχτεί και ότι πρέπει να φτιαχτεί στη συνέχεια.
