Λογική και απολύτως αναμενόμενη η αποχώρηση του Δημήτρη Κουρμπέλη από τον Παναθηναϊκό. Από τη στιγμή που οι Τούρκοι ανέβηκαν τόσο ψηλά στην προσφορά τους και του δίνουν κοντά στα τρία εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια, ο Έλληνας διεθνής δε θα μπορούσε να αρνηθεί. Δύσκολα θα έβρισκε άλλο τέτοιο συμβόλαιο έως το τέλος της καριέρας του, άρα του ήταν πολύ εύκολο να αποδεχτεί την πρόταση της Τραμπζονσπόρ, που έχει βρει την… υγειά της με τους Έλληνες.
Και αφού τους έκατσαν και με το παραπάνω οι Μπακασέτας και Σιώπης, τσεκάρουν την ελληνική αγορά και την εμπιστεύονται πλέον. Καλό και θετικό για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή το ότι κάνει γκελ στο εξωτερικό και σε ομάδες που έχουν χρήματα να διαθέσουν. Ο Κουρμπέλης φεύγει από τον Παναθηναϊκό με αναμνήσεις μιας ζωής, ο σύλλογος τον αποχαιρέτησε με ένα υπέροχο και συγκινητικό βίντεο, που ήταν διάρκειας ακριβώς 6,5 λεπτών. Όσα και τα χρόνια που έμεινε στον Παναθηναϊκό.
Οι πράσινοι κοιτάζουν πια την επόμενη μέρα και σίγουρα η αποχώρηση Κουρμπέλη συμπεριλαμβάνεται στο «φύγε εσύ – έλα εσύ». Δηλαδή για κάθε απώλεια που προκύπτει, θα πρέπει να έρχεται ένας άλλος, καλύτερος απ’ αυτόν που έφυγε. Ωστόσο στον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν, που οι απαιτήσεις θα είναι πολύ αυξημένες, που η λογική – και πάνω απ’ όλα η επιθυμία – λέει πως θα έχει δύο ματς την εβδομάδα και που το πρωτάθλημα είναι πλέον ο πρώτος και ξεκάθαρος στόχος της ομάδας, χρειάζεται και ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του άξονα της μεσαίας γραμμής.
Χρειάζεται έναν παίκτη καλύτερο του Κουρμπέλη στο «έξι». Για την ακρίβεια έναν αμυντικό μέσο που να έρθει και να διεκδικήσει θέση βασικού, αφού και ο Πέρεθ και ο Ζέκα είναι μεγάλοι σε ηλικία. Και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το Τετάρτη – Κυριακή.
Και εκτός από το εξάρι υπάρχει ανάγκη για να έρθει ένας box to box χαφ, που να πατάει και στις δύο περιοχές και σίγουρα ένα δεκάρι. Εκεί ο Παναθηναϊκός έχει τον Μπερνάρ, αλλά ο Βραζιλιάνος δείχνει πως μπορεί να προσφέρει περισσότερα στις άκρες. Έχει και τον Κλεϊνχέισλερ, πλην όμως δεν έχει δείξει πως μπορεί να προσφέρει ως βασική επιλογή. Δεν έχει την ποιότητα να το κάνει ο Ούγγρος.
Τρεις μεταγραφές είναι το ιδανικό σενάριο για τον Παναθηναϊκό στον άξονα. Κι ας έχει Τσέριν, Ρούμπεν, Ζέκα, Τσόκαϊ, Τρουιγιέ, Κλεϊνχέισλερ, δηλαδή ήδη μια εξάδα παικτών. Αλλά το θέμα έχει να κάνει και με το τι μπορείς να ζητήσεις από τον καθένα. Πλην του Τσέριν, που έχει μπροστά του όλο το μέλλον και πολλά περιθώρια βελτίωσης, οι υπόλοιποι μοιάζουν είτε να έχουν συγκεκριμένο ταβάνι, είτε να έχουν φτάσει στο πικ τους.
Όσον αφορά τους χρόνους, υπάρχει μια… φοβία και ένα άγχος στον κόσμο επειδή με τον Ιβάν έχουμε δει πολλές καθυστερήσεις στην υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού, πλην όμως εδώ μιλάμε ακόμα για 1η Ιουνίου. Μόλις την πρώτη μέρα του καλοκαιριού. Ας μην… τρελαινόμαστε και ας έχουμε κατά νου πως όσοι έχουν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους νοιάζονται για να είναι έτοιμοι όταν πρέπει. Και θα είναι.
