Θέματα / Αφιερώματα

Ντράζεν Πέτροβιτς: Πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η ιστορία…

Ντράζεν Πέτροβιτς: Πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η ιστορία…

Σαν σήμερα, στις 7 Ιουνίου του 1993, ο Ντράζεν Πέτροβιτς, έφυγε από τη ζωή έπειτα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Εκείνη την ημέρα, το μπάσκετ έχασε τον «Μότσαρτ» του και ο Παναθηναϊκός, ίσως μία από τις μεγαλύτερες μεταγραφές του ever.

O Ντράζεν Πέτροβιτς δεν φοβόταν κανέναν στο παρκέ. Το μπασκετικό θράσος, το τεράστιο ταλέντο του και οι επιδόσεις του, τον έφεραν στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και του επέτρεψαν να κάνει το βήμα για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, την εποχή που οι Ευρωπαίοι δεν γέμιζαν το «μάτι» των ανθρώπων του ΝΒΑ.

Αν κάτι έτρεμε ο «γιος του διαβόλου», ήταν οι πτήσεις με τα αεροπλάνα. Υπό αυτό το πρίσμα, πήρε την απόφαση να επιστρέψει οδικώς από τη Γερμανία, όπου είχε μεταβεί για να βοηθήσει την εθνική ομάδα σε ματς για προκριματικά του Ευρωμπάσκετ. Στο Volkswagen Golf επέβαινε η σύντροφός του, Κλάρα Ζελέντζι, ενώ στο πίσω κάθισμα βρισκόταν μια μπασκετμπολίστρια από την Τουρκία.

Η βρεγμένη άσφαλτος στην Autobahn 9 και η περιορισμένη ορατότητα, οδήγησαν στο μοιραίο. Η Ζελέντζι, η οποία οδηγούσε, αφήνοντας δίπλα της τον Ντράζεν να κοιμάται, έχασε τον έλεγχο και προσέκρουσε σε φορτηγό. Ο Ντράζεν άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο, επιβεβαιώνοντας το κακό προαίσθημα του κολλητού του, Στόικο Βράνκοβιτς, ο οποίος τον πίεζε να ακολουθήσει αεροπορικώς την αποστολή της ομάδας.

«Αν υπογράψω, ο Παναθηναϊκός θα είναι μια ομάδα που δεν θα φοβάται την ήττα»

Σύμφωνα με επίσημες και ανεπίσημες μαρτυρίες, εκείνο το καλοκαίρι θα μπορούσε να είναι ένα από τα ιστορικότερα για το ελληνικό μπάσκετ. Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός, μέσω του Παύλου Γιαννακόπουλου, πολιορκούσε στενά τον «γιο του διαβόλου». Οι «πράσινοι» γνώριζαν ότι ο Πέτροβιτς ήταν ξενερωμένος από τη θητεία του στους Νετς, αδυνατώντας να «κολλήσει» με τους συμπαίκτες του. Έτσι, αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να μπουν σε διαπραγματεύσεις με τον Πέτροβιτς.

Δυστυχώς, η «ζαριά» του Παναθηναϊκού και του αείμνηστου Παύλου Γιαννακόπουλου δεν ήταν καλή. Η μεταγραφή που, όλα έδειχναν ότι θα γίνει, πυροδοτώντας μια από τις μεγαλύτερες «βόμβες» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ (δύο χρόνια πριν από την έλευση του Ντομινίκ), χάλασε λόγω του τραγικού περιστατικού στον γερμανικό αυτοκινητόδρομο.

Τα δημοσιεύματα της τότε εποχής αναδείκνυαν και με το παραπάνω το θέμα Ντράζεν. Λίγο καιρό πριν από το μοιραίο γεγονός, ο ίδιος ο παίκτης είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό «Τρίποντο» και τον Βασίλη Σκουντή, αναφέροντας ότι είναι αρκετά κοντά σε οριστική συμφωνία με το τριφύλλι. Μάλιστα, δεν έκρυβε τη χαρά του για το γεγονός πως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να βρεθεί στην ίδια ομάδα με το φιλαράκι του, τον Στόγιαν, αλλά και τον μεγάλο του αντίπαλο στα ευρωπαϊκά παρκέ, Νίκο Γκάλη.

«Θέλω να παίξω σε μία ομάδα που θα πάρει το πρωτάθλημα της Ευρώπης και το είπα τον Στόγιαν. Εσύ, ο Γκάλης ,εγώ και τα άλλα παιδιά του Παναθηναϊκού, αν είμαστε μαζί θα κάνουμε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Ευρώπη και τον κόσμο του ευτυχισμένο. Αλήθεια σου λέω από τώρα σκέφτομαι τον τελικό στο Τελ Αβίβ. Αυτός ο Παναθηναϊκός – αν υπογράψω- θα είναι μια ομάδα που δεν θα σκέπτεται ούτε θα φοβάται την ήττα, όπου και αν παίζει».

«Τον χάσαμε Τάσο…»

Η τραγική πλοκή της ιστορίας, στέρησε από τον κόσμο έναν τεράστιο παίκτη, ο οποίος είχε μπροστά του αρκετά χρόνια ποιοτικού μπάσκετ (σκοτώθηκε τέσσερις μήνες πριν κλείσει τα 29 του χρόνια), προσφέροντας παράλληλα ένα από τα μεγαλύτερα «what if» στην διοίκηση και τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν βρίσκονταν στην ίδια ομάδα ο Ντράζεν, ο Γκάλης και ο Βράνκοβιτς;

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το «φλερτ» μεταξύ του Πέτροβιτς και του Παναθηναϊκού πήρε θέση στις ιστορίες που συνόδευαν τον μύθο του Κροάτη. Το πόσο κοντά ήταν στην πραγματικότητα ο Ντράζεν στον Παναθηναϊκό, είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ. Όμως, αυτά που γνωρίζουμε, αρκούν για να εμπλουτίσουν την ιστορία.

Για παράδειγμα, το 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Τα χρόνια του δράκου», από τους Marjan Crnogaj και Vlado Radicevic. Οι δύο συγγραφείς, επιχείρησαν να «φωτίσουν» άγνωστες πτυχές από τη ζωή και την καριέρα του αδικοχαμένου σούπερ σταρ. Στις σελίδες του βιβλίου, υπάρχει και μία υποενότητα που αναφέρεται στον Παναθηναϊκό και φιλοξενεί τη μαρτυρία του αείμνηστου Τάσσου Στεφάνου, όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος του τηλεφώνησε για να του μεταφέρει τα δυσάρεστα για τον χαμό του Ντράζεν:

«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Χτύπησε στις 7:15 το τηλέφωνο μου και είναι ο κ. Παύλος. «Τον χάσαμε Τάσο» μου λέει, δεν κατάλαβα τι εννοούσε. «Μα του λέω, ποιον χάσαμε» και μου απαντά: «Τον Ντράζεν». «Μα μου έχεις πει ότι έχουμε τόσο προφορική συμφωνία μαζί του, όσο και ένα γραπτό προσύμφωνο το οποίο έχεις στη τσέπη σου;». «Τράκαρε με το αυτοκίνητο σήμερα το πρωί και σκοτώθηκε», μου απάντησε. «Κοκάλωσα. Δεν ήξερα τι να πω. Ο πρόεδρος έκλαιγε επί δεκαπέντε λεπτά»…

Μεταξύ άλλων, στο βιβλίο αναφέρεται η πρόθεση του Ντράζεν να παίξει για δύο σεζόν στο τριφύλλι και στη συνέχεια να επιδιώξει μεταγραφή στο τριφύλλι της Βοστώνης, τους Σέλτικς.

«Το συμβόλαιο του Ντράζεν στο γραφείο του Γιαννακόπουλου»

Πέραν της καταγραφής στο βιβλίο Marjan Crnogaj και Vlado Radicevic, υπάρχει και η δήλωση του Κροάτη κόουτς, Νέβεν Σπάχια σε ιστοσελίδα της χώρας, πριν από τον θάνατο του Παύλου Γιαννακόπουλου. Ο Σπάχια δεν ήταν σίγουρος για την πραγματοποίηση της μεταγραφής, ωστόσο είχε αποκαλύψει ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τον είχε καλέσει στο γραφείο του για να του δείξει το συμβόλαιο που ετοίμαζε για τον Ντράζεν Πέτροβιτς.

«Συναντήθηκα μία φορά με τον πρώην πρόεδρο του Παναθηναϊκού, τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Τώρα είναι ιδιοκτήτης ο γιος του, ο οποίος μου είπε ότι πρέπει να πάω στο γραφείο του, όπου εξακολουθεί να διατηρεί το συμβόλαιο που είχε ετοιμαστεί για τον Ντράζεν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα του προσέφεραν πολλά χρήματα, αλλά γνωρίζοντας τις φιλοδοξίες του Ντράζεν, δεν είμαι σίγουρος ότι θα επέλεγε αυτό το βήμα ή γενικότερα την επιστροφή στην Ευρώπη».

Αν μη τι άλλο, όπως προαναφέρθηκε, ο… διαφαινόμενος «γάμος» μεταξύ Παναθηναϊκού και Πέτροβιτς θα άλλαζε άρδην τις ισορροπίες στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πιθανότατα, θα έφερνε νωρίτερα την πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία του τριφυλλιού, εγκαθιδρύοντας πολύ πριν το 1996 τη μπασκετική δυναστεία των πρασίνων. Όλα αυτά, δεν μπορούν παρά να είναι υποθέσεις που δεν θα λάβουν πραγματική απάντηση, διότι ο Ντράζεν «έφυγε» άδοξα μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 26 χρόνια.

Για κλείσιμο, θα χρησιμοποιήσουμε το σχόλιο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, στην ανάρτηση που είχε κάνει προ διετίας στα social media για τον Ντράζεν: «Πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η ιστορία…»

Exit mobile version