Τα μεγάλα παιχνίδια είναι για τους – πολύ – μεγάλους παίκτες. Τα μεγάλα παιχνίδια βγάζουν μπροστά τις προσωπικότητες, την ποιότητα, την εμπειρία, την κλάση. Τα μεγάλα παιχνίδια απαιτούν από εκείνους που έχουν ποδοσφαιρικά… γαλόνια και έχουν γράψει χιλιόμετρα στα γήπεδα ολόκληρου του κόσμου να είναι και εκείνοι που θα τα κρίνουν.
Ένα τέτοιο μεγάλο παιχνίδι είχε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός. Και έναν τέτοιο μεγάλο παίκτη βρήκε στο τελευταίο εικοσάλεπτο του ματς για να τον στείλει ανήμερα της Παναγίας στη Μασσαλία με ένα όνειρο τρελό. Τρελό, ευρωπαϊκό και… βραζιλιάνικο.
Ο Μπερνάρ σε όλη τη διαδρομή ενός χρόνου στην Ελλάδα περισσότερο έχει αμφισβητηθεί, απ’ ότι έχει αναγνωριστεί. Περισσότερο τον έχουν λοιδωρήσει, παρά τον έχουν αποθεώσει. Μεταξύ μας; Δεν έχουν άδικο όσοι το κάνουν. Οχι γιατί ο Βραζιλιάνος δεν είναι ένας αληθινά ποιοτικός ποδοσφαιριστής, όχι γιατί δεν έχει ποιότητα. Αυτή φαίνεται ακόμα και από ένα άγγιγμά του στην μπάλα. Ομως τα χρήματα που κοστίζει στον Παναθηναϊκό δε συνάδουν με τα όσα έχει δώσει σε αυτόν τον έναν χρόνο.
Αλλά στο πιο μεγάλο ματς που κλήθηκε η ομάδα του να δώσει στους 12 μήνες που τον έχει μαζί της, ο Βραζιλιάνος ήταν εκεί για να κρατήσει ζωντανό ένα όνειρο στο οποίο λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν. Ο Γιοβάνοβιτς τον φύλαγε για το τέλος στο ματς με τη Μαρσέιγ πριν από μερικά βράδια. Και εκείνος φύλαγε το καλύτερος επίσης για το τέλος.
Ενα άγγιγμα για να ξεκινήσει την επίθεση έξω από την περιοχή των Γάλλων, ένα δεύτερο άγγιγμα για να την τελειώσει μέσα από την περιοχή. Ενδιάμεσα μια κάθετη κίνηση ανάμεσα σε όλη την άμυνα της Μαρσέιγ, σε μια φάση βγαλμένη από το ποδοσφαιρικό μυαλό του Γιοβάνοβιτς. Τέσσερις επαφές και γκολ.
Ο mr 2 εκατομμύρια ευρώ εμφανίστηκε στη βραδιά που ο Παναθηναϊκός τον είχε αληθινά ανάγκη. Σε μια βραδιά που όλα λειτουργούσαν ρολόι, εκτός από το πιο σημαντικό: το γκολ. Τη φάση που θα του έδινε εκείνο που άξιζε. Τη στιγμή που θα σήκωνε τη Λεωφόρο στο πόδι. Ο Μπερνάρ ήταν εκεί για να υπογράψει με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη βραδιά όνειρο και για να κρατήσει ζωντανή τη σπίθα ενόψει ενός αφόρητα δύσκολου επαναληπτικού που ακολουθεί.
Στη Μασσαλία τα πράγματα μόνο απλά δε θα είναι, το 1-0 είναι μεν σκορ που δίνει το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό, αλλά ας μην ξεχνάμε: η Μαρσέιγ είναι ομάδα που κοστίζει 300 εκατομμύρια ευρώ. Κάπου εκεί βρίσκεται η χρηματιστηριακή της αξία. Ομως μοιάζει δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του. Αν το πουλήσει. Μοιάζει δεδομένο πως αν οι σταρ που έχει πλέον στο ρόστερ του βγάλουν και πάλι την προσωπικότητά τους στο γήπεδο, μπορούμε να δούμε την ομάδα του Γιοβάνοβιτς στα Play Offs του Champions League.
Αλλωστε αυτά τα ματς είναι για τους παίκτες που τα ξέρουν. Κι αν κάποιος τα ξέρει καλά σε αυτόν τον Παναθηναϊκό; Αυτός είναι ο Μπερνάρ.
