Αναλυτικά όσα είπε ο Φώτης Ιωαννίδης στο πλαίσιο της συνέντευξης για το match programm της αναμέτρησης με την Μπράγκα:
Υπάρχει μπροστά σας η κρίσιμη ρεβάνς με την Μπράγκα αλλά ας μιλήσουμε πρώτα για το ιστορικό πια ματς με τη Μαρσέιγ. Παίρνεις την μπάλα στα χέρια, είναι το 98ο λεπτό και ξέρεις το διακύβευμα…
Το ξέρω λέει; (γέλια)
Αν και ήταν διαφορετική η περίσταση, το είχες ξαναζήσει πάντως καθώς ήδη είχες πάρει κρίσιμα πέναλτι όπως εκείνο με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα…
“Ναι, ειδικά στην Τούμπα, που ήταν σε παρόμοιο χρονικό σημείο. Καμία σχέση βέβαια η βαρύτητα με αυτό του Βελοντρόμ. Στην Τούμπα ήταν το πρωτάθλημα στη μέση και προφανώς είχε μεγάλη βαρύτητα γιατί αν το έχανα θα χάναμε πολύτιμους βαθμούς στη μάχη του τίτλου. Τώρα όμως ήταν για μια πρόκριση και δεν υπήρχε άλλη ευκαιρία. Ξέρεις ότι αν χάσεις το πέναλτι, τελειώνει. Είχα στο μυαλό μου ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φάση του παιχνιδιού. Υπήρχε πίεση κάτι που είναι φυσιολογικό. Άνθρωποι είμαστε. Όμως διαχειρίζομαι καλά την πίεση. Είναι ένα απ’ τα προσόντα μου. Δεν θέλω να περιαυτολογώ αλλά είναι αλήθεια (γέλια)… Αυτό το έχουν αντιληφθεί όλοι πλέον… Πίστευα ότι με ένα καλό χτύπημα θα μπορούσα να σκοράρω και ευτυχώς το πέτυχα…”
Τι σκέφτηκες πηγαίνοντας για την πρώτη εκτέλεση; Είχες επιλέξει γωνία ή περίμενες την τελευταία στιγμή;
“Υπάρχουν παιχνίδια που επιλέγεις πού θα το εκτελέσεις μέσα στην εβδομάδα. Υπάρχουν άλλα ματς που επιλέγεις όταν παίρνεις την μπάλα στα χέρια. Στο ματς με τη Μαρσέιγ εκτέλεσα δύο πέναλτι: στο πρώτο είχα επιλέξει από πριν την πλευρά που θα το ρίξω. Και πέτυχε. Στη συνέχεια, στο δεύτερο πέναλτι, σκέφτηκα να το εκτελέσω στο κέντρο. Όταν όμως έφτασα μπροστά στο τέρμα και πήρα την μπάλα στα χέρια μου, ένιωσα ότι έχω την αυτοπεποίθηση για να το ρίξω πάλι ψηλά στο ίδιο σημείο και ευτυχώς το κατάφερα…”
Πώς έζησες όλη τη διαδικασία των πέναλτι; Ήταν η πρώτη φορά για την ομάδα…
“Και για μένα ήταν η πρώτη φορά. Να σου πω την αλήθεια όταν κρατιόμαστε με τα παιδιά υπήρχαν και κάποιες στιγμές που κάναμε αστεία. Θυμάμαι ο Άνταμ (Τσέριν) μας έλεγε «ήσυχα, ήσυχα». Εγώ τους πείραζα λίγο. Προσπαθούσα λιγάκι να τους χαλαρώσω γιατί τους έβλεπα όλους σφιγμένους. Σίγουρα ήταν πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η Μαρσέιγ έχασε το πρώτο πέναλτι που το έπιασε ο Αλμπέρτο (Μπρινιόλι) γιατί στη συνέχεια όλα τα παιδιά ήταν πιο άνετα στα χτυπήματά τους, αφού εκεί γνωρίζεις ότι και να το χάσεις θα υπάρξει κι άλλη ευκαιρία. Η πιο τέλεια στιγμή πάντως ήταν με τον Λάζλο (Κλεϊνχέισλερ), ο οποίος έχει αυτό το χρώμα που είναι λίγο πιο κόκκινο. Έφυγε κόκκινος για να χτυπήσει το πέναλτι και γύρισε πίσω κάτασπρος. Είχε χλωμιάσει. Όπως όλοι μας βέβαια εκείνη τη στιγμή μέχρι να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα” (γέλια)…
Όλες αυτές οι στιγμές που είχαν ως αποκορύφωμα μια μεγάλη πρόκριση, απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο και σε μια δύσκολη έδρα, σε μεγαλώνουν και σε δυναμώνουν ποδοσφαιρικά;
“Εγώ πραγματικά δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο, ακόμα και σε επίπεδο έδρας. Προσπαθούσα να ακούσω το σφύριγμα του διαιτητή για να εκτελέσω το πέναλτι και δεν μπορούσα. Τον κοιτούσα για να δω πότε θα σφυρίξει. Η φασαρία ήταν μεγάλη, δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι μέσα από όλα αυτά διαπιστώνεις, όχι ότι μεγαλώνεις, αλλά ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις σε τέτοιο επίπεδο, σε τέτοιες έδρες, κάτω από τέτοιες συνθήκες, απέναντι σε αντιπάλους μεγάλης κλάσης. Διαπιστώνεις ότι σε αυτό το επίπεδο οι διαφορές δεν είναι τεράστιες. Είναι στις λεπτομέρειες και ξέρουμε πως αν τις βελτιώσουμε όλοι μας, μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε αυτό το επίπεδο.”
Την τελευταία τριετία η ομάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου επιστρέφοντας στο πραγματικό επίπεδο που πρέπει να βρίσκεται ο Παναθηναϊκός. Θεωρείς ότι υπάρχει περιθώριο για ακόμα καλύτερα πράγματα;
“Ήρθα σε εκείνο το σημείο που ο Παναθηναϊκός άρχισε να ανεβαίνει. Ίσως την πρώτη μου χρονιά, η ομάδα δεν βρισκόταν ακόμα στα στάνταρ της. Βρήκαμε όμως τα πατήματά μας και σιγά σιγά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι μόνο προς τα πάνω μπορείς να πας μ’ αυτή την ομάδα. Δεν υπάρχει γυρισμός. Είναι σίγουρο ότι αυτή η ομάδα θα αγωνίζεται καλύτερα και θα παίρνει και καλύτερα αποτελέσματα. Και εφέτος και τα επόμενα χρόνια. Είναι πολύ΄σημαντικό αυτό που συμβαίνει στον σύλλογο διότι η σταθερότητα στις επιλογές και τις αποφάσεις είναι το άλφα και το ωμέγα.”
Είστε μια ομάδα που δεν λυγίζει εύκολα. Δείχνετε ως γκρουπ παικτών ότι ακόμα κι αν στραβώσει ένα ματς, πιστεύετε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο ότι μπορείτε να το γυρίσετε;
“Ναι, μέχρι την τελευταία στιγμή. Είναι και κάτι που το λέμε μεταξύ μας και οι παίκτες: όσο στραβά κι αν πάει ένα ματς, υπάρχει πάντοτε ο τρόπος για να το γυρίσει αυτό το γκρουπ…”
Μέρα με τη μέρα, αγώνα με τον αγώνα, η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό σου μεγαλώνει. Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση;
“Η αγάπη του κόσμου είναι όλο και μεγαλύτερη παιχνίδι με το παιχνίδι. Κι αυτός είναι κι ο στόχος μου. Να προσπαθώ να κάνω τους πάντες χαρούμενους: τον εαυτό μου, την οικογένειά μου και τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού διότι είμαστε όλοι μαζί σ’ αυτό που συμβαίνει. Έναν στόχο έχουμε, τις επιτυχίες. Για μένα είναι κάτι μοναδικό όλο αυτό που ζούμε και που ζω…”
Την περασμένη σεζόν υπήρχαν οι παρομοιώσεις με τον Ολισαντέμπε λόγω των γκολ της τελευταίας στιγμής, εφέτος άρχισαν οι παρομοιώσεις και με τις εκτελέσεις πέναλτι του Σαραβάκου. Πώς αισθάνεσαι ακούγοντάς τα όλα αυτά;
“Είναι τεράστια η τιμή και μόνο που ακούγονται τέτοια πράγματα. Είναι χαρά, ευχαρίστηση και τιμή μου όλα αυτά…”
Διανύεις την τέταρτη σεζόν με τον Παναθηναϊκό, έχοντας πια και νέο συμβόλαιο. Το ξεκίνημα είναι ήδη δυναμικό με τρία γκολ και δύο ασίστ. Νιώθεις ότι η συνέχεια θα είναι ανάλογη;
“Είναι μια νέα αρχή και για εμένα. Ουσιαστικά είναι η συνέχεια της προηγούμενης τριετίας και θεωρώ ότι και η ομάδα και εγώ προσωπικά έχουμε τα φόντα για να δημιουργήσουμε ακόμα καλύτερα πράγματα για να έρθουν μεγαλύτερες επιτυχίες και σε ομαδικό και σε ατομικό επίπεδο.”
Η απώλεια του τίτλου την περασμένη σεζόν πλήγωσε πολύ την ομάδα. Συνεχίζει να καίει μέσα σας αυτή η θέληση για το πρωτάθλημα;
“Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα παράπονο μέσα μας. Έχουμε όμως όλα τα φόντα για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Αυτός είναι ένας απ’ τους μεγάλους στόχους μας και δουλεύουμε καθημερινά για να τα καταφέρουμε. Έχω την εντύπωση ότι μέσα στη σεζόν θα δείξουμε ένα παρόμοιο πρόσωπο ελπίζοντας σε μια πιο ευχάριστη κατάληξη. “Και μόνο που αρχίσαμε τις προπονήσεις με τις μπάλες του Champions League, αρχίσαμε να νιώθουμε τη διοργάνωση. Μέχρι και οι μπάλες είναι καλύτερες (γέλια). Από μικρά παιδιά ακούμε τον ύμνο του Champions League και πλέον τον ακούμε live. Είσαι μέσα στο γήπεδο κι είναι για σένα όλο αυτό. Είναι κάτι μοναδικό. Και μόνο που μιλάω τώρα για το Champions League νιώθω μέσα μου μια μεγάλη ευχαρίστηση. Θεωρώ ότι η ομάδα μας μπορεί να τα καταφέρει και να κερδίσει την Μπράγκα, έναν πολύ καλό αντίπαλο”
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
