Αυτές τις βραδιές κάτι τέτοιες νίκες τις χαίρεσαι πιο πολύ. Όταν βλέπεις να έχει μπει σε αποστολή ένας Ελληνας ΟΦΑ(όπου φυσάει ο άνεμος) και στο τέλος βάζεις πέντε το χαίρεσαι πολύ.
Ο Τσαγκαράκης το έδειξε από την αρχή. Τις κάρτες στα μαρκαρίσματα των παικτών του Παναιτωλικού τις είχε ….ξεχάσει στο τσεπάκι και στα δύο μαρς πέναλτι που έγιναν στο πρώτο μέρος έκανε τον …Κινέζο. Φυσικά και στο var ο Μανούχος τον μιμήθηκε, αφού δεν τον φώναξε, ούτε στην ελληνορωμαϊκή του Μαλλή στον Σένκεφελντ στο 32, ούτε στην ανατροπή του Ιωαννίδη από τον Τορεχόν στον αέρα στο 42. Το τρίτο το έδωσαν, διότι το ματς ήταν ήδη 0-3. Αν ήταν 0-0 ούτε που θα ασχολιόντουσαν, για να καταλάβετε για τι εργαλεία μιλάμε.
Κόντρα στους Ελληνες ΟΦΑ, που δεν έχουν πρόβλημα να ξεφτιλίζονται ο Παναθηναϊκός έμεινε ψύχραιμος, έβαλε την μπάλα κάτω, έριξε πέντε στον Παναιτωλικό, είχε δοκάρι και άλλες τρεις-τέσσερις καλές ευκαιρίες. Κορυφαίος ήταν ο Μπερνάρ, που χόρεψε σάμπα και έβαλε τρία γκολ, ενώ ήταν απολαυστικός με την μπάλα στα πόδια. Κοντά του σε απόδοση ο εκπληκτικός Ιωαννίδης, που είχε συμμετοχή στα δύο γκολ και όποτε έπιανε την μπάλα προκαλούσε πανικό στην άμυνα του Παναιτωλικού.
Οι αλλαγές, που μπήκαν πάτησαν και άλλο γκάζι, ο Σπόραρ κέρδισε το πέναλτι και ο Αϊτόρ ευστόχησε και ο Τσέριν εκτέλεσε το κόρνερ από το οποίο με κεφαλιά ο Μάγκνουσον έκανε το 0-5. Όλα αυτά με διαιτησία κόντρα και τον Παναιτωλικό να παίζει πολύ κλειστά, αλλά μπροστά σε αυτόν τον Παναθηναϊκό και τα πέντε, που δέχθηκε λίγα ήταν, αφού είχε δοκάρι και ο Βιλένα και άλλες καθαρές ευκαιρίες η ομάδα.
Με τέτοιες εμφανίσεις και νίκες ο Παναθηναϊκός δείχνει στους αντιπάλους του, ότι για να του πάρουν το πρωτάθλημα όπως του το έκλεψαν πέρυσι θα πρέπει να ξεφτιλίσουν το ποδόσφαιρο ακόμα περισσότερο και οι Ελληνες διαιτητές να γίνουν ρόμπες..
Με το τρία στα τρία και τις δύο νίκες σε Γιάννινα, Αγρίνιο ο Παναθηναϊκός κάνει ανάλογο με πέρυσι ξεκίνημα και πάει με καλή ψυχολογία στα δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια με Βιγιαρεάλ και ΑΕΚ.
