Όλα τα ρεπορτάζ και τα δημοσιεύματα με θεματολογία τα θύματα της οπαδικής βίας στην Ελλάδα έχουν πάντοτε ως σημείο εκκίνησης τον Σεπτέμβριο του 1983, και συγκεκριμένα το περιστατικό της δολοφονίας του ποδηλατιστή και φίλου του ΠΑΟΚ, Άρη Δημητριάδη, ο οποίος θανατώθηκε από τους αδερφούς Παπουτσή, οπαδούς του συμπολίτη Άρη. Ωστόσο, η… σέντρα στον θλιβερό κατάλογο των θυμάτων της βίας είχε ξεκινήσει 22 χρόνια νωρίτερα, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Στις 26 Ιανουαρίου 1961, έπεφτε νεκρός ο 35χρονος φίλαθλος του Παναθηναϊκού και πατέρας δύο παιδιών, Γιώργος Βασιλειάδης, από τον 37χρονο οπαδό της ΑΕΚ, Παναγιώτη Κοτζαπαναγιώτη. Το ρεπορτάζ της «Αθλητικής Ηχούς» της εποχής αναφέρει ότι οι δύο άνδρες συναντήθηκαν σε σανοπωλείο που είχαν επισκεφθεί για να αγοράσουν σανό για τις σούστες τους. Λογομαχώντας για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες πρωταθλήματος της εποχής και τις συμμετέχουσες σ’ αυτό ομάδες τους (παρουσία και άλλων παρευρισκομένων) πιάστηκαν τελικά στα χέρια και ακολούθησε συμπλοκή. Κατά τη συμπλοκή αυτή ο Κοτζαπαναγιώτης επιτέθηκε με γροθιά τον Βασιλειάδη (ο οποίος διέμενε στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων) και ο τελευταίος, αφού χτύπησε κατά την πτώση του στο πεζοδρόμιο, πέθανε ακαριαία.
«Ενευρίασα και εγώ ήθελα να του δώσω μια γροθιά, όχι όμως να τον σκοτώσω», τόνισε ο Κοτζαπαναγιώτης…
Στην κηδεία του θύματος παρευρέθηκε ο Γενικός Γραμματέας του Παναθηναϊκού, Αθανάσιος Παντελιάδης, καθώς και πλήθος φιλάθλων. Οι τίτλοι της πρωτοσέλιδων της εποχής ήταν χαρακτηριστικοί: «Απέθανεν υπερασπιζόμενος τον Παναθηναϊκόν του»…
Επιγραμματικά, όπως προκύπτει από την ιστορία, οι ρίζες της οπαδικής βίας στα ελληνικά γήπεδα ξεκινούν αρκετές δεκαετίες πίσω…
