Σεμινάριο αυτοκαταστροφής και «πως να αυτοκτονήσετε με τον πιο εύκολο τρόπο» ήταν το ματς του Παναθηναϊκού στο Βικελίδης χθες το βράδυ. Θα μπορούσαμε να κάναμε σήμερα μια εντελώς διαφορετική κουβέντα αν έμπαινε μία από τις ευκαιρίες που δημιούργησαν οι πράσινοι στο πρώτο ημίχρονο ή αν ο Μπρινιόλι δεν έκανε αυτό το λάθος στο 43′. Ο Ιταλός είναι ένας εκπληκτικός τερματοφύλακας, το έχουμε τονίσει πολλές φορές, αλλά είναι αλήθεια πως πολλές φορές παίζει με τη φωτιά. «Κάηκε» με τον Μορόν, καμιά φορά πρέπει και να την… πατήσεις για να λειτουργήσεις διαφορετικά. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι πως σε πολλά μεγάλα παιχνίδια ο Παναθηναϊκός δεν τελειώνει τις φάσεις που δημιουργεί. Και εν τέλει πετάει βαθμούς. Διαβάζω στο Panathinaikos24.gr ένα θέμα που έχει πολύ μεγάλη σημασία. «Επτά σερί ματς χωρίς νίκη με ομάδες της πρώτης 5άδας ο Παναθηναϊκός». Στα περισσότερα απ’ αυτά τα παιχνίδια ο Παναθηναϊκός είχε ευκαιρίες και τις σπάταλησε, με αποτέλεσμα να σπαταλήσει εν τέλει και βαθμούς. Για παράδειγμα το φετινό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο είναι για 5-2. Και τελειώνει 2-2 με γκολ του Γερεμέγεφ στην τελευταία φάση του αγώνα. Πέρσι στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο 0-0 με τον Νταμπάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός έχει χάσει άχαστο γκολ. Στο Καραϊσκάκη, στο ματς τίτλου, έχει χάσει ευκαιρίες πριν το γκολ του Ρέαμπτσιουκ και μετά έχει το δοκάρι με τον Μπερνάρ για να ισοφαρίσει.
Στο ματς με τον ΠΑΟΚ, στο 1-1 των Play Offs, δεν κατάφερε να σκοράρει δεύτερη φορά παρά το γεγονός πως δημιούργησε σωρεία ευκαιριών και δύο τετ α τετ με τον Μπερνάρ. Είναι θέμα όλο αυτό. Ενώ με τους μικρότερους αντιπάλους σκοράρει τρεις, τέσσερις, πέντε φορές, στα μεγάλα ματς δεν είναι αποτελεσματικός. Και πετάει βαθμούς. Αν έβαζε ο Ιωαννίδης το τετ α τετ χθες στο 0-0, θα ερχόταν μια εύκολη νίκη. Ή αν ισοφάριζε ο Μπερνάρ στο φινάλε του ημιχρόνου και μετά το 1-0, θα κάναμε άλλη κουβέντα και θα βλέπαμε άλλο ματς στο δεύτερο ημίχρονο.
Ειδικά για χθες είναι ο ορισμός της «τσάμπα ήττας». Γιατί ο Παναθηναϊκός έχει πάει στη Θεσσαλονίκη και παίζει καλά, παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, είχε την τριάδα των χαφ (Αράο, Τσέριν, Μπερνάρ) σε πολύ καλή μέρα. Το πρώτο του ημίχρονο είναι σχεδόν άψογο από τακτικής πλευράς και σε θέμα απόδοσης. Αλλά δε σκοράρει και βλέπει τον Μπρινιόλι να κάνει αυτό το λάθος. Δε θέλει και πολύ να μην μπορέσεις να αντιδράσεις. Και δεν αντέδρασε ποτέ.
Δε βρήκε βοήθειες από τις αλλαγές, τούτη τη φορά δε βρήκε βοήθεια γενικά από τον πάγκο. Γιατί και ο Ιβάν ήταν σε άσχημη βραδιά. Ο Παλάσιος δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό, σε ένα ματς που περίμενες να τον δεις βασικό. Ο Αργεντινός είναι ο καταλληλότερος εξτρέμ για εκτός έδρας παιχνίδια που ξέρεις ότι θα έχουν ένταση. Ούτε ο Μαντσίνι, ούτε ο Βέρμπιτς βοήθησαν.
Ο Παναθηναϊκός οφείλει να μείνει ψύχραιμος μετά απ’ αυτή την ήττα και κυρίως να διαχειριστεί τον τρόπο με τον οποίο ήρθε. Να βγάλει αντίδραση σαν οργανισμός, κάτι που έχει δείξει πως μπορεί να το κάνει την τελευταία τριετία. Και να προχωρήσει γνωρίζοντας ότι έχει τον πρώτο λόγο. Και γιατί παραμένει στην κορυφή και γιατί έχει μπροστά του μια πεντάδα αγώνων έως το ντέρμπι με την ΑΕΚ που είναι στο χέρι του το πέντε στα πέντε. Κι εκεί αλλάζει ξανά η ιστορία…
